Τα εισοδήματα συρρικνώνονται μέσω δραματικών περικοπών στις αποδοχές, και μέσω της αύξησης της άμεσης φορολογίας και των τιμών.

Οι πόροι για κοινωνικές παροχές συνεχώς μειώνονται. Η στήριξη του κράτους στα ασφαλιστικά ταμεία εξασθενεί με αποτέλεσμα την περικοπή των συντάξεων και των παροχών προς τους ασφαλισμένους Ακόμα και εκείνων των εξευτελιστικών συντάξεων των πάλαι ποτέ «υπερήφανων γηρατειών». Μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, λουκέτα στην αγορά. Η ανεργία στο κόκκινο, κυρίως στους νέους. Η κοινωνία στα όρια της.

Σ’ αυτό το κοινωνικό «τσουνάμι», που δεν φαίνεται να έχει τελειωμό, οι αιρετοί της Αυτοδιοίκησης πρέπει να στήσουν αναχώματα με όποια  έσοδα έχουν και με ελάχιστα θεσμικά εργαλεία, αφού άλλοι έχουν το «μαχαίρι και το πεπόνι». Πρέπει να σταθούν δίπλα και μπροστά από τους δοκιμαζόμενους πολίτες, ιδίως τους ασθενέστερους. Πολλές φορές καθ’ υπέρβαση των στενά προσδιορισμένων αρμοδιοτήτων τους. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Όμως πώς μπορεί να μείνει κανείς αμέτοχος και να δηλώσει αναρμόδιος όταν το δράμα και ο πόνος του συμπολίτη του χτυπά την πόρτα;

Η πόρτα των αυτοδιοικητικών πρέπει να βρίσκεται πάντα ανοιχτή.

Σε αντίθεση με την πόρτα του γραφείου του «αρμόδιου» που ήταν και είναι απροσπέλαστη. Του αρμόδιου που τυχαίνει να είναι και ο μεγάλος υπεύθυνος (συλλογικά ή ατομικά) για την κατάντια. Ένα σύστημα κεντρικής εξουσίας που λειτούργησε επί δεκαετίες με σημαίες του, την Δημαγωγία -τον Λαϊκισμό –τον φόβο του Πολιτικού Κόστους  μας έφερε στον εξευτελισμό και σε τραγικά αδιέξοδα. Και το χειρότερο στην συντριπτική του πλειοψηφία που συνεχίζει να λειτουργεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις ατομικές ή συλλογικές, που κάνανε την αυτοκριτική τους και αλλάξανε νοοτροπία και τακτική. Διαρθρωτικές αλλαγές, ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη, λέξεις κλειδιά, που βρίσκονται ανελλιπώς και διαχρονικά σε όλα τα προγράμματα των κομμάτων, που όμως στην πράξη παραμένουν γράμμα κενό, αφού αυτά απαιτούν Ρήξεις με συντεχνίες, με συμφέροντα, με αγκυλώσεις. Ακόμα και τώρα στο κορύφωμα της κρίσης, λίγο πριν από τον γκρεμό, χρειάστηκαν 50 υπουργικές καρέκλες για να χωρέσουν όλοι και να κρατηθούν οι ισορροπίες. Και όμως ο Καλλικράτης ξεκίνησε από την Αυτοδιοίκηση, που όντας απόλυτα εξαρτημένη από την Κεντρική Διοίκηση, είναι αναπόφευκτο να υφίσταται πλήρως τις ανισορροπίες ενός ανίκανου κράτους. Τι και εάν  όλοι εμείς φωνάζαμε στα Συνέδρια της Αυτοδιοίκησης ότι Διοικητική Μεταρρύθμιση στην Αυτοδιοίκηση δεν νοείται χωρίς συνολική Μεταρρύθμιση του Κράτους.   Πανηγυρίζουν λοιπόν κάποιοι που συγχωνεύθηκαν οι Δήμοι (ο μόνος θεσμός που συγκριτικά τουλάχιστον λειτουργεί) με αμφιλεγόμενα μέχρι τώρα αποτελέσματα, από αυτές τις συγχωνεύσεις. Αφού φαίνεται ότι ο Καλλικράτης ουσιαστικά ξεκίνησε και περιορίστηκε μέχρι σήμερα μόνο σ’ αυτές.

Όταν μόνο το κόστος της ελληνικής γραφειοκρατίας αποτιμάται στο 6,7% του ΑΕΠ και όταν μόνο από την απλούστευση των διαδικασιών θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν 15 δισ. Ευρώ  τον χρόνο, ΟΣΑ είναι δηλαδή οι μισθοί και οι συντάξεις. Και μετά αναρωτιόμαστε, γιατί δεν γίνονται επενδύσεις, γιατί φουντώνει η ανεργία. Ιδίως η ανεργία των νέων, που βλέποντας τα όνειρα τους να γκρεμίζονται και τα περισπούδαστα προσόντα τους να τσαλακώνονται, οδηγούνται στον ξενιτεμό.

Όνειρα που πολλές φορές οδηγήθηκαν, είναι αλήθεια, σε λάθος κατεύθυνση. Μία θέση στο Δημόσιο «να αράξουμε» και το εύκολο κέρδος. Ένας δρόμος που οδήγησε στα τραγικά σημερινά αδιέξοδα. Πρέπει να ανοίξουμε άλλους δρόμους (έχουμε ήδη καθυστερήσει ) γι’ αυτούς τους νέους και να τους εμφυσήσουμε και πάλι το αξίωμα των προγόνων μας ότι «Κόποις Κτώνται Τα Αγαθά», αρκεί βέβαια να τους δώσουμε τις ευκαιρίες να κοπιάσουν και να ανταμειφθούν ανάλογα για τον κόπο τους. Αυτό πρέπει  να είναι το στοίχημα και της Αυτοδιοίκησης, αλλά κυρίως του μεγάλου Ενόχου του Κεντρικού Κράτους. Παράλληλα οι Δήμαρχοι και οι συνεργάτες τους πρέπει να συνεχίσουν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, κοινωνικής αλληλεγγύης, σ’ αυτό το δράμα που ζούμε όλοι μας αλλά κυρίως οι ανήμποροι.

Πρέπει λοιπόν κ. Δήμαρχε της  Άνδρου να αναθεωρήσετε την απόφαση σας για το χαράτσι του 1 ευρώ ανά τ. μ που επιβάλατε την 10ην  Αυγούστου 2011 για τα απορρίμματα, επίσης να διευρύνετε  το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» εξασφαλίζοντας  κονδύλια  από τον υπό κατάρτιση δημοτικό προϋπολογισμό του 2012, ή από άλλες πηγές, είναι επιτακτική ανάγκη η συνέχιση αυτού του προγράμματος με το όποιο χρηματικό κόστος σας επιφέρει, ιδιαίτερα σήμερα, που όλο και περισσότεροι δυστυχώς  συνάνθρωποι μας υποφέρουν.

Με αυτές τις σκέψεις, εύχομαι σε όλους, Καλή Σαρακοστή.

Δημήτρης Γιαννίσης π. Δήμαρχος Άνδρου

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Η andriakipress.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish και κεφαλαία δεν θα δημοσιεύονται, ενώ η andriakipress.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.