«Σε περιόδους δύσκολες όπως αυτή που διανύουμε σήμερα, η πολιτική αποπροσανατολισμού απ’ τα σύγχρονα προβλήματα των ανθρώπων αποτελεί πράξη κενού περιεχομένου. Αποστάσεις μεταξύ των πολιτών δεν προκύπτουν πια, αφού τα βάρη επωμίζονται πλέον όλα τα κοινωνικά στρώματα ανεξαρτήτου ηλικίας και βιοτικού επιπέδου.
Συνεπώς και ο πολιτικός λόγος πρέπει να διαχέεται παντού, να μην δημιουργεί αποστάσεις, να μην αποστασιοποιείται από την κατάσταση και να είναι καινοτόμος με λύσεις όμως εφικτές, ρεαλιστικές και πραγματοποιήσιμες, χωρίς ωστόσο να απουσιάζει το όραμα και κυρίως η ελπίδα.
Ο Γιάννης Μαλταμπές δεν έχει ξεχάσει τα δύσκολα, παιδικά χρόνια που έζησε στο ορεινό χωριό της Άνδρου, τη Βουρκωτή. Εκεί όπου χωρίς ανέσεις, περπατούσε καθημερινά 14χλμ για να πάει στο σχολείο. Ο Γιάννης δεν αποπροσανατολίζει, δεν πλατειάζει, δεν δημιουργεί αποστάσεις, δεν αυτοσυστήνεται βάζοντας ταμπέλες στον εαυτό του και συνεπώς δεν το παίζει κάποιος! Και δεν θα το κάνει ούτε τώρα. Θα παραμείνει έτσι ακριβώς όπως είναι. Ο συνομιλητής των απλών, καθημερινών ανθρώπων της Άνδρου. Αυτός που πάσχισε, την άνεση που δεν είχε ο ίδιος για να μεταφερθεί στο σχολείο, να την εξασφαλίσει σ’ όλους τους μαθητές, που κατοικούν και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Άνδρου. Στη νεολαία του νησιού, που αγωνίζεται να κερδίσει τη θέση που της αξίζει. Μέσα σ’ ένα κόσμο που τα δεδομένα συνεχώς αλλάζουν και οι ταχύτητες συχνά φτάνουν στο κόκκινο! Η αρμονία του πολιτικού λόγου μέσα από ένα μείγμα δράσεων χωρίς το χαρακτήρα απολογισμού και αγιοποιήσεων, ταιριάζει καλύτερα σε όσους βρίσκονται ακριβώς μέσα στον πυρήνα των σύγχρονων προβλημάτων του κόσμου.
Οι πολίτες άλλωστε θυμούνται και ξέρουν. Αναλογίζονται ότι οι αρμοδιότητες των Επαρχείων δεν ήταν διευρυμένες. Ήταν γνωστό πως ο φορέας αυτός δεν είχε δική του ταμειακή υπηρεσία, ούτε δικαίωμα δημοπρασίας έργων. Oι πολίτες ακόμα αναγνωρίζουν ότι υπό το πρίσμα των περιορισμένων παρεχόμενων πόρων, που είχε το Επαρχείο της Άνδρου, ο πήχης ανέβηκε λίγο ψηλότερα και συντελέστηκαν σημαντικές καινοτόμες δράσεις, που αναζωογόνησαν τον κοινωνικό ιστό και αναγέννησαν το πολιτιστικό προφίλ του νησιού. Ο ίδιος ο Έπαρχος, ανέλαβε πρωτοβουλίες ακόμα και σε ζητήματα που εξ ορισμού ήταν αναρμόδιος, με σκοπό ν’ αγκαλιάσει όλους τους κατοίκους του νησιού και να δώσει καίριες λύσεις, με συνεχή συντονισμό, με την εμπειρία και τις γνώσεις του σε ζητήματα αιχμής, αλλά και σε επιμέρους προβλήματα, που αφορούσαν και τους τρεις Δήμους.
