Σάββατο 22 Μαρτίου. Άνδρος Χώρα. Οι πεζοί που κυκλοφορούσαν στην αγορά κατέβαιναν προς την παλιά πόλη. Περνούσαν την καμάρα στην πλατεία Καΐρη και κατεθύνονταν προς τον Αη-Γιώργη. Τα βήματα οδήγησαν στο Δημοτικό Θέατρο. Ένα θέατρο κατάμεστο.
Η πρόεδρος του ΜΟΥ.Σ.Α. με διακριτική σοβαρότητα. Τα αναλόγια γέμισαν, μαζί και οι ψυχές μας. Ένα κοινό συγκινημένο, εμπνευσμένο, να ταξιδεύει μουσικά και να χειροκροτεί από καρδιάς.
“…Πού να υποθέσω ότι ο Νίκος Ψαριανός και ο Μουσικός Σύλλογος θα είχαν ετοιμάσει μια τόσο εξαιρετική μουσική βραδιά, την οποία το κοινό με ευήκοα ώτα και σεβασμό παρακολούθησε και επιβράβευσε με το ζεστό χειροκρότημά του
Η «Ανδριακή Μαντολινάτα» της ορχήστρας νυκτών εγχόρδων απέδωσε άρτια έργα Ρότα, Χατζιδάκι και Πιοβάνι.
Η έμπρακτη στήριξη της Δημοτικής Αρχής και των ιδιωτών βρίσκει έδαφος γόνιμος για δημιουργία, για συνέχεια, για ελπίδα.
Δεν μπορούσα να γνωρίζω τίποτα από όλα αυτά. Ήξερα όμως όταν αποφάσισα να έρθω στην Άνδρο ότι, ερχόμουν στο νησί του Πολιτισμού και της Προόδου.
Σας τις χαρίζω τις πόλεις.
Μου φτάνει μια στάλα βοριάς να αναπνέω, μου φτάνει μια στάλα Κυκλάδες να χορταίνω, μου φτάνει μια στάλα Αιγαίο να δροσίζομαι, μου φτάνει μια στάλα θάλασσα να ζω.“
Αρκεί μια απλή ανάγνωση για να επιστρέψει κανείς στην Άνδρο της “Μικράς Αγγλίας” και ο τόπος να ξαναβρεί τον βηματισμό του… Μια ανάγνωση, μνήμες από το πατρικό σπίτι και όλα μπορούν να γυρίσουν.