Του Άη Γιάννη του Κλήδονα σήμερα 24 Ιουνίου 2021 και λίγοι γνωρίζουν πως το ξωκκλήσι στον Χαλκολιμνιώνα είναι αφιερωμένο στην Χάρη του!
Το ξέρουν όμως οι κάτοικοι των γύρω χωριών που το πρωΐ εκκλησιάστηκαν στην γραφική παραλία. Για τους άρτους και το πανηγύρι φρόντισαν οι κάτοχοι του παρακείμενου Beach Bar με την βρετανική ονομασία.
“Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, που λέγεται και βαπτιστής, ζούσε στον Ιορδάνη ποταμό, κάνοντας ασκητική ζωή και δίδασκε και προετοίμαζε τους ανθρώπους για τον ερχομό του Μεσσία. Καθώς επίσης, τους βάφτιζε στα νερά του ποταμού, δίνοντάς τους συγχώρεση για τις αμαρτίες τους. Εκεί τον επισκέφθηκε και ο Ιησούς Χριστός, όπου του ζήτησε να τον βαπτίσει, όπως είχε γραφτεί στις Γραφές.
Ο Άγιος Ιωάννης ήταν πολέμιος του βασιλιά Ηρώδη και της γυναίκας του Ηρωδιάδας. Ο λόγος ήταν πως η Ηρωδιάδα ήταν η γυναίκα του αδερφού του. Ο πόλεμος που είχε εξαπολύσει εναντίον τους για να μετανοήσουν, οδήγησε την Ηρωδιάδα να ζητήσει μέσω της κόρης της Σαλώμης, σαν δώρο από τον βασιλιά το κεφάλι του Αγίου. Έτσι και έγινε.
Ο εορτασμός της μνήμης του.
Ο Άγιος Ιωάννης γιορτάζεται πολλές φορές το χρόνο από την εκκλησία.
Στις 23 Σεπτεμβρίου εορτάζεται η σύλληψή του.
Στις 24 Ιουνίου εορτάζεται η γέννησή του.
Στις 7 Ιανουαρίου εορτάζεται η σύναξή του.
Στις 29 Αυγούστου εορτάζεται ο θάνατός του.
Στις 24 Φεβρουαρίου τ εορτάζεται η πρώτη και η δεύτερη εύρεση της τιμίας κάρας του.
Στις 25 Μαΐου εορτάζεται η τρίτη εύρεση της τιμίας κάρας του.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, εκτός από Βαπτιστής, ονομάζεται και σε πολλά χωριά Ριγανάς ή Κλήδονας ή Ριζικάρης ή Λαμπαδιάρης ή Λαμπαδάρης ή Φουγγαρίτης ή Φανιστής.
Το έθιμο του Κλήδονα.
Το απόγευμα της 23ης Ιουνίου οι νέοι και οι νέες του χωριού, μαζεύονται στην αυλή ενός μεγάλου σπιτιού και διάλεγαν έναν νέο που είναι άξιος, από καλή οικογένεια και τον λένε Γιάννη. Τον στέλνουν να πάει στη βρύση να φέρει το “αμίλητο” νερό. Το παλικάρι πρέπει να πάει και να γυρίσει χωρίς να μιλήσει σε κανέναν στο δρόμο, για αυτό και το λένε και “αμίλητο” νερό. Οι υπόλοιποι κάτοικοι του χωριού του κάνουν πειράγματα, προσπαθώντας να τον κάνουν να λυγίσει και να μιλήσει. Έπειτα, όταν φέρνει το νερό, οι νέοι βάζουν το νερό σε μία πήλινη γαβάθα, που λέγεται κλήδονας και ρίχνουν μέσα τα “ριζικάρια”, δηλαδή μικρά αντικείμενα που είχαν πάνω τους.
Η γαβάθα αυτή μένει σκεπασμένη με ένα κόκκινο πανί κάτω από τα άστρα και, σύμφωνα με την παράδοση, έρχεται η μοίρα και γράφει το ριζικό του κάθε νέου πάνω στο ριζικάρι.
Έπειτα μαζεύεται όλο το χωριό και ανάβει φωτιές, τις λεγόμενες “φουγγαριές”. Στη φωτιά αυτή καίνε την περσινή ρίγανη και τα στεφάνια που είχαν φτιάξει την πρωτομαγιά. Στη συνέχεια, γλεντούν και πηδούν πάνω από τη φωτιά τρεις φορές, για να αφήσουν πίσω τους τα κακά.
Την επόμενη μέρα το πρωί, οι γυναίκες πάνε στους αγρούς να μαζέψουν φρέσκια ρίγανη. Τη ρίγανη αυτή την κρεμούν για να ξεραθεί πάνω από την πόρτα της εισόδου, για να μην τους πιάνει το μάτι. Δεν τη χρησιμοποιούν όμως, παρά μόνο την αφήνουν εκεί μέχρι τον επόμενο χρόνο.
Έπειτα μαζεύονται πάλι όλοι οι νέοι. Ο Γιάννης με το αμίλητο νερό κλείνει τα μάτια του και βγάζει μέσα από τον κλήδονα ένα-ένα τα ριζικάρια. Στη συνέχεια, γεμίζουν οι νέοι το στόμα τους με το νερό και παραφυλούν στη γειτονιά. Η πρώτη λέξη που θα ακούσουν θα τους δείξει τι θα γίνει με όποιον/όποιαν παντρευτούν ή ακόμα και το όνομά του.”