Γράφει η: Τασία Χαλά – Καρτσούνη
Βρίσκεται στην Άρνη, στη βουνοπλαγιά της Νταπέρας, σε πατρογονικό μου χωράφι και είναι ένα συνεχόμενο κτίσμα στο ξωκλήσι του Αϊ – Γιάννη του Νηστευτή. Ένα παμπάλαιο κελί, με μια περίτεχνη καμάρα στο εσωτερικό του, έφτασε η ώρα να γίνει το δωδέκατο ξωκλήσι των Ρεμάτων.
Οι αρχαιολόγοι λένε, πως η πετρόχτιστη καμάρα είναι σημάδι, ότι κάποτε το κελί αυτό ήτανε εκκλησιά, μιας και στα πολύ παλιά χρόνια έτσι ξεχώριζε το άγιο βήμα από το χώρο που στέκονταν και παρακολουθούσαν την λειτουργία οι πιστοί.
Μέχρι τις αρχές του 1960 στο κελί αυτό, που επικοινωνούσε με μεσόπορτα με το ξωκλήσι του Αϊ – Γιάννη, διανυκτέρευαν προσκυνητές, φτάνοντας από τα μακρινά χωριά, το Βιτάλι, τις Γίδες, την Λιβάδεζα και τα άλλα γύρω του, αφού ο Αϊ – Γιάννης ήταν ο προστάτης των αρρώστων από τις θέρμες. Τον Αύγουστο του 2008, ο πατέρας μου, λες και για πρώτη φορά είδε το παραδοσιακό αυτό κελί, κάτι σαν να τον φώτισε και έκανε τη σκέψη να αξιοποιηθεί, μετατρέποντάς το σε ένα όμορφο ξωκλήσι του Αγίου Φανουρίου, που λείπει από την Άρνη.
Τη σκέψη του αυτή την φανέρωσε στον προοδευτικό και σεμνό εφημέριο του χωριού μας, τον παπά – Γιάννη Πολίτη, που την άκουσε με ιδιαίτερη συγκίνηση, την αποδέχτηκε ευχάριστα και ξεκίνησε αμέσως να τη κάνει πράξη. Σε ένα ταξίδι του πατέρα μου από Ραφήνα προς Άνδρο, θες από σύμπτωση, θες ο Άγιος Φανούριος, συνάντησε μέσα στο πλοίο την καλοσυνάτη όμορφη νοικοκυρά Ελένη Κυρτάτα – Δούκισσα, με Αρνηώτικη καταγωγή και Βιταλιώτικη φλέβα. Εκείνος της διηγήθηκε τα περί προσκυνητών του Αϊ –Γιάννη από το Βιτάλι και εκείνη ανάμεσα σ’ αυτούς θυμήθηκε τη πρόγιαγιά της Σοφία, τον παππού της Αντρέα και τη πολυαγαπημένη της γιαγιά την πεντάμορφη Ελένη. Συγκινημένη και χωρίς να το πολυσκεφτεί πήρε την απόφαση να πρωτοστατήσει στη προσπάθεια να γίνει το ξωκλήσι του Αγίου Φανουρίου. Πρώτη της προσφορά, η αγιογραφημένη εικόνα του Αγίου Φανουρίου, από την καταξιωμένη ζωγράφο του νησιού μας, τη Σοφία Χαλά.
Η Ελένη Κυρτάτα – Δούκισσα, γνωστή για τη πολιτιστική της δραστηριότητα, στο πρωτοποριακό χωριό του νησιού μας, τα ΦΑΛΙΚΑ, μπροστάρησσα στη προσπάθεια της αναβίωσης παλιών εθίμων του χωριού της και προβολής της εκκλησιαστικής και πολιτισμικής του παράδοσης, είναι βέβαιο πως και στη περίπτωση του Αγίου Φανουρίου της Άρνης, θα πρωταγωνιστήσει και θα αφήσει εποχή στην ιστορία του αγαπημένου μου χωριού.
Της εύχομαι όπως και όλοι οι συγχωριανοί μας ό,τι καλύτερο για την ίδια και την οικογένειά της και της υπόσχομαι αμέριστη τη συμπαράστασή μου.
