Του ΠΕΤΡΟΥ ΣΤΡΑΤΗ
Το 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε ένα σχέδιο δράσης για να στηρίξει την επιτάχυνση της μετάβασης της Ευρώπης προς μια κυκλική οικονομία, η οποία τελικά σκοπεύει να συμβάλλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με τις αρχές την κυκλικής οικονομίας υπάρχουν έξι στάδια. Το σημαντικότερο είναι ο σχεδιασμός των προϊόντων ή διεργασιών, καθώς σε αυτό το σημείο θα υπολογιστούν όλες οι λεπτομέρειες για τον τρόπο παραγωγής, αλλά και θα γίνει ένας αναλυτικός σχεδιασμός μέχρι και το τέλος ζωής του προϊόντος. Έτσι, θα φτιαχτεί ένα προϊόν που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες αλλά και συνολικά θα επιβαρύνει το δυνατόν λιγότερο το περιβάλλον. Ακολουθεί η παραγωγή του αγαθού, στη συνέχεια γίνεται η διανομή στους καταναλωτές και τελικά χρησιμοποιείται ή καταναλώνεται το προϊόν, ενώ στο τέλος πρέπει να ακολουθήσει η συλλογή και ανακύκλωση των μερών που δύναται να επαναχρησιμοποιηθούν με οποιονδήποτε τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο μειώνονται στο ελάχιστο τα απορρίμματα στους χώρους υγειονομικής ταφής, αφαιρούνται πολύτιμα υλικά, τα οποία αν απορριφθούν ελεύθερα στο περιβάλλον μπορεί να είναι και τοξικά, ενώ τελικά δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.
Έχοντας λοιπόν αναφέρει τις βασικές αρχές της κυκλικής οικονομίας, διαπιστώνουμε ότι τελικά τα νησιά μας εφαρμόζουν μέχρι σήμερα κάτι που ξεκίνησε να εφαρμόζεται τουλάχιστον μερικές εκατονταετίες και δεν είναι άλλη από την επαναχρησιμοποίηση των οργανικών απορριμμάτων ως ζωοτροφή (το θέμα του διαχωρισμού των οργανικών απορριμμάτων στις πόλεις είναι πολύ σημαντικό και αν αυτό επιτευχθεί είναι πολύ πιο εύκολο να διαχωριστούν και τα υπόλοιπα ρεύματα απορριμμάτων). Ο καλοσχεδιασμένος κύκλος ολοκληρώνεται όταν τα περιττώματα των ζώων χρησιμοποιούνται ως μία πολύ πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και οργανική ύλη για τα χωράφια, και τελικά θα δημιουργηθούν εύρωστα και παραγωγικά φυτά. Έτσι, είναι αρκετοί πολίτες στο νησί που διαθέτουν ακόμα τα δικά τους ζώα όπως γουρούνια, αιγοπρόβατα, κουνέλια κτλ. παράγοντας τα δικό τους παραδοσιακά προϊόντα. Χαρακτηριστική είναι μία πρόσφατη εικόνα που έχω από τη γιαγιά μου να φτιάχνει το τυρί και το τυρόγαλο αντί να το απομακρύνει στην αποχέτευση το χρησιμοποιούσε ως ζωοτροφή ή για το πότισμα των φυτών της.
Για να διαπιστώσουμε την σημαντικότητα αυτής της πρακτικής, χαρακτηριστικό είναι ένα πρόγραμμα Life στην κοντινή Τήνο, το οποίο είχε σκοπό να γίνει ανακύκλωση του οργανικού ρεύματος των απορριμμάτων. Τελικά όμως δεν μπόρεσε να έχει τα σχεδιασμένα αποτελέσματα, γιατί οι πολίτες χρησιμοποιούσαν τα οργανικά απορρίμματα ως ζωοτροφή στα οικόσιτα ζώα τους. Σημαντικό βέβαια εδώ είναι ότι όλοι μαζί πρέπει να διαφυλάξουμε κάποιες παραδοσιακές πρακτικές, οι οποίες είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί το συγκεκριμένο κομμάτι της κυκλικής οικονομίας λειτουργικό. Έτσι, πλέον είναι γνωστό ότι στον μικρό κλήρο, γεμάτο πεζούλες ή αιμασιές και λιθόκτιστα μονοπάτια, έχοντας καλλιέργειες πολύ κοντά με τα αιγοπρόβατα, με τρόπο που τελικά λειτουργεί αποδοτικότερα το κύκλωμα της κυκλικής οικονομίας, αναδύεται το πρόβλημα ότι τα ζώα επιδιώκουν να τραφούν από τις κοντινές καλλιέργειες. Και τις περισσότερες φορές το πετυχαίνουν.
