Ένα από τα πιο εμβληματικά γεγονότα της χρονιάς που πέρασε για την Άνδρο και την Ελλάδα γενικότερα ήταν σίγουρα το δεύτερο και το τρίτο μνημόνιο, οι εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις, η αβεβαιότητα της πολιτικής σκηνής, ο φόβος για το αύριο, η ελληνική πραγματικότητα της ανέχειας και της οικονομικής δυσπραγίας, η πραγματικότητα που μείωσε τους μισθούς και τις συντάξεις των ναυτικών οι οποίοι είδαν το εισόδημα και τους κόπους μιας ζωής να συρρικνώνονται δραματικά, η πραγματικότητα που οδήγησε στην απελπισία, την παραίτηση, την αγανάκτηση στα τσιτάτα, στα κόκκινα της Αριστεράς και στα μαύρα της Δεξιάς, αλλά και στην απάτη, στο έγκλημα, στην υπεξαίρεση, ακόμη και στην Άνδρο… Κοινή η μοίρα για όλους. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, χρυσόσκονη που έγινε κονιορτός και διασκορπίστηκε ρίχνοντας αδιακρίτως τίτλους τέλους σε κάστρα νεοπλουτισμού αλλά και σε παλαιότερα, οράματα μεγαλεπήβολα, πολύ μεγαλύτερα από την πραγματικότητα που κατέρρευσαν σε μια νύχτα. Για κάποιον περίεργο λόγο το πρώτο σημείωμα του χρόνου ας είναι απολογιστικό, αποτέλεσμα ίσως μια εσωτερικής αναζήτησης που μας επιβάλλουν τα στριμωγμένα όνειρα. Ας σταθούμε στις πράξεις αγάπης στα καλάθια για τον συνάνθρωπο που γέμισαν το Σύνταγμα παραμονές Χριστουγέννων του 2012 και ας δώσουμε το χρόνο στο 2013 να γράψει τα πρώτα του γράμματα στην ιστορία του τόπου και του νησιού μας. Όλα τα έτη διαμορφώνονται από τις ιδέες των προσωπικοτήτων που δρουν και πρωταγωνιστούν. «Στόχευε για το φεγγάρι… ακόμα κι αν αστοχήσεις, θα βρεθείς κάπου ανάμεσα στ’ Αστέρια» λέει ο Πλάτωνας. Ας ελπίσουμε ότι οι πολιτικοί της χώρας μας γενικότερα, της Άνδρου ειδικότερα θα μελετήσουν λίγο περισσότερο τον αρχαίο έλληνα φιλόσοφο, για το καλό όλων μας. Καλή κι ευτυχισμένη χρονιά.
* (η αναφορά γίνεται στους ναυτικούς γιατί αυτό ήταν κάποτε το κύριο επάγγελμα των περισσότερων Ανδρίων χωρίς να αποκλείονται οι άλλες κατηγορίες επαγγελματιών που πλήγηκαν ανάλογα ή και περισσότερο)
