Οι αδέσποτες γάτες στο νησί μας είναι το θέμα της Άποψης του Μαΐου που εκφέρει η Κατερίνα Σαλωνίκη στην έντυπη “ΑΝΔΡΙΑΚΗ” που κυκλοφορεί. Είναι η κριτική της υπογράφουσας στην καθημερινή διάσταση της οργανωμένης κοινωνίας μας…
Ο Μάιος φιλοξένησε και το φετινό Πάσχα, με το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού και του κατσικιού, να θεωρείται πλέον για πολλούς ανθρώπους αποκρουστικό και βάναυσο.
Ωστόσο όπως και αν αισθάνεται κάποιος, αυτό τουλάχιστον εντάσσεται καλώς ή κακώς, ως έθιμο μέσα σε μια παράδοση.
Αυτό που δεν εντάσσεται πουθενά, ούτε και στην πιο νοσηρή φαντασία, είναι η χρήση φόλας που για μια ακόμα φορά, θανάτωσε ανυποψίαστα ζώα μέσα στην Χώρα.
Είναι πραγματικά θλιβερό όπως κάθε έγκλημα και θα ήταν λυτρωτικό, να ασχοληθεί με το θέμα αυτό σοβαρά η τοπική κοινότητα.
Είναι καιρός να επιβληθούν οι ποινές που προβλέπονται από τον νόμο σε όποιον δολοφονεί αθώες τετράποδες ψυχές και όποιος γνωρίζει κάτι, να μιλήσει.
Υπάρχει όμως και άλλο ένα τεράστιο πρόβλημα, αυτό των αδέσποτων γατιών στο νησί μας.
Το θέαμα είναι αδιανόητο, ειδικά στα χωριά του νησιού αλλά και στην Χώρα, συναντώντας γάτες που ψάχνουν απεγνωσμένα στα σκουπίδια, σε ένα νησί μόλις 2 ώρες από την Αθήνα και με τόσες χιλιάδες μόνιμους κατοίκους.
Η αδιαφορία των Δημοτικών αρχών σε σχέση με τους λίγους που ασχολούνται, αποτελεί μια άνιση αντίθεση, που χρειάζεται επειγόντως να γεφυρωθεί.
Ο πολιτισμός που θέλει να προβάλει το νησί μας, δεν πρέπει να εξαντλείται μόνο στα μουσεία και στις εντυπωσιακές καλοκαιρινές εκδηλώσεις.
Για άλλη μια φορά η σπουδαία φράση του Μαχάτμα Γκάντι, θα πρέπει να αποτυπωθεί στο μυαλό μας:
«Ο Πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο, με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα».