«Καιρός να δώσεις πνοή σ’ εκείνες τις λέξεις, που επίμονα χορεύουν μέσα σου. Εγώ θα σου κρατώ το χέρι και θα το οδηγώ. Για την αγάπη σου… για την αγάπη μου… για τις ώρες της σιωπής. Γιατί μόνο μ’ εσένα πορεύτηκα και πορεύομαι.
Σαν τραγουδούν οι ήχοι στη σιωπή
Ξέρουν να ψιθυρίζουν χιλιάδες “σ’ αγαπώ”»
«Κάθομαι κι αναπολώ τις όμορφες εκείνες μέρες του Αυγούστου, άλλο αν τις πήρε το κύμα και τις αφάνισε. Κι από τότε σε μίσησα. Μα- τι ειρωνεία!- εδώ που ήρθα να περάσω ήσυχα όσον καιρό μου έχει ορίσει το γραμμένο μου, καθημερινά σε βλέπω από το παράθυρό μου. Πότε είσαι ήρεμη, πότε φουρτουνιασμένη, κι όλο αλλάζεις χρώματα: βαθύ μπλε, τυρκουάζ, πράσινο, θυμωμένο γκρίζο. Μου θυμίζεις! Πόσα μου θυμίζεις!(……) Κάποιες φορές ο πραγματικός έρωτας κρύβεται στη σιωπή κι όταν πέφτει η νύχτα περιπλανιέται μόνος ψάχνοντας να βρει απαντήσεις ή προσπαθεί να λυτρωθεί χαράζοντας λέξεις σ’ ένα κομμάτι χαρτί»
Η Σμαραγδή Μητροπούλου, η συγγραφέας, που υπηρετεί στο Εμπειρίκειο Γυμνάσιο Χώρας Άνδρου ως αναπληρώτρια εκπαιδευτικός τα τελευταία δύο χρόνια, ανέφερε λέγοντας: «λένε πως τα βιβλία δεν έχουν πατρίδα, το δικό μου όμως έχει πατρίδα την Άνδρο… στα στενά της Χώρας, στα παλιά αρχοντικά, στο παλιό λιμάνι… μ’ ένα μολύβι κι ένα μπλοκ στο χέρι και με μια φωτογραφική μηχανή, αποτύπωνα κι έγραφα, έγραφα κι αποτύπωνα…» “για να πάρουν οι λέξεις πνοή και για να τραγουδήσουν οι ήχοι στη σιωπή”».
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.