Τι γίνεται όταν τα φώτα σβήνουν και το Φεστιβάλ ρίχνει την αυλαία “τέλους”; Που πάει ένα Φεστιβάλ όταν τελειώσει; Μα φυσικά στις αναμνήσεις! Την Τρίτη 20 Αυγούστου 2019 το 5° Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου έφτασε στο τέλος του. Ο θεσμός που ξεκίνησε το 2014 φέτος συμπλήρωσε τα πέντε χρόνια λειτουργίας του και βαδίζει προς την ενηλικίωση! Σε αυτά τα χρόνια που πέρασαν σίγουρα έχει γίνει η αγαπημένη συνήθεια των Ανδριωτών που με τα υφασμάτινα καθίσματα ή με κομψά μαξιλάρια γεμίζουν τις κερκίδες του Ανοιχτού θεάτρου.
Το 5° Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου… περιληπτικά
Παρόλο που τα γούστα δεν συμπίπτουν, ευτυχώς που δεν συμβαίνει αυτό διαφορετικά όλοι θα είμαστε παγιδευμένοι σε μια βαρετή αρμονία, οι καλύτερες στιγμές του Φεστιβάλ σε συντομία είναι οι παρακάτω:
Το χοροθέατρο της Τούλας Λημναίου από το Βερολίνο ήταν μια εξαιρετική στιγμή του φετινού Φεστιβάλ που όμως συγκέντρωσε λίγους θεατές ίσως γιατί οι παραστάσεις σύγχρονου χορού είναι θεάματα που απαιτούν κάποια εξοικείωση… Υπέροχη παράσταση, κυριολεκτικά αέρινη, στη μαγεία της βραδιάς βοήθησε το μελτέμι που σκορπούσε τα φύλλα του ντεκόρ και ανακάτευε τα ρούχα των χορευτών.
Σκληρό ροκ, καθηλωτική heavy metal ατμόσφαιρα, λέξεις που σφύριζαν σαν σφαίρες, εμμονική επανάληψη προτάσεων, προβολείς στραμμένοι προς τη μεριά των θεατών… όλο αυτό το δύσκολο σύμπαν ήταν τελικά λυτρωτικό και σίγουρα σπουδαίο!
Η τραγωδία Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή έχει αποσπάσει ποικίλες κριτικές από σκέτο “πολύ κλασικό” έως είναι “αριστούργημα” Κλασική ή πρωτοποριακή η παράσταση δημιουργούσε μια ένταση, ένα ερώτημα: “τι θα γίνει στο τέλος;” για ένα κείμενο που οι περισσότεροι το έχουμε διδαχθεί από το σχολείο να αγωνιούμε για το τέλος ακούγεται σαν την τέλεια παράκρουση… να περιμένει μπας και δεν βγάλει ο Οιδίποδας “τα μάτια του” απίστευτο! Και όμως είχε σασπένς, αγωνία, εξαιρετικές ερμηνείες και ο Δημήτρης Λιγνάδης τρεις μέρες αργότερα να ορίζεται διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου! (γουρλού η Άνδρος;)
H Θεογονία του Ησίοδου – Patari Project, ήταν αυτό που έλεγε ο τίτλος της: ένα ατέλειωτο γλέντι, με τους ηθοποιούς να μπερδεύονται με τους θεατές.
«Το Ευχαριστημένο» της Μαρίνας Καραγάτση ήταν μάλλον μια σχεδόν Ανδριώτικη υπόθεση, η Μαρίνα Καραγάτση, ο Δημήτρης Τάρλοου, οι άπειρες ανδριώτικες λέξεις, τοπωνύμια, ονόματα κτλ… το υπερυψωμένο γραφείο του Καραγάτση με τη διάφανη γάζα -τοίχο, η συμφιλιώσει που φέρνει ο χρόνος… Πολλοί από τους θεατές το είχαν ξαναδεί στο θέατρο Πορεία, πολλοί όμως ήρθαν πάλι…
«Adiós Niña» (Aντίο Κορίτσι) – Μικροσκοπικό Θέατρο η Αναστασία Λύρα χορογραφεί το «Αντίο Κορίτσι» του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα. Κύματα χρωμάτων, κομμάτια πολύχρωμων υφασμάτων σαν ταραγμένοι ωκεανοί και οι κιθάρες να παίζουν ισπανικούς ρυθμούς, δεν ξέρω αν άρεσε, αλλά εκείνη η κυματοειδής κίνηση πανιών έχει εντυπωθεί στη μνήμη.
«Ηλέκτρα» του Σοφοκλή – Θεατρικός Όμιλος Σύρου Απόλλων: Οι Συριανοί φίλοι ήρθαν με κέφι και μας χάρισαν μια παράσταση που θα ζήλευαν επαγγελματίες.
Στο 5° Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου που για μια ακόμη φορά έφερε την καλλιτεχνική σφραγίδα του Παντελή Βούλγαρη είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε δυο σπουδαίες συναυλίες ελληνικής μουσικής, η μια με τον Γιάννη Πάριο, η άλλη με την Ελένη Βιτάλη με το κοινό να κατακλύζει το Ανοιχτό Θέατρο και τα τριγύρω βουνά να αντιλαλούν από τις φοβερές φωνές τους.
Και τέλος τα τοπικά σχήματα που φέτος ήταν πιο “σίγουρα” από παλιά και που ελπίζουμε να βάλουν ψηλά τον πήχη π.χ. να φτάσουν τους Συριανούς! (θέλει κόπο, χωρίς τρόπο και πολύ δουλειά) Θα είμαστε μαζί τους!
Τι έμεινε λοιπόν; Έμεινα οι στιγμές, οι κουβέντες με φίλους πριν και μετά τις παραστάσεις, η προσμονή, ταρατσάκι (φουαγιέ) του Ανοικτού Θεάτρου με τις τζαζ αποχρώσεων μουσικές των Σταύρου Κωττάκης (πιάνο) και Νίκου Ψαριανός (τύμπανα), τα Androp του κυλικείου, η υπόσχεση των ανθρώπων του φεστιβάλ:
“Ο Παντελής Βούλγαρης και η ΑΜΚΕ «Φίλοι Φεστιβάλ Άνδρου» αλλά και όλοι όσοι συνεργάστηκαν για την επιτυχημένη διοργάνωση εκφράζουν την ικανοποίηση τους για το αποτέλεσμα και ευχαριστούν τους εθελοντές, τους εργαζόμενους, τους χορηγούς-υποστηρικτές και φίλους του φεστιβάλ. Συνεχίζουν με ελπίδα και ενθουσιασμό για το επόμενο το καλοκαίρι του 2020, ενώ από τους επόμενους μήνες θα δραστηριοποιηθούν σε μια σειρά εκδηλώσεων και δράσεων, όπως κάθε χρόνο. Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας” festivalandros.gr
Και εμείς τους ευχαριστούμε για την πολιτιστική συγκίνηση και τις υπέροχες καλοκαιρινές βραδιές. Ραντεβού λοιπόν το επόμενο καλοκαίρι. Ο Αύγουστος του 2020 απέχει… ένδεκα μήνες! (Για να πάρουν καρεκλάκια και τα Γαύρια, ένα mini bus και όλα έρχονται πιο κοντά!)