Με στεναχώρησε πολύ το προηγούμενο φύλλο της Ανδριακής. Με στεναχώρησε που είδα κατεβατά με μπηχτές και κακόβουλες τοποθετήσεις από ανθρώπους που ζουν στο ίδιο χωριό, περπατούν μαζί και αναπνέουν τον ίδιο αέρα. Με στεναχώρησε που είδα αξιόλογους επαγγελματίες δημοσιογράφους να απαντάνε «επώνυμα» σε ανώνυμες μπηχτές άλλων εντύπων με επικεφαλίδες που δεν ανταποκρίνονται στην ποιότητα της γραφής τους.
Η πραγματική Δημοκρατία σταματά εκεί που τελειώνουν τα σύνορα της αξιοπρέπειας. Από κει και κάτω έχουμε μια άλλη δημοκρατία (με μικρό δ), τη δημοκρατία του πεζοδρομίου, του χαβαλέ, της αρπαχτής, της λαμογιάς, των μπηχτών και των ύβρεων. Δυστυχώς, η γενιά μας, η γενιά της μεταπολίτευσης και του ΔΝΤ, η χειρότερη γενιά που έχει γνωρίσει ποτέ τούτος ο τόπος, έχει μεγαλώσει μέσα σ’ αυτό το κλίμα και έχει μπολιαστεί με το καταστροφικό DNA, της κακώς εννοούμενης δημοκρατίας. Φαινόμενα σαν και αυτά δεν την ξενίζουν, όπως δεν την ξενίζουν και τα ακατάσχετα υβρεολόγια που ανταλλάσσουν καθημερινά, μέσω των δελτίων ειδήσεων μεταξύ τους τα κόμματα.
Επόμενο λοιπόν ήταν μέσα σ’ αυτά τα «δημοκρατικά» πλαίσια να συντάσσονται τέτοια κείμενα και να δημοσιεύονται στην τοπική εφημερίδα, υποβαθμίζοντας έμμεσα την ποιότητα του εντύπου που τα φιλοξενεί. Δεν θα ήταν καλύτερα αν ο κ. Βουραζέρης (τον οποίο δεν γνωρίζω και που για μένα δεν έχει σημασία το όνομα) έλυνε το πρόβλημα που έχει με τον Γιάννη τον Γλυνό σε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση, πίνοντας ένα καφέ, αφού όλοι καταλάβαμε ότι το πρόβλημα δεν ήταν δα και η λύση του Κυπριακού για να πάρει τέτοιες διαστάσεις με κατεβατά λίβελους εναντίον του Γιάννη. Και τι θα γίνει αν αύριο, επειδή τα πάντα είναι ακόμα ρευστά με τυχόν συμμαχίες, ο Γιάννης συνεργαστεί με τον Μαλταμπέ; Αιδώς Αργείοι! Κακόβουλα αυτιά και συνειδήσεις χαϊδεύουν μόνο τέτοιες επιστολές, και κακό κάνουν μόνο στην αξιοπρέπεια και στην Δημοκρατία. Δείχνουν έλλειψη ευθύτητας και λεβεντιάς και δυστυχώς στην Άνδρο, όσο και αν μας πικραίνει η διαπίστωση, δεν έχουμε περίσσευμα από αυτές τις αρετές. Μπορεί όλο το χωριό να μάθει για το πρόβλημα που έχω με τον απέναντι, αλλά σπάνια θα χτυπήσω την πόρτα του απέναντι για να λύσω το πρόβλημα με αξιοπρέπεια. Θα τον βλέπω, θα του χαζοχαμογελώ αλλά από πίσω η κακεντρέχεια, η μνησικακία ο φθόνος και η ζήλια θα κάνουν πάρτυ εις βάρος του.
Πέρα από όλες τις παραπάνω αρνητικές διαπιστώσεις, φαινόμενα άλλωστε που υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι όλες οι υποψηφιότητες για το νέο Καλλικράτειο δήμαρχο είναι πραγματικά, πέρα από τις προσωπικές ή κομματικές μας προτιμήσεις, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ. Όποιος και αν εκλεγεί, έχω την αίσθηση ότι θα κάνει για το νησί μας το καλύτερο δυνατό. Ευχή όλων είναι να υπάρξει ποιότητα στον προεκλογικό αγώνα και σωστή ενημέρωση των ψηφοφόρων. Δεν είναι μόνο τα πρόσωπα. Είναι και το τι θα γίνει μετά. Οι κομματικοί μηχανισμοί, που καπελώνουν τις υποψηφιότητες κατά το δοκούν, θα μετρήσουν τα κουκιά τους, (αυτό τους ενδιαφέρει άλλωστε), και μετά θα αφήσουν το νέο δήμαρχο να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα μόνος του. Και εδώ υπάρχει το εξής ερώτημα. Έχει καταλάβει κανείς πως θα λειτουργήσει ο νέος Δήμος; Εγώ ομολογώ πως όχι. Αναρωτιέμαι, υπάρχει άραγε κάποιο συγκεκριμένο οργανόγραμμα; Έχουν προσδιοριστεί οι υπηρεσίες και οι νέες αρμοδιότητες; Τι θα γίνει ο κόσμος που δουλεύει αυτή τη στιγμή σε τρεις Δήμους και κάνει τις ίδιες δουλειές; Θα απολυθεί; ή θα ακολουθήσουμε πάλι την πεπατημένη που λέει να βγούμε πρώτα και μετά βλέπουμε; Υπάρχουν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα;
Κλείνοντας, εύχομαι καλή επιτυχία στην Άνδρο. Ναι, στην Άνδρο, στο μοναδικό σε ομορφιά νησί των Κυκλάδων. Να αξιωθεί τον Δήμαρχο που πραγματικά της αξίζει. Και οι νέοι, το μέλλον του τόπου, με τους οποίους μιλώ και αφουγκράζομαι τις προτιμήσεις τους είναι ξεκάθαροι. Θα ψηφίσουν αυτόν που θα κάνει την πολιτική ποιότητα, σημαία του. Aυτό τους έχει λείψει. Αυτό που έχει λείψει εδώ και πολλά χρόνια, δυστυχώς, από την πατρίδα μας.
Άνδρος, 20.8.2010
Θανάσης Καλοδίκης
