Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΠΑΚΗ *
Η πράσινη ενέργεια και κατ’ επέκταση η αξιοποίηση των ΑΠΕ στο νησί μας βρέθηκε για άλλη μια φορά στο επίκεντρο με την πρόσφατη εκδήλωση που οργάνωσε ο δήμαρχος στο Γαύριο, καλώντας τους επενδυτές να «ενημερώσουν» τον κόσμο.
Ομολογούμε πολύ καλός ο ελιγμός του κ. Λοτσάρη να έχει σχέσεις με επενδυτές, αλλά επί της ουσίας “άνθρακες ο θησαυρός”. Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι συνεννόηση με ανθρώπους με διαφορετικά συμφέροντα δεν μπορεί να υπάρξει. Αντίθετα, καθίσταται ευκολότερη η υλοποίηση των επιχειρηματικών τους συμφερόντων, καθώς η σύγχυση, η θολούρα και η ομίχλη δεν μπορεί παρά μόνο να ευνοεί τους ισχυρούς.
Φαίνεται ότι ζούμε τελικά και στον τόπο μας την αναπαραγωγή του παραλογισμού που διέπει την ελληνική κοινωνία σε πολιτικό κοινωνικό οικονομικό και ηθικό επίπεδο όπου βλέπουμε πάντα τους ίδιους ανθρώπους, τους ίδιους παντογνώστες παράγοντες επί παντός επιστητού να έχουν άποψη για όλα τα θέματα, αρκεί να βρίσκονται οι ίδιοι στο κέντρο του ενδιαφέροντος, πάντα δίπλα στην εξουσία, είτε αντάμα, είτε απέναντι, πρόθυμοι πάντα να την καρπωθούν.
Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να πείσουν όλους τους υπόλοιπους που έχουν άποψη ή προσπαθούν να διαμορφώσουν, να μην την έχουν, προτρέποντας τους να συνεργαστούν με όλους τους άλλους πάντα για το καλό της κοινωνίας, δηλαδή των ίδιων.
Οι τίτλοι που χρησιμοποιούν οι ίδιοι πάντα παράγοντες έχουν πολύ μεγάλο εύρος: Από πατριώτες ως εθνικιστές, από πανεπιστήμονες έως ειδικοί παντός τύπου και επί της ουσίας χωρίς πρόταση για το τι θέλουμε να κάνουμε. Πάντα όπου φυσάει ο άνεμος.
Επί της ουσίας τώρα. Είναι γεγονός και γι’ αυτό δε χωρεί καμία αμφιβολία ότι η συναίνεση και η συνεννόηση αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση οποιουδήποτε εγχειρήματος. Όμως, αυτό προϋποθέτει σαφείς κανόνες και συνθήκες αλληλοσεβασμού και γνώσεις των θέσεων και των επιδιώξεων του καθενός από τους εμπλεκόμενους.
Η Άνδρος αυτή τη στιγμή δέχεται μια μεγάλη επίθεση εξαιτίας του ανοίγματος της ενεργειακής αγοράς. Καλοδεχούμενοι όσοι επιθυμούν να επενδύσουν στο αιολικό δυναμικό του νησιού μας. Αυτό όμως, δεν μπορεί να γίνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις και αυτή είναι η μια πλευρά.
Η άλλη αφορά το εσωτερικό μας περιβάλλον και τα ερωτήματα που πρέπει άμεσα να απαντηθούν. Έχουμε χωροταξικό σχεδιασμό; Έχουμε αναπτυξιακό πρόγραμμα και αν ναι πως θα αξιοποιηθεί έτι περαιτέρω ο πρωτογενής τομέας και ο τουρισμός; Υποθέτουμε όχι με επισκέψεις τουριστών στα υπό κατασκευή αιολικά πάρκα.
