Το Υπουργείο Οικονομικών επιβαρύνει με πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση τους ελεύθερους επαγγελματίες που ζουν σε οικισμούς κάτω των 500 κατοίκων
Του Οικονομολόγου-Λογιστή Α΄Τάξης
Άνιση και άδικη αντιμετώπιση από την Πολιτεία για αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες που ασκούν την δραστηριότητα τους και έχουν την κύρια κατοικία τους, σε οικισμούς κάτω των 500 κατοίκων.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε οικισμούς κάτω των 500 κατοίκων, δεν μπορούν να πάρουν την μείωση του τεκμαρτού εισοδήματος κατά το ήμισυ.
Συγκεκριμένα:
Σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 28Γ του Ν.4172/2013 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος ΦΕΚ Α167/23-07-2013), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 17 του Ν.5073/ΦΕΚ Α204/11-12-2023, το ελάχιστο ετήσιο εισόδημα από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, για τους ασκούντες ατομική επιχείρηση, μειώνεται κατά το ήμισυ (1/2) , για τους υπόχρεους που ασκούν την δραστηριότητα τους και έχουν την κύρια κατοικία τους σε οικισμούς με πληθυσμό μικρότερο των πεντακοσίων (500) κατοίκων ή σε νησιά με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων εκατό (3.100) κατοίκων.
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2021), εκδόθηκε η απόφαση 2081/Β4-241 (ΦΕΚ Β2090/07-04-204), η οποία αναφέρει τον πληθυσμό κάθε οικισμού σε όλη την επικράτεια.
Σε πρακτικό επίπεδο για το νησί μας αυτό έχει τις εξής συνέπειες:
Όλοι οι οικισμοί του Νησιού μας (Άνδρος), πλην της πρωτεύουσας (Χώρα), Γαυρίου και Μπατσίου, έχουν μόνιμο πληθυσμό λιγότερο από 500 κατοίκους. Άρα οι αυτοαπασχολούμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται εκτός Χώρας , Γαυρίου και Μπατσίου, δικαιούνται την μείωση κατά το ήμισυ (1/2).
Κατά την υποβολή-εκκαθάριση της ετήσιας δήλωσης φόρου εισοδήματος, η εφαρμογή του εισοδήματος, ενημερώνεται από την εφαρμογή του μητρώου, για την διεύθυνση της άσκησης της δραστηριότητας και της κύριας κατοικίας του αυτοαπασχολούμενου ή ελεύθερου επαγγελματία και προχωρά αυτόματα στην μείωση κατά το ήμισυ του «τεκμαρτού» αυτού εισοδήματος σε όσους δραστηριοποιούνται και έχουν την κύρια κατοικία τους σε οικισμούς που έχουν λιγότερους από 500 κατοίκους.
Εδώ όμως αρχίζει το πρόβλημα αφού δεν μπορούν να πάρουν την έκπτωση από τη στιγμή που η ονομασία των οικισμών στο μητρώο της ΑΑΔΕ δεν είναι η ίδια με αυτή που αναφέρεται στην απόφαση της απογραφής.
Αυτό φυσικά θα είχε αποφευχθεί, αν είχε προβλεφθεί από το Υπουργείο Οικονομικών, εκτός της διεύθυνσης (οδός-αριθμός ή θέση ή περιοχή και ΤΚ) να δηλώνεται-αναγράφεται και ο «Γεωγραφικός Κωδικός» που στην ουσία είναι η ταυτότητα του οικισμού και «κλειδώνει» τον εκάστοτε οικισμό.
Για να γίνει αντιληπτό παραθέτω δύο παραδείγματα:
Παράδειγμα 1: Ατομική επιχείρηση με έδρα τον οικισμό Οπίσω Μέρος Κορθίου Άνδρος, δεν παίρνει την μείωση, γιατί στην απόφαση της απογραφής, ο οικισμός αναφέρεται Πίσω Μεριά και όχι Οπίσω Μέρος.
Παράδειγμα 2: Ατομική επιχείρηση με έδρα τον οικισμό Όρμο Κορθίου Άνδρος (αλλά με αναγραφή της ονομασίας της οδού, λόγου σχεδίου πόλεως, π.χ. Κοκκινιάς), δεν παίρνει την μείωση, γιατί στην απόφαση της απογραφής, ο οικισμός αναφέρεται Όρμος Κορθίου.
Το πρόβλημα αυτό ισχύει όχι μόνο στην Άνδρο αλλά σε όλους τους οικισμούς της Ελλάδας με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων. Είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα το Υπουργείο Οικονομικών.
Χ.Β.