Ο πρώτος Αυτόματος Φάρος της Ελλάδας έγινε Γραμματόσημο
Εχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή του παραδοσιακού ταχυδρόμου με την μεγάλη καφέ δερμάτινη τσάντα, το καπελάκι με το σήμα των ΕΛΤΑ στο γείσο του και το χωνί με το οποίο καλούσε τις Ανδριώτισσες να παραλάβουν το γράμμα από τον ναυτικό που ταξίδευε, την σύνταξη του ΝΑΤ…
Το μηχανάκι αντικατέστησε τα συμπαθή γαϊδουράκια που ταξίδευαν στις πλαγιές του νησιού. Το χωνί έγινε κουδούνι και γραμματοκιβώτιο. Οι ναυτικοί λιγόστεψαν και η σύνταξη μπαίνει πια σε τραπεζικό λογαριασμό…
Η αλληλογραφία περιορίστηκε ως μέσο επικοινωνίας, αφού το κινητό τηλέφωνο και τointernet νίκησαν κατά κράτος τις χειρόγραφες επιστολές…
Σταθερή, έμεινε η μεγάλη καφέ τσάντα και το καπελάκι, που στο γείσο του φέρει πλέον το ανανεωμένο αισθητικά λογότυπο των ΕΛΤΑ, με την κεφαλή του Ερμού…
Σταθερό κι αναλλοίωτο παραμένει «το μοναδικό προνόμιο των ΕΛΤΑ να εκδίδουν γραμματόσημα, τα οποία –όπως πολύ χαρακτηριστικά επεσήμανε ο Romano Prodi – αποτελούν το τρίτο ουσιαστικό σύμβολο ενός έθνους μετά τη σημαία και τον ύμνο του».
Ένα τέτοιο σύμβολο για το νησί μας, σύμβολο ιστορικότητας και ναυτοσύνης, ο Τουρλίτης της Ανδρου γίνεται στις 21 Αυγούστου 2009 γραμματόσημο, η παρουσίαση του οποίου θα γίνει στις 22 Αυγούστου, στην πρωτεύουσα του νησιού, σε ειδική εκδήλωση που οργανώνουν τα ΕΛΤΑ, το Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως και η «Ανδριακή» εφημερίδα.
«Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία , μέσω των γραμματοσήμων που εκδίδουν και που αποτελούν ένα σημαντικό πρεσβευτή της χώρας μας στο εξωτερικό, επιχειρούν να αναδείξουν τον Ελληνικό Πολιτισμό, την ιστορική μνήμη και να προβάλλουν μια σειρά από διαχρονικά αναλλοίωτες, πανανθρώπινες και αποδεκτές από όλους αξίες».
«Στην εποχή του Ευρώ και μετά την κατάργηση της δραχμής, τα γραμματόσημα είναι πλέον οι μόνες αξίες, που εκδίδονται στην χώρα μας».
«Με την ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια του παγκόσμιου ταχυδρομικού αεροπορικού δικτύου, το γραμματόσημο ανέλαβε οριστικά τη διεξαγωγή ενός νέου έργου, την σπουδαιότητα του οποίου αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο οι αρμόδιοι των διαφόρων κρατών: την ενίσχυση της Εθνικής Προβολής. Πολιτικές διεκδικήσεις, ιστορικές επέτειοι, βιομηχανικές κατακτήσεις, αθλητικές νίκες μπορούν να γίνουν γνωστές από τα γραμματόσημα. Μέσο η βοή εκατομμυρίων φιλοτελιστών, η ηχώ της οποίας καλύπτει την υδρόγειο με καταπληκτική ταχύτητα».
Τουρλίτης Άνδρου – 1897
Ο Φάρος «πρωτολειτούργησε την 1η Ιανουαρίου του 1897 και ήταν καταδιοπτρικός Ε’ τάξεως με φωτοβολία 11 ν. μίλια. Έχει εστιακό ύψος 21 μ. και είναι πύργος στρογγυλός ύψους 5 μέτρων. Βρίσκεται επάνω στον ομώνυμο βράχο αριστερά των εισερχομένων στο λιμάνι της Άνδρου. Το 1943 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και το 1950, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του φαρικού δικτύου, λειτούργησε ως αυτόματος ασετιλίνης αλλά σε σιδηρόπλεκτο οβελό επάνω στα ερείπια του παλαιού. Το 1994, με δωρεά της οικογένειας Γουλανδρή, -ζεύγος Αλέκου και Μαριέττας Γουλανδρή εις μνήμην της κόρης τους Βιολάντας- ο πύργος ανακατασκευάστηκε στην αρχική του μορφή και από τότε λειτουργεί και πάλι ως αυτόματος ασετιλίνης.
Είναι ο πρώτος αυτόματος φάρος του ελληνικού φαρικού δικτύου ή ανεπιτήρητος όπως ονομάζεται ο φάρος όπου ο φαροφύλακας δεν είναι εγκατεστημένος εκεί, αλλά παρακολουθεί τη λειτουργία του με επισκέψεις κατά διαστήματα, ανά δεκαπενθήμερο έως και τρίμηνο, ανάλογα με τον τύπο του φάρου.
«Η μεγαλύτερη δυσκολία στη συμπλήρωση ή επέκταση του ελληνικού φαρικού δικτύου ήταν η παρουσία μεγάλου αριθμού υφάλων, σκοπέλων και βραχονησίδων στα ελληνικά παράλια. Η ανέγερση φάρων στα σημεία αυτά ήταν πολυδάπανη και εξαιρετικά δύσκολη έως ακατόρθωτη, όπως αδύνατη ήταν και η εγκατάσταση προσωπικού.
Αρχικά τοποθετήθηκαν φάροι που λειτουργούσαν όλο το 24ωρο με σταθερό φως ή «σκαρδαμύσσον» ή «αστραπιαίας έκλαμψης» και χρησιμοποιούσαν ως φωτιστική ύλη «επιμελημένη απόσταξη πετρελαίου» ή αέρια πισσελαίου. Αυτοί ήσαν οι ανεπιτήρητοι φάροι Pinch. Αυτού του τύπου ήταν ο φάρος στον βράχο του Τουρλίτη, σημείο που βάλλεται από τους ΒΑ ανέμους αλλά όταν τοποθετήθηκε, λειτούργησε με επιτυχία».