Αυτή τη στιγμή στο υπόλοιπο Αιγαίο αγωνίζονται και πιέζουν να εφαρμοστεί η ομόφωνη απόφαση του Περιφερειακού συμβουλίου για να σταματήσει οποιαδήποτε διαδικασία αδειοδότησης και συνέχισης των εργασιών των αιολικών πάρκων μέχρι την ολοκλήρωση του νέου χωροταξικού σχεδιασμού. Είναι γνωστή επιπλέον, η πρόθεση της κυβέρνησης να αλλάξει το χωροταξικό μέσα στο 2020. Οι απόψεις συγκλίνουν στο γεγονός ότι όποτε υπάρχει βούληση να αναπτυχθούν οι ΑΠΕ, οι διαδικασίες θα γίνονται όλο και πιο απλές και προς όφελος των επενδυτών. Εξαιρέσεις με περιορισμούς από ότι διαφαίνεται θα υπάρξουν σε περιοχές με έντονες αντιρρήσεις και αντιδράσεις, ειδικά στο νότιο Αιγαίο, κυρίως λόγω της μεγάλης εμπορευματοποίησης της γης, αλλά και της άρνησης των τοπικών κοινωνιών να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες ακόμη και στη θάλασσα και τις βραχονησίδες.
Στην Άνδρο μας ακόμη δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακόμη τι ακριβώς θέλουμε; Σε τι στοχεύουμε και πως θα αντιμετωπίσουμε αυτά τα νέα δεδομένα; Ένα είναι βέβαιο ότι αν συνεχίσουμε με αυτή την σπασμένη πυξίδα θα καταντήσουμε το μαλακό υπογάστριο της όλης κατάστασης στο νότιο αιγαίο.
Και κάτι ακόμη. Όταν μιλάμε για συναίνεση μεταξύ εταιριών και ντόπιου στοιχείου μιλάμε για συμπεθεριό το οποίο δε μπορεί να περιλαμβάνει μόνο τους τυπικούς κανόνες από πλευράς ανταποδοτικών τελών, όταν αυτές οι μεγάλες εταιρίες αναμένεται να αποκομίσουν κολοσσιαία κέρδη από την παρουσία τους και την εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού στο νησί μας.
Μήπως οι υπεύθυνοι πολυπράγνωνες και επί παντός επιστητού ειδικοί σκέφτονται ή οφείλουν να ενημερώσουν την ανδριώτικη κοινωνία, αναλαμβάνοντας τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για έννοιες και όρους, όπως α) η ολοκληρωμένη αξιοποίηση του ενεργειακού δυναμικού της Άνδρου και με άλλους τρόπους, β) ανάπτυξη ενεργειακών κοινοτήτων (προτεραιότητα της ευρωπαϊκής ένωσης), γ) πράσινο νησί κ.λπ.
Μήπως σκέφτηκε κανένας ή εξέφρασε ποτέ καμία άποψη αν κάποια από αυτά τα υπέρογκα κέρδη θα έπρεπε να παραμείνουν η να επιστρέψουν στο νησί όχι προς όφελος μεμονωμένων ιδιωτών, αλλά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της ανάπτυξης έργων υποδομής που τόσο απαραίτητά είναι στο νησί μας για την μεγέθυνση της παραγωγική του δραστηριότητας.
Συμπέρασμα: εμείς αυτόν τον παραλογισμό όπως διαμορφώνεται δεν μπορούμε να τον παρακολουθήσουμε. Είχαμε, έχουμε και θα έχουμε, ξεκάθαρες απόψεις χωρίς «κρυφά χαρτιά» και πολιτικαντισμούς και χωρίς να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, αναγνωρίζοντας πάντα ως θεμιτή, την έκφραση της διαφορετικής άποψης και της καλόπιστης κριτικής. Της παραγωγικής κριτικής.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, όταν κοινός σκοπός για όλους, δεν είναι άλλος, από το κοινό καλό. Με καθαρές κουβέντες, και με καθαρές σχέσεις.
Ο Γιάννης Καπάκης είναι επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης του Δήμου Άνδρου