Η Ένωσις Ανδρίων σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου της Μανιώς Μάνεση “Γεμιτζήδες, Ιστορίες που έγιναν θρύλοι”.

Με την συγγραφέα συζητούν για το βιβλίο, τους Ναυτικούς μας αλλά και την αξία καταγραφής των προσωπικών μαρτυριών ο διδάκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας  Νίκος Φαλαγκάς, ο δημοσιογράφος Φώτης Παπούλιας καθώς και ο εκδότης Γιάννης Μαμάης, πρώην πρόεδρος του Φ.Ο. το Γαύριο. Συντονίζει η εκδότης της εφημερίδας “Ανδριακή”, Μαριάννα Φωτοπούλου-Μαργέτη.

Σας περιμένουμε την Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017 στις 7 το απόγευμα στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αρσάκειο Μέγαρο.

Είχα απογοητευτεί… απελπιστεί…Και ξαφνικά, ένα φως ελπίδας. Κάτι σαν ξύλο, άξαφνα στα χέρια μου…και πραγματικά ήταν ένα ξύλο από τη μοιραία βάρκα μας που βρισκόταν τώρα αναποδογυρισμένη στην επιφάνεια. Συμπωματικά, τελείως συμπτωματικά, είχα ανέβει στην επιφάνεια και μάλιστα κάτω από τη βάρκα. Ήταν τυχερό μου να ζήσω!!! Η βάρκα γίνηκε η σκοτεινή σπηλιά μου εκείνη τη νύχτα. Δεν ήξερα πού βρισκόμουν, τι ώρα ήταν. Είχα σαν χαμένα τα λογικά μου! Η θέση μου ήταν τραγική. Τι περίμενα εκεί από κάτω; Πόσες ελπίδες είχα να γλυτώσω; Παναγία μου, σκέφτηκα, Αη Νικόλα, κάμετε το θάμα Σας! Σταυροκοπήθηκα, περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή το θάνατο ή … το θάμα…»

Παρασκευάς Μπέης

Τότε παρατήρησα ότι είχε αλλάξει το σκηνικό τριγύρω μας, δηλαδή το χρώμα της θάλασσας, από βαθύ μπλε είχε γίνει γαλάζιο. Στην επιφάνεια έπλεαν πολλά φύκια. Αργότερα παρατηρήσαμε πολλά ψαράκια να πηδούν πάνω από την επιφάνεια». Ο ναύτης Γιώργος Γρά-γκος από τις Σπέτσες και ψαράς, δίνει ένα μήνυμα ελπίδας: «Καπετάν Γιαννούλη αυτές είναι γόπες και οι γόπες δεν πάνε σε βάθος περισσότερο των 40 οργιών».

…………………………………………………………………………………………………………………………..

«Στην περιοχή αυτή της Βραζιλίας η ακτή είναι πολύ χαμηλή και έτσι φάνηκαν πρώτα οι κορυφές των δέντρων. Φώναξα λοιπόν προς το πλήρωμά μου : «Στεριά στην πλώρη μας». Στο Pemambouco υπήρχε αμερικανική ναυτική βάση… Μετά μας παρέλαβε το βρετανικό προξενείο, γιατί το ΒΟΡΙΣ ήταν χρονοναυλωμένο όπως όλα τα ελληνικά και συμμαχικά πλοία από το βρετανικό Υπουργείο Πολεμικών Μεταφορών και μας τοποθέτησαν σε ξενοδοχεία. Στα ξενοδοχεία πλυθήκαμε και φάγαμε καλά αλλά η πρώτη νύχτα σε μαλακό κρεβάτι δεν ήταν όσο περιμέναμε αναπαυτική. Φαίνεται ότι είχαμε …. κακομάθει στους πάγκους της βάρκας! Την επομένη μας πήγαν σε καταστήματα και μας αγόρασαν ρούχα παπούτσια και ξυριστικά. Και έτσι ανθρωπευθήκαμε πάλι…»

Γιαννούλης Μωραίτης

 Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες. Θύελλα. Άκουσαν έναν πολύ δυνατό θόρυβο. Αισθάνθηκαν σαν να έσπασε στη μέση, αυτό δηλαδή που είχε συμβεί. Κατάλαβαν ότι είχε αποκολληθεί το ένα τμήμα του πλοίου. Φυσικά, δεν περίμεναν ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, δεν είχαν διανοηθεί ότι θα βρισκόταν στην κατάσταση αυτή».

Κομμένο στη μέση, έχοντας μόνο το πρυμναίο τμήμα να αγωνίζεται να μείνει για λίγο ακόμη στην επιφάνεια… Ρίχνοντας φωτοβολίδες το αεροσκάφος προσδιορίζει στο «Athabaskan» το σημείο του ναυαγίου… «Όταν ξημέρωσε η μέρα είδαν ένα αεροπλάνο που τους εντόπισε. Έριξε μια φωτοβολίδα, ρουκέτα. Κατάλαβαν ότι τους είχαν βρει. Και τότε είπε ο μπαμπάς… είχαν ένα πικάπ… Τους λέει «τώρα θα βάλουμε και μουσική γιατί οπωσδήποτε θα σωθούμε…» και μέσα στον ωκεανό έβαλαν μουσική για να γιορτάσουν! Περιμένοντας να σωθούν…»

Σταμάτιος Πολέμης

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Η andriakipress.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish και κεφαλαία δεν θα δημοσιεύονται, ενώ η andriakipress.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.