Για αυτό βέβαια οι παραδοσιακές πρακτικές του τόπου μας ήθελαν να υπάρχει η χρήση της παστούρας στα ζώα (δένοντας τα δύο πόδια των ζώων μεταξύ τους, πάντα όμως με σεβασμό στο ζώο ώστε να αποφευχθούν οι ακραίες εικόνες βασανισμένων ζώων που κατά καιρούς βρίσκουν δημοσιότητα). Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η δυνατότητα άλματος από τα ζώα και δεν μπορούν να δρασκελίσουν τους παραδοσιακούς πετρόχτιστους τοίχους των περιβολιών, ενώ μετακινούνται ελεύθερα στα περιφραγμένα κτήματα.
Είναι βέβαιο ότι αυτό περιορίζει εν μέρη το ζώο, αλλά από τη στιγμή που εκτρέφουμε ζώα με σκοπό να αξιοποιήσουμε τα προϊόντα τους, αναγκαστικά δεν είναι εύκολο να αναπτύσσονται όπως θα ήταν αν βρίσκονταν ελεύθερα στη φύση. Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι είναι καλύτερα από το να έχουμε ζώα ρομπότ που έχουν εκτραφεί ακόμα και μέσα σε πραγματικά εργοστασιακά κτήρια με ελάχιστο χώρο να κινηθούν (σαν φυλακισμένοι σε απομόνωση), χωρίς να έχουν δει ποτέ το φως του ήλιου, και επιβαρυμένα με πλήθος αντιβιοτικών και άλλων χημικών που τελικά θα επιβαρύνουν την υγεία όλων μας.
Ο Πέτρος Στρατής είναι υποψήφιος με την «Άνδρο της Ζωής μας».
ΑΑ τώρα κατάλαβα καλά. Η παστούρα, πάντα με σεβασμό, είναι για το καλό του ζώου.
Τότε πως μπορείτε να εξηγήσετε το γεγονός ότι πολλά ζώα τα βρίσκουμε νεκρά μπερδεμένα από την παστούρα. Πώς μπορείτε να εξηγήσετε τις μολυσμένες πληγές στα πόδια, που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει ως αποτέλεσμα τον αργό θάνατο του ζώου, αφού ο ιδιοκτήτης του θα το αναζητήσει μόνο μια φορά τον χρόνο. Ξέρετε πότε! Την εποχή της καταμέτρησης από τον γεωπόνο για να πάρει τις επιδοτήσεις από την ΕΕ.
Αναφέρεται επίσης ότι οι παστούρες είναι για να μην πηδάνε τα ζώα τις περιφράξεις. Εγώ έχω μια απορία. Τα πρόβατα και τα γαϊδούρια πηδάνε και αυτά περιφράξεις? Γιατί τα βλέπουμε και αυτά με δεμένα πόδια? Εξηγήστε μας πως λειτουργεί αυτό.
Τι θα γινόταν αν η περίφραξη του αγρού που βόσκουν ηταν λίγο πιο ψηλή? Θα μπορούσαν και τότε να πηδήξουν?
Μήπως τελικά η παστούρα είναι εύκολη λύση για όποιον θέλει να παίρνει τα δωρεάν λεφτά της ΕΕ?
Τέλος, όλα καλά με το άρθρο κατά τα άλλα. Η μόνη προϋπόθεση μόνο για να λειτουργήσουν όλα τα παραπάνω, είναι να έχουμε κτηνοτρόφους με συνείδηση και όχι εισοδηματίες επιχορηγήσεων ΕΕ.