«Είπα, ξείπα, χ..ζ… την παρόλα μου», είπε ο Γ. Καραϊσκάκης. Και αφού το είπε ο μοναδικός Καραϊσκάκης, είπαν να μιμηθούν τον καπετάνιο και οι «μεγάλοι» της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της Άνδρου.
Έτσι λοιπόν ο κ. Λοτσάρης, αφού διεκήρυξε πανηγυρικώς και γενναίως (είπαμε κι’ εμείς!), ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα των εκλογών και ευχήθηκε στη νέα Δημοτική Αρχή καλή επιτυχία, κ.λπ. συγκινητικά και μεγαλόψυχα, στη συνέχεια, εφαρμόζοντας το ανωτέρω ρηθέν προσέφυγε στο Εκλογοδικείο.
Η δικαιοσύνη θα αποφανθεί.
Προς τέρψη των αναγνωστών και μόνο, να παραθέσω από παλαιά υπόθεση του γραφείου και γενικά τη νομολογία, δυο κουβέντες, για να γίνει αντιληπτό το αποτέλεσμα της αμφισβήτησης εκ μέρους της απερχόμενης δημοτικής αρχής και της εξ αιτίας του γεγονότος αυτού, την αδυναμίας της νέας να προγραμματίσει την πορεία της, τμήμα από πλείστες όσες σκέψεις δικαστηρίων δίκασαν υποθέσεις παρόμοιες με την ένσταση που εκκρεμεί, όσον αφορά τις εκλογές στο Δήμο μας: «Η διαλογή των ψηφοδελτίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές οργανώνεται με ανάλογη εφαρμογή της νομοθεσίας για την εκλογή των βουλευτών. Οι δύο διαδικασίες ταυτίζονται λοιπόν, πλήρως. Γι’ αυτό, η διαπλασθείσα νομολογία του Εκλογοδικείου και στη συνέχεια, του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, συνεπεία τόσο της κοινής νομικής βάσης, όσο και της θέσης των δύο δικαστικών σχηματισμών στην πυραμίδα της δικαιοσύνης, καθόρισε δεσμευτικά την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Έτσι, έγινε δεκτό ότι η παράλειψη της μονογραφής δεν επιφέρει την ακυρότητα του ψηφοδελτίου, ενώ την απουσία της, όπως και της αρίθμησης, μπορεί να θεραπεύσουν ο πίνακας διαλογής και τα λοιπά εκλογικά έγγραφα.
Εάν λοιπόν, από το περιεχόμενό τους προκύπτει ότι το ψηφοδέλτιο έχει εξαχθεί από την κάλπη και η γνησιότητά του δεν αμφισβητείται, εκφράζει την αληθή βούληση του ψηφοφόρου και προσμετράται στη δύναμη του συνδυασμού».
Αυτά όσον αφορά την προσφυγή του κ. Λοτσάρη.
Τώρα όσον αφορά την προσφυγή του ετέρου, η οποία απευθύνεται κατά του συνοδοιπόρου του, δηλαδή κατά του Νίκου Στεφάνου, θα ήθελα να πω στον τελευταίο, δηλαδή στον ευγενή Νίκο Στεφάνου τα εξής: το «πριν αλέκτωρ φωνήσαι», το είπε ο υιός του Θεού. Εμείς απλώς να το επαναλάβουμε μπορούμε.
Έτσι λοιπόν κι’ εγώ τον παρακαλώ, να μην ξαναδιατυπώσει ευχαριστίες σε κάποιον που παραιτείται πριν εκλεγεί, βρίζει γιατί δεν εξελέγη, απαξιοί να εκπροσωπεί (στη φαντασία του) από τούδε και στο εξής αυτούς που δεν τον ψήφισαν και γενικά από μόνος του αποδεικνύει γιατί του είναι χρήσιμη η διεύθυνση που του υπέδειξα.
Να προσπαθήσει να διατηρήσει το επίπεδο που αυτός (ο Στεφάνου) ανέδειξε μέχρι το τέλος της θητείας του παρόντος Δ.Σ. Να βοηθήσει, ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχεια στη διοίκηση του Δήμου και να μην συμπεριληφθεί σ’ αυτούς που έκαναν πράξη τη ρήση του Καραϊσκάκη και δικαίωσαν το λαό, που για παρόμοιους τύπους και συμπεριφορές έχει διατυπώσει τη διαπίστωση: «Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμάν οι γύφτοι τα νταούλια».
Ηρεμία και ψυχραιμία φίλοι μου.
Έρρωσθε!
Βασίλης Πομόνης
