Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους άσπονδους φίλους μου, οι οποίοι για άλλη μια φορά θέλησαν να με φέρουν στο επίκεντρο της επικαιρότητας και να τους αναφέρω τα εξής: Θεωρώ ότι υπήρξα από τους τυχερούς ανθρώπους στη ζωή γιατί δημιούργησα μόνος μου μια περιουσία με μοναδική μου βοήθεια το μυαλό μου, τα χέρια μου και την οικογένειά μου.
Αγωνίστηκα σκληρά από μικρό παιδί –εισπράκτορας στο ΚΤΕΛ- για να φτιάξω ό,τι έφτιαξα και αγωνίζομαι για να τα διατηρήσω δίνοντας «ψωμί» σε πολύ κόσμο πολλά χρόνια τώρα. Δυστυχώς όμως στον τόπο μας αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι όποιος σηκώνει κεφάλι και κάνει περιουσία είναι άτιμος, ανήθικος και κλέφτης!
Σε ένα νησί που δεν βοηθάει την συγκοινωνία λόγω πολλών Ι.Χ. προσπάθησα να αναβαθμίσω όλο το ΚΤΕΛ και να προσφέρω υπηρεσίες σε ένα μεγάλο οδικό δίκτυο, με πολλά χωριά, με δύσκολες διαδρομές και σε μια εποχή με ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες. Προφανώς το λάθος μου, ήταν που επέστρεψα στον τόπο μου, που άφησα την πολυεθνική εταιρία του ΜΕΤΑΧΑ και την δική μου με τις αποκλειστικές αντιπροσωπείες και δίκτυα πωλήσεων σε τόσες πόλεις και νομούς για να επενδύσω στον τόπο μου.
Όλα αυτά τα χρόνια οι άσπονδοι φίλοι μου επειδή δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο με συκοφαντούν και με πολεμούν με βρώμικους τρόπους και μέσα, ρίχνοντας λάσπη στο πρόσωπό μου και χρησιμοποιώντας επιχειρήματα άτοπα και γελοία που κανένας νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί βέβαια να πιστέψει, όπως το τελευταίο περί κλοπών!!!
Επειδή όμως σ’ αυτόν τον τόπο με την έλλειψη που υπάρχει στα ντόπια βοηθητικά χέρια, ΟΛΟΙ είμαστε αναγκασμένοι εκ των πραγμάτων να αγκαλιάζουμε όλους αυτούς τους ξένους που μας βοηθούν, θα συμβούλευα τους φίλους μου να προσέχουν και οι ίδιοι, διότι όταν καίγεται το σπίτι του γείτονά σου να φοβάσαι και για το δικό σου.
Και για να τελειώνω, επειδή όπως λέει η παροιμία: «ο άνεμος χτυπάει πάντα τα κυπαρίσσια και ποτέ τους θάμνους» προτιμώ να είμαι κυπαρίσσι και ας με χτυπούν όσο θέλουν παρά θάμνος σαν αυτούς, ανύπαρκτος και μίζερος.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Δημήτρης Μανούσος
