Δεν το κάνω… δεν το κάνω! Το εμβόλιο.
Γιατί θα μου βάλουνε “τσιπάκι” Θα μαθαίνουν, πού βρίσκομαι, με ποιούς, τι φοράω, τι λέω , τι σκέπτομαι (αν σκέπτομαι)
Άνθρωπε μου,
Χρόνια τώρα ενημερώνεις με το φατσο – εγκυκλοπαιδικό σου (φέις μπουκ) τους πάντες. Μέχρι τι χρώμα εσώρουχο φοράς ξέρουν. Τα πάντα “στα μανταλάκια”.
Δεν το κάνω. Θα αλλάξω φύλο.
Έλα χρυσό μου, δεν θέλω υστερίες! Σκέψου, κοίτα γύρω σου, εμείς είμαστε σε όλους τους χώρους, από τα τρία, το ισχυρότερο!
Δεν το κάνω..δεν το κάνω.. το εμβόλιο Γιατί θα χάσω την «ταυτότητα» μου.
Καλέ μου άνθρωπε, ποιά ταυτότητα θα χάσεις;
Μιλάς άθλια ελληνικά, ανακατεμένα με πανάθλια αγγλικά και κάνεις καθημερινή εξάσκηση στα τούρκικα. Ακούς μουσική από την Αφρική, την Αμερική, την Ευρώπη. Χορεύεις, αντιγράφεις τους χορούς των Παπούα, σε ιεροτελεστίες. Ότι δεν κατάφεραν τετρακόσια χρόνια οι Τούρκοι, το κατάφεραν οι «φίλοι» μας οι αγγλοσάξονες.
Ορισμένοι μάλιστα, χωρίς να έχουν κάνει το εμβόλιο, διεκδικούν άλλη εθνικότητα.
Πιστεύουν ότι είναι απόγονοι Βούλγαρων, απόγονοι Τούρκων (από Μογγολία μεριά) απόγονοι Αρβανιτάδων. Λιγοστοί πιστεύουν ότι είναι απόγονοι Κρητών που διώχθηκαν από τους Τούρκους. Ελάχιστοι ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι Βενετσιάνων ή Ρωμαίων και σχεδόν ανύπαρκτοι είναι αυτοί που λένε ότι είναι απόγονοι των Ελλήνων.
Πνευματική γενοκτονία των Ελλήνων από «Έλληνες»
Δεν το κάνω..δεν το κάνω .. το εμβόλιο Θα κατευθύνουν τον τρόπο ζωής μου.. τις συνήθειες μου.
Για ποιό τρόπο ζωής, μιλάς;
Έχεις μια κουζίνα, αμεταχείριστη όπως την αγόρασες από το επιπλάδικο. Ζωγραφιά…
Τα κατσαρολικά στο ντουλάπι. Ως και το μπρίκι!
Παραγγέλλεις καφέ,τέλος πάντων είδη καφέ. Παραγγέλλεις τροφές που η γιαγιά σου (που έχει ακόμα ταυτότητα) θα τις έλεγε “γατοτροφές” ή “για τα γουρούνια”. Παραγγέλλεις κινέζικα, γιαπωνέζικα, μεξικάνικα…
Δεν κατοικείς, ουσιαστικά δεν μένεις, στην καταχρεωμένη σπιταρόνα που αγόρασες και την έχεις για υπνωτήριο (να πηγαίνεις εκεί για ύπνο…) μετά τα μεσάνυχτα.
Εσύ και τα βλαστάρια σου. Ξενύχτηδες στην κυριολεξία από κούνια. Αν μένατε σε ξενοδοχείο θα σας στοίχιζε λιγότερο. Μέχρι και το κρεβάτι θα σας έστρωναν. Όχι ότι το στρώνετε τώρα…
Δεν το κάνω στα παιδιά μου.. θα γίνουν πιθηκάκια
Γιατί τώρα τι είναι;
Λεξιλόγιο μηδέν. Γνώσεις μηδέν. Τα γραμματάκια στο χαρτί νομίζουν ότι είναι περιττώματα μύγας. Καταλαβαίνουν μόνο με εικόνες. Δεν μιλάνε και δεν παίζουν μεταξύ τους.
Ακούς μόνο ήχους, βρυχηθμούς ενθουσιασμού, χαράς, απογοήτευσης. Τι σας θυμίζουν;
Αυτά που βλέπουν είναι αποκυήματα νοσηρής φαντασίας. Ο εθισμός στην ασχήμια και την φρίκη.
Η ανεκτικότητα, η αποδοχή και η επιβράβευση της παραβατικότητας
Αν τα ρωτήσεις τι χρώμα έχει η σημαία της Ελλάδας, “πράσινο” θα σου απαντήσουν αν είναι Παναθηναϊκοί και ξέρουν και τον ύμνο.
Γι αυτό σου λέω.
Κάντο, κάντο το… τιμημένο … το εμβόλιο. Μήπως και βρεις τον εαυτό σου! Κάποιον τέλος πάντων…. Εαυτό.
Ο αναπνευστήρας που θα σου φορέσουν δεν είναι για μια βουτιά στη θάλασσα αλλά για μια βουτιά στην ανυπαρξία.
Την τελευταία.
Μια Αγανακτισμένη