Της Μ. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ -ΜΑΡΓΕΤΗ

Νέα τροπή παίρνει πάλι η υπόθεση του ΧΥΤΥ. Κι εκεί που γράψαμε «ξεμπλοκάρει», μπλόκαραν πάλι τα πράγματα. Χρόνια και χρόνια τώρα έτσι ζει η Άνδρος. Με χωροθετήσεις, κόντρα χωροθετήσεις, προσφυγές και άλλες προσφυγές… Κυρίως όμως με σκουπίδια. Δεματοποιημένα ή μη, ανακυκλώσιμα ή όχι, τα σκουπίδια παραμένουν ακλόνητα. Σαν την στοιχειωμένη βασιλοπούλα ένα πράγμα.

Κάποιες φορές μας πνίγουν, μετά τα ψιλομαζεύουμε, στην συνέχεια τα μεταφέρουμε και συνήθως περιμένουμε… Η καθημερινότητά μας ορίζεται από τις αποφάσεις του Κ.Α.Σ., την δραστηριότητα του Δήμου, τις δράσεις των φορέων, από τις οργανωμένες συλλογικές αντιδράσεις, από τις αντιπολιτευτικές προοπτικές των παρατάξεων κ.α.

Μπήκαμε στο πρόβλημα «ΧΥΤΑ –ΧΥΤΥ» ανήκοντας σε μια συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία και αλλάξαμε κατηγορίες, περνώντας από τον ένα δήμαρχο στον άλλο, από το ένα σχέδιο, plan A σε plan B και C και Ε και άκρη δεν βρήκαμε.

Είμαστε σε μια μόνιμη αναμονή. Περιμένουμε το αύριο, αναγνωρίζουμε το πρόβλημα, κουνάμε το κεφάλι στωικά κι αναρωτιόμαστε: «τι θα γίνει βρε παιδί μου»;

Ύστερα, διαπιστώνουμε πως άλλα νησιά γύρω μας, μικρότερα σε έκταση, αλλά και μεγαλύτερα τα έχουν καταφέρει. Οργιζόμαστε λέγοντας: «γιατί όχι κι εμείς;», αναρωτιόμαστε: «ποιος φταίει γιατί δεν γίνεται»; Κι εφησυχάζουμε. Μέχρι τον επόμενο γεμάτο κάδο…

Και περνά ο καιρός. Διότι αυτή είναι η αίσθηση του χρόνου πάνω από τα σκουπίδια.

Η παραμονή στο κενό.

Παρελθόν, παρόν και μέλλον μοιάζουν πλέον ίδια. Ζούμε το ίδιο βίωμα ξανά και ξανά. Ο χρόνος αναπαράγεται πανομοιότυπα και αυτό προξενεί τελικά θλίψη. Μια θλίψη γιγαντιαία, που σαν μέγγενη σφίγγει να καταπνίξει κάθε προσπάθεια για εξεύρεση λύσης, που τελικά μοιάζει απέλπιδα.

Όσο για την ανακύκλωση η οποία είναι σε μεγάλο ποσοστό η ενδεδειγμένη λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων, η πραγματικότητα σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος είναι η εξής:

Το 81% των οικιακών αποβλήτων της χώρας μας καταλήγει σε χωματερές, όταν το αντίστοιχο ποσοστό σε χώρες όπως η Σουηδία, η Γερμανία και το Βέλγιο είναι σχεδόν μηδενικό. Με απλά λόγια, ανακυκλώνουμε το 19%, με επιδίωξη να βαδίσουμε αυξητικά, την ώρα που δεν υπάρχει ακόμη στοιχειώδης εκπαίδευση των πολιτών. Χωρίς να αναφερθεί κανείς στην επάρκεια των υποδομών, των κάδων κ.α. Ξεφεύγοντας από τα στενά όρια της Άνδρου, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, πως ο μέσος Έλληνας δεν είναι σίγουρος, αν πρέπει να ξεπλένει την κονσέρβα από τα λάδια πριν την διαχωρίσει, ή αν το κουτί του χυμού του είναι χαρτί ή πλαστικό.

Έτσι έχουν τα πράγματα σε αυτή τη χώρα που ζούμε. Εδώ, που όλα μελετώνται, σχεδιάζονται προϋπολογίζονται και προγραμματίζονται για το μέλλον. Το Ευρύ Μέλλον. Με ορίζοντα…

Στο νησί μας από το 1994 περίπου μέχρι σήμερα, η υπόθεση «ΧΥΤΑ –ΧΥΤΥ» μοιάζει να παραμένει αιωρούμενη σε ένα μετέωρο χρονικό κενό. Οι υποσχέσεις των εκάστοτε ιθυνόντων μοιάζουν με το μετέωρο βήμα του πελαργού και πλέον με απίστευτο βερμπαλισμό.

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Η andriakipress.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish και κεφαλαία δεν θα δημοσιεύονται, ενώ η andriakipress.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.