Της Μ. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ -ΜΑΡΓΕΤΗ
Ο καιρός περνά είμαστε ήδη τέλος Απριλίου και ο προεκλογικός αγώνας των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειακών συμβούλων έχει ήδη πάρει θέσεις μάχης. Με βέβαιη την ημερομηνία της 26ης Μαΐου 2019 για τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές ο πολιτικός πυρετός φαίνεται να ανεβαίνει κλιμακωτά. Οι υποψηφιότητες ανακοινώθηκαν, οι αντιδράσεις ξεκίνησαν, οι αντιθέσεις αναδεικνύονται, οι ομοιότητες επίσης. Το επίπεδο ανεβοκατεβαίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης των υποψηφίων αλλά και των οπαδών τους. Μαζί τους και ένας ολόκληρος στρατός από τρολ με κάμποσους λογαριασμούς στο fb δημιουργούν εντυπώσεις. Κάποιος, αναλαμβάνει να κατηγορήσει, άλλος, να τον επαναφέρει στην τάξη και στην λογική, με επιχειρήματα και μόλις ένας διάλογος ολοκληρωθεί, ξεκινά ένα νέο σχόλιο. Στην τύχη δεν αφήνεται κανένα ΜΜΕ. Γράφουν όλοι κάτω από δημοσιεύματα, παντού, σε μικρά και μεγάλα μέσα, διασχίζοντας ψηφιακά ολόκληρο το νησί. Χωρίς να υποβαθμίζουμε την κοινωνική δικτύωση ως εργαλείο προπαγάνδας είναι ενδιαφέρον, χρήσιμο, ίσως και ευχάριστο να έχουμε μέσω αυτών άμεση επαφή με τους υποψηφίους. Διαβάζουμε τις θέσεις τους, μετά αλλά και κατά την διάρκεια των γεγονότων ενώ στις αναρτήσεις τους αναδεικνύεται η προσωπικότητά τους. Των υποψηφίων αλλά και των οπαδών τους.
Ένα μήνα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και με το ισχύον εκλογικό σύστημα όλοι οι υποψήφιοι καλούνται να καθίσουν την επομένη των εκλογών στο ίδιο τραπέζι και να συν-αποφασίσουν. Ένα μήνα πριν από τις εκλογές και το κλίμα μεταξύ των συνυποψηφίων και των οπαδών τους ορίζεται ως εκρηκτικό. Απρεπείς εκφράσεις, βαριές κουβέντες, χοντρά σχόλια ανταλλάσσονται ένθεν κακείθεν. Όχι απαραίτητα από όλους τους υποψηφίους και όλους τους οπαδούς. Ένας μπορεί να διαφέρει…
Ένα μήνα πριν από τις εκλογές και το ερώτημα είναι σαφές. Πως θα καθίσετε στο ίδιο τραπέζι την επόμενη μέρα; «Τροφή για σκέψη» ή όπως συνηθίζουμε πια να λέμε αναπαράγοντας το αγγλικό τσιτάτο: Food for thought.