Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στο κυπριακό φιλότεχνο κοινό το χαρακτικό έργο του Λάμπρου Ορφανού. Η έκθεση Λάμπρος Ορφανός – Έλλη Μουρέλου-Ορφανού «Χαράσσοντας την ζωή» 1944 – 1966, υλοποιείται χάρη στην αγωνιώδη προσπάθεια του Μίνωα Ορφανού να μην χαθεί το ανεκτίμητο έργο των γονιών του. Και σε αυτή την προσπάθεια εντάσσεται και η προσφορά έργων του εμπνευσμένου χαράκτη Λάμπρου Ορφανού και της ταλαντούχας Έλλης Μουρέλου σε Μουσεία και Βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο.
Η έκθεση που παρουσιάζεται τις 2 Ιουλίου θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Οκτωβρίου 2022 στο Μουσείον Χαρακτικής Χαμπή στα Πλατανίσκια τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν στις 2 Ιουλίου, στις 12.00 με τον Μίνωα Ορφανό να μιλά στο κοινό για τη ζωή και το έργο των γονέων του προσφέροντας παράλληλα μια μοναδική ξενάγηση στην έκθεση.
Έλλη Μουρέλου-Ορφανού και Λάμπρος Ορφανός στις Βερσαλίες 1953
Γράφει το σχετικό δελτίο τύπου του Μουσείου Χαρακτικής Χαμπή: Τίποτα δεν θα γινόταν χωρίς την ανεκτίμητη δωρεά και συνεργασία του Μίνωα Ορφανού. Με αυτή την έκθεση, η οποία προτείνει ένα ευρύ φάσμα του προσωπικού χαρακτικού έργου του Λάμπρου Ορφανού, τιμά βαθιά τη μνήμη των γονιών του, τιμά και το Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή.
Η χαράκτρια και Ιστορικός Τέχνης Δήμητρα Σιατερλή γράφει, μεταξύ άλλων, στον κατάλογο της έκθεσης: «Πλάκες χαλκού χαραγμένες με μαεστρία αλλά πάνω από όλα, δουλεμένες με ευαισθησία και λεπτότητα. Ξύλα όρθια που λάμπουν στις καθαρότατες χαράξεις τους και τυπώνουν ίχνη μιας ζωής όπου η τέχνη θριαμβεύει με αμόλυντη αξιοπρέπεια. (…)
Οι σκέψεις μου για το έργο του Λάμπρου Ορφανού ξεκινούν αμιγώς από το αίσθημα που μου μεταδίδουν οι εικόνες του. Είναι καταγραφές προσώπων, σωμάτων, καταστάσεων, συνθηκών, καταγραφές της φύσης. Δεν ξέρω πώς, ο καλλιτέχνης κατάφερνε να μιλά με τόση απλότητα και συγχρόνως με τόσο πλούτο, μέσα από τις χαράξεις του. (…)
Προσλαμβάνω το βλέμμα του καλλιτέχνη ως ένα βλέμμα ήρεμο και βαθιά μελαγχολικό. Όλες οι χαρακτικές του εικόνες διακρίνονται από ευαισθησία και από μια λεπτή θλίψη γιατί στα χαρακτικά του έργα εμπεριέχεται η διαρκής ενσυναίσθηση της ανθρώπινης συνθήκης. Σπανίζει στο έργο του η χαρούμενη εικόνα. Ας δούμε προσεκτικά τις προσωπογραφίες των αγαπημένων του προσώπων. Ας δούμε και τα καρναβάλια του. Ακόμα και οι, φαινομενικά εύθυμες, σκηνές του τσίρκου είναι ιδωμένες μ’ αυτό, το ενσυνείδητα, υπαρξιακό ερώτημα να αιωρείται.
Επίσης, σε αρκετά από τα έργα του Λάμπρου Ορφανού παρουσιάζεται μία, μη ορατή με την πρώτη ανάγνωση, κοινωνικο-ανθρωπολογική συνθήκη στα θέματά του.»
