Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.
Περισσότερα για το Κόρθι ΕΔΩ
Ευχαριστούμε την Maria Stefania που μας παρακίνησε στην δημοσίευση αλλά και τους διαδικτυακούς φίλους που μοιράστηκαν μαζί μας κάποιες από τις εικόνες τους. Φίλοι όπως οι ιερείς Α. Χορευτής και Ελ. Φραδέλος, αλλά και οι Σ. Μπαζάκης, Μ. Μανσόλας, Ε. Κοκκίνου, Γ. Μαργέτης, Ε. Φαλαγγά Χριστοδούλου, Σ. Φαλαγγά Πολέμη, Α. Βολίκα, Μ. Κοραχάη, Α. Ξανθού κ.α.
Το τροπάριο της Μεγάλης Παρασκευής που αφορά στο μοιρολόγι της Παρθένου Μαρίας αγκαλιάστηκε από την τέχνη όσο λίγοι θρησκευτικοί ύμνοι και ερμηνεύθηκε σε διάφορες εκδοχές ανά τα χρόνια, όπως εκείνη του Σταμάτη Σπανουδάκη: