Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΘΥΑ
Παρακολουθώ λεπτομερειακά, μέσω του Τύπου αλλά και των social media, τα τεκταινόμενα τις τελευταίες ημέρες στη Μήλο, με αφορμή την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας στο Σαρακήνικο.
Οι ευθύνες είναι δεδομένες και σαφείς.
Από αυτό το σημείο όμως μέχρι την ανθρωποφαγία, υπάρχει τεράστια απόσταση.
Στο πολιτικό σκέλος, κάποια στιγμή θα στηθούν πάλι οι κάλπες κι αν θεωρείς ότι δεν έκανε καλά τη δουλειά του ο Α θα ψηφίσεις τον Β. Ας θεωρήσουμε δεδομένο ότι, όσοι ασχολούνται με τα κοινά εκκινούν από τον βατήρα των καλών προθέσεων.
Στο νομικό σκέλος, στην ευνομούμενη πολιτεία, είναι η Δικαιοσύνη η οποία θα αποδώσει ευθύνες.
Όλη αυτή η παραφιλολογία και η ανταλλαγή αιχμών και βολών, πέραν της στιγμιαίας εκτόνωσης δεν προσφέρει απολύτως τίποτα επί της ουσίας. Άλλο διατυπώνω τις απόψεις μου, απολύτως θεμιτό, και άλλο ειρωνικά ή με ευθείες επιθέσεις στοχοποιώ συγκεκριμένα πρόσωπα. Ο δημόσιος βίος, πέραν του νόμιμου διέπεται και από ηθικούς κανόνες.
Μάθαμε με μεγάλη ευκολία να γράφουμε ό,τι θέλουμε χωρίς να ξαναδιαβάζουμε ό,τι γράψαμε, χωρίς να το διυλίσουμε, έτσι για ένα λάικ. Στις μικρές νησιωτικές κοινωνίες ειδικότερα, είναι πολύ εύκολο να πετάει ο καθένας την κουβεντάρα του συνοδευόμενη από αφορισμούς και χαρακτηρισμούς, εν πολλοίς ανοίκειους.
Η ζημιά στο Σαρακήνικο έχει συντελεστεί. Το μόνο που μπορεί να συμβεί τώρα, είναι να αποτελέσει οδηγό πρόληψης για το μέλλον.
Σε όλη τη χώρα, σε όλα τα νησιά και στη Μήλο τα τελευταία χρόνια ακολουθήθηκε η οδός του τουρισμού ως πηγή εισοδήματος. Και καλά έκαναν οι άνθρωποι που ασχολούνται με το αντικείμενο. Όταν, όμως, υπάρχει εντατική ενασχόληση με ένα αντικείμενο, κάθε σώφρων πρέπει να περιμένει περιστατικά αντίστοιχα με ό,τι συνέβη στο Σαρακήνικο.
Μήπως δεν είναι κοινό μυστικό ότι πολεοδομικές και όχι μόνο παραβάσεις γίνονται και από ιδιώτες στη Μήλο, όπως σε όλη τη χώρα;
Εδώ το κράτος, ναι το ίδιο το κράτος, σε καλεί να νομιμοποιήσεις αυθαίρετους χώρους. Γιατί η χαρά της είσπραξης είναι υπεράνω αισθητικής, πολιτισμού και κανόνων και για το ίδιο το κράτος, το οποίο οφείλει να αποτελεί υπόδειγμα νομιμότητας και συνέπειας. Προς τι τόση έκπληξη; Η Μήλος ειδικότερα έχει σημαίνουσα αξία. Η εξόρυξη των πολύτιμων μεταλλευμάτων έχει δημιουργήσει πληγές σε όλο το νησί.
Και τι να κάνουμε; Να κρίνουμε την εταιρεία που προσφέρει στο εθνικό ΑΕΠ ή τους ιδιώτες που πρόσφεραν την πολύτιμη γη τους; Ή τους εργαζόμενους που κάποτε ήταν χιλιάδες και τώρα εκατοντάδες; Για δεδομένα που συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη. Όποιος έχει την απόλυτη λύση και απάντηση μπράβο του. Θα είναι σίγουρα ανεφάρμοστη.
Και τι θα γίνει αύριο με τη γεωθερμία; Και τι θα γίνει με τις ανεμογεννήτριες. Και τι θα γίνει με τις υποδομές;
Την ίδια ώρα ο πρωτογενής τομέας εγκαταλελειμένος, ούτε καρπούζια, ούτε ψάρια. Λίγες φιλότιμες προσπάθειες, εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Ούτε αθωώνω, ούτε δικάζω κανένα, στο τέλος τέλος δεν είναι η δουλειά μου.
Νιώθω απλά την ανάγκη να γράφω σε κάθε ευκαιρία, ότι έχουμε την υποχρέωση να διαφυλάξουμε, με κάθε τρόπο, τον επίσης πολυδιαφημισμένο κυκλαδικό πολιτισμό.
Τον πολιτισμό που έφεραν άνθρωποι που ταξίδεψαν, είχαν παραστάσεις και κυρίως όραμα και αγάπη για τον τόπο τους, αγάπη μεγαλύτερη απ αυτή της τσέπης τους.
Γ.Β.