Θα μπορούσε να ακουστεί ως λογοπαίγνιο εκ πρώτης ακοής, αλλά εκ πρώτης όψεως και εξ ορισμού πρόκειται για μια κυριολεκτική διαπίστωση.Το παίγνιο που πραγματεύεται και διαπραγματεύεται αφορά στην οπτική που κάθε ένας μας αντιλαμβάνεται και αντιδρά σε ότι η πρώτη παιδική μας ηλικία άφησε σαν χνάρια πάνω στις παλάμες μας, να μεταφέρουμε στις επόμενες παιδικές ηλικίες της ζωής μας και της ζωής των άλλων. Σχεδιαστικά εικαστικά μορφώματα σε χρώματα και όχι χρώματα, σε σκέψεις και όχι σκέψεις, σε λέξεις και όχι λέξεις που πρόθεση έχουν να θεραπεύσουν, να αφηγηθούν και να υπάρξουν συντροφιά μας στο χώρο και στις σκέψεις μας. Αφού και «οι λέξεις και οι σκέψεις και τα χρώματα ζωή έχουν, αίμα κυλά στις φλέβες τους». Χειρώνιες χείρες ή Χειρωνάκτες χείρωνες, είναι εκείνοι που ως άλλοι μικροί καλοί μάγοι δημιουργοί έχουν για δρόμο τους μόνο, το μονοπάτι μιας νήσου, σημαδεμένης στ’ άπατα όπου συναντιούνται να επικοινωνήσουν σε κοινωνία τον ουρανό τους μέσα από την καρδιά τους.
Είναι οι Ιωάννης Ζαννάκης, ο Αντώνης Καρδούλης, ο Κώστας Λάβδας, η Μαρία Χαρατσάρη και η Αριστέα Γράβου. Η Έκθεση διήρκεσε από τις 5-28 Αυγούστου στην Λέσχη Ανδρίων και στο Εμπειρίκειο Γηροκομείο ήταν υπό την εικαστική επιμέλεια της Αριστέας Γράβου και «εντάσσεται» στους Andros Artisans.
