Προστάτης της θάλασσας και των ναυτικών μας, ο εορτασμός του Αγίου Νικολάου συγκινεί κάθε νησιώτη, κάθε θαλασσοδαρμένο. Στην Άνδρο της ναυτοσύνης γιορτάζεται παντού η Χάρη του, με κορυφαίο τον εορτασμό στην φερώνυμο Ιερά Μονή στα Αποίκια. Σκαρφαλωμένο στο βουνό το μοναστήρι αγναντεύει την θάλασσα του Αιγαίου και ο επισκέπτης θα νοιώσει εκεί την πραγμάτωση της ιεροσύνης.
“Ο Νικόλαος γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ ( το 270), στα Πάταρα της Λυκίας (σημερινό Γκελεμίς της Τουρκίας) από Χριστιανούς γονείς που είχαν περιουσία και μπόρεσαν να του εξασφαλίσουν μια καλή μόρφωση. Μετά τον θάνατό τους, ο Νικόλαος μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, χειροτονήθηκε ιερέας και αγωνίστηκε για την διάδοση της χριστιανικής πίστης. Κάποια στιγμή, έγινε αρχιεπίσκοπος των Μύρων της Λυκίας. Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού, συνελήφθηκε και υποβλήθηκε σε βασανιστήρια. Αποφυλακίστηκε, μετά την επικράτηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (το 325) και εκοιμήθη εν ειρήνη στις 6 Δεκεμβρίου του 343.
Στον ελλαδικό χώρο, ως γνωστόν, τιμάται ιδιαίτερα από τους ανθρώπους της θάλασσας.
Ο κατεξοχήν θαλασσινός ποιητής Νίκος Καββαδίας, τον επικαλείται συχνά στους στίχους του. Και βέβαια δεν είναι ο μόνος. Πολλές οι προσευχές που έγιναν τραγούδια:
«Άγιε Νικόλα παρακαλώ σε, στα πέλαγα όλα λουλούδια στρώσε». (Ν.Γκάτσος- Μ. Χατζιδάκις)
«Άγιε Νικόλα θαλασσινέ μας, βάλε το χέρι και βοήθησέ μας». (Χ.Βασιλειάδης- Γ.Ζαμπέτας)
«Άγιε Νικόλα Ποθιανέ που’ σαι μπρος στο μουράγιο, βλέπε εμάς τους θαλασσινούς και δίνε μας κουράγιο». (Παραδοσιακό)
«Άι Νικόλα κάνε την θάλασσα λάδι, τάμα σου κάνουμε ένα εκκλησάκι σαν κοχύλι για να σου ανάβουν οι αγαπημένες το καντήλι». (Κ.Ασημακόπουλος- Γ.Σπανός)
Κοινό αίτημα σε όλες τις παρακλήσεις, όσοι αναμετρώνται με το κάποτε ανήμερο θεριό της θάλασσας να μη χάνουν αυτή την μάχη.
‘Άλλωστε ο Άγιος Νικόλας, δεν είναι μονάχα προστάτης των ναυτικών, του Πολεμικού και του Εμπορικού Ναυτικού. Είναι προστάτης κάθε βασανισμένης ψυχής που θαλασσοδέρνεται.
Πηγή: ΦΩΣ – Έντυπη έκδοση