Η Άνδρος σήμερα δεν βρίσκεται πλέον στο σημείο 0. Η Άνδρος δεν είναι στην εντατική και δεν χρειάζεται ιατρικό προσωπικό από πάνω της. Ο Γιάννης βοήθησε καταλυτικά στην εξωστρέφεια του νησιού με το συγκροτημένο και διεκδικητικό του λόγο. Πίεσε, συντόνισε και δεν υστέρησε σε αποφασιστικότητα από τους υπόλοιπους Επάρχους του νησιωτικού συμπλέγματος και έγινε ισάξιος συνομιλητής τους. Άνοιξε ένα μεγάλο παράθυρο επικοινωνίας στον έξω κόσμο, φροντίζοντας πρώτα ν ανοίξει ορθάνοιχτα την πόρτα του γραφείου του, στους Ανδριώτες, για να τους ακούσει. Και στάθηκε δίπλα τους, δικός τους, εντελώς προσηλωμένος και ταπεινός. Δεν συμβιβάστηκε στα μικρά και στ’ αυτονόητα, στην ιδέα να μην υπάρχουν δρόμοι σε κάθε σημείο του νησιού, για να μπορεί ο αγρότης να πηγαίνει απρόσκοπτα στα χωράφια του. Αλλά δεν δείλιασε ούτε στα μεγάλα.
Οραματίστηκε και δούλεψε σκληρά για τη δημιουργία του πολυδύναμου, περιφερειακού ιατρείου στο Κόρθι, του τουριστικού καταφυγίου στο Μπατσί, για την κατασκευή των δύο αλιευτικών καταφυγίων στη Χώρα και το Κόρθι αντίστοιχα. Μεγιστοποίησε, με παρεμβάσεις του, τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο Κέντρο Υγείας, στα περιφερειακά ιατρεία, αλλά και στα σχολεία, με καινούριες αίθουσες και κάθε λογής συμπληρωματικές ανάγκες. Έδωσε δείγματα γραφής στο ακτοπλοϊκό, στις παρεχόμενες υπηρεσίες απέναντι στους πολίτες και στον τουρισμό. Έβαλε γερά θεμέλια μέσα από τη χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ, για μια σειρά ακόμη μεγαλύτερων παρεμβάσεων στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης αλλά και του τουριστικού μας προϊόντος. Εργάστηκε σ έργα που κόστισαν πολύ, σ’ έργα που τα προβλήματα είχαν διάρκεια και που σε κάποιες περιπτώσεις δεν αντιμετωπίστηκαν.
Θα μπορούσε ωστόσο να είναι ακόμη πιο χρήσιμος, αν είχε περισσότερες αρμοδιότητες, περισσότερους διαθέσιμους πόρους. Δεν κορόιδεψε όμως. Δεν έβαλε τρικλοποδιές σε κανένα φορέα εξουσίας πάνω στο νησί! Και φυσικά έκανε λάθη, γιατί έτρεξε. Δεν έμεινε απαθής και δεν κλείστηκε στο γραφείο του, κρατώντας μονάχα τον τίτλο του Επάρχου, ούτε συμβιβάστηκε με την ιδέα των λιγοστών αρμοδιοτήτων του. Ο Γιάννης δεν είναι εγωιστής, δεν έχει έπαρση. Παραδέχεται τα σφάλματά του, γιατί τον ενδιαφέρει μονάχα η ουσία και όχι η εικόνα του, που δεν διστάζει να την τσαλακώσει για να είναι χρήσιμος. Δεν είναι στημένος και δεν κάνει τον καμπόσο για να πείσει. Δεν είναι όμως και συμβιβασμένος με το λάθος. Δεν τ’ αγαπάει.
Αγαπάει όμως τη δουλειά, μπορεί να συνθέσει την εμπειρία που διαθέτει, με τη συνολική γνώση των προβλημάτων ολόκληρου του νησιού και ν’ αγωνιστεί μαζί με όλους τους πολίτες, για ν’ ανέβει η ιδιαίτερη πατρίδα του λίγο ψηλότερα. Να πάει λίγο καλύτερα, λίγο πιο μπροστά, σε ζωτικής σημασίας θέματα και να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα για τις οικογένειες, που παλεύουν να κρατηθούν στο νησί στα πλαίσια του καινούριου, ενιαίου Δήμου. Θυμόμαστε άλλωστε την περίπτωση του εργοστασίου της Δ.Ε.Η. Το κράτησε σε υψηλή εφεδρεία, μετά από σειρά επαφών και εγγράφων προς το Υπουργείο Ανάπτυξης. Και μαζί κράτησε και τους εργαζόμενους στην Άνδρο! Όλοι οι πολίτες αισθάνονται πλέον ασφαλείς τους δύσκολους μήνες του χειμώνα. Σ’ ένα περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει, ο Γιάννης αποδεικνύει πως είναι ευέλικτος και ουσιαστικός. Προωθεί τον τουρισμό και τον πολιτισμό, δίνει μάχες σε ζητήματα καθημερινότητας, παρεμβαίνει στο ακτοπλοϊκό, σχεδιάζει τις υποδομές, χωρίς να κλείνει τα μάτια καθόλου στον ανταγωνισμό. aντιμετωπίζει με την απαιτούμενη σοβαρότητα, την προστασία του περιβάλλοντος και δίνει δυνατότητα αναπτυξιακή. Δημιουργεί ένα πολύ σημαντικό οδικό δίκτυο, δίνει βαρύτητα στην ασφάλεια της ζωής, με 10 χιλιόμετρα στηθαίων ασφαλείας. Ανοίγει δρόμους στον τομέα της ακτοπλοΐας και του τουρισμού. Παρεμβαίνει με εισηγήσεις του για την κοινωνική συνοχή, μέσα στον προγραμματισμό του ΕΣΠΑ. Προχωρά στον στρατηγικό σχεδιασμό για την Άνδρο. Ενεργοποιεί και ενδυναμώνει την πολιτική προστασία στη μάχη για την αντιμετώπιση των καταστροφών. Γίνεται ο ίδιος πολίτης του κόσμου, ταξιδεύοντας συχνά και συνομιλώντας με ξένους, μοιράζεται την εμπειρία τους, μαθαίνει, συλλογίζεται και βάζει την Άνδρο σε τροχιά ανάπτυξης.
Συνεργάζεται με τις παραγωγικές δυνάμεις του νησιού, μ’ όλους τους πολιτιστικούς συλλόγους, ενισχύει στο μέγιστο βαθμό τις δράσεις τους, είναι ανοιχτός σε καινοτόμες ιδέες, ακούει, σχεδιάζει και συντονίζει. Τιμά προσωπικότητες παγκόσμιου κύρους όπως η Αρβελέρ, αλλά και τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, μεγιστοποιώντας τον οικουμενικό χαρακτήρα του νησιού. Ένα χαρακτήρα που τον καλλιέργησαν πρώτοι οι Ανδριώτες ναυτικοί και τον κοινώνησαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο Γιάννης δεν είναι μικρόψυχος, δεν φείδεται σε καλά λόγια. Επιβραβεύει απλόχερα τις προσπάθειες των συμπατριωτών του, πανηγυρίζει μαζί τους, δίνει έμφαση στα οράματά τους, καλλιεργεί την ελπίδα, δεν κατηγοριοποιεί αλλά ενώνει ολόκληρο το φάσμα των Ανδριωτών, εντός και εκτός νησιού. Πιστεύει στη δύναμη τους, ακούει τα παράπονα, τις αγωνίες, δεν κλείνει ποτέ το τηλέφωνό του, συμπάσχει και βρίσκεται, ενίοτε με έμπρακτο τρόπο, κοντά στον ανθρώπινο πόνο! Ο Γιάννης Μαλταμπές θα δώσει τη μάχη των θέσεων, με ουσιαστικές και εφικτές προτάσεις, μέσα απ’τη δημιουργία του προγράμματος του για την επόμενη μέρα.
Θα δώσει και αυτή τη μάχη με τον απλό κόσμο, για να οδηγήσει την «ΑΝΔΡΟ ΜΠΡΟΣΤΑ».
