Οι έλληνες εφοπλιστές για τις αγοραπωλησίες ακολουθούν την αντικυκλική μέθοδο και επωφελούνται τα μέγιστα. Το 1975 εκτός από τα προαναφερθέντα νομοθετήματα προστίθεται ο Ν.959/75 περί Ναυτικής Εταιρείας, για τα υπό Ελληνική σημαία πλοία που εκτελούν πλόες εσωτερικού.
Αναγνωρίζουν την αποδοτικότητα διαχειρίσεως των πλοίων τους από τους έλληνες ναυτικούς και στη θάλασσα και από τη στεριά και θεωρούν πλέον ότι είναι συνεργάτες τους που μοχθούν σκληρά για το πλοίο.
Είναι ένα δέσιμο μεταξύ τους δυνατό που θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην ανάπτυξη της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας.
Το 1974 σε στιγμές που η πατρίδα τους καλεί, δεν διστάζουν όπως και στο παρελθόν να συντρέξουν τον τόπο. Συγκεντρώνουν εθελοντικά 64 εκατ. δολάρια και επαναπατρίζουν σχεδόν όλοι κεφάλαια και τα επενδύουν στη στεριά προκειμένου να βοηθήσουν την Εθνική Οικονομία, παρόλο που η νομοθεσία δεν τους το επιβάλλει.
Από μικρή ηλικία ψήνονται στο ίδιο το επάγγελμα και αυτό τους προσδίδει εμπειρία και αποφασιστικότητα εργάζονται σκληρά με επιμονή, διορατικότητα, ταχύτητα και με προσωπικό ρίσκο. Ο λόγος τους είναι συμβόλαιο σε μία αγορά που εκτιμά την υπόληψη τους. Είναι συσπειρωμένοι σε κλειστά ναυτιλιακά δίκτυα είτε οικογενειακά είτε τοπικά και αποφεύγουν τις τριβές και τις αντιπαραθέσεις μεταξύ τους . Ακολουθούν τις παραδόσεις και εφαρμόζουν ομαδική οικογενειακή διοίκηση.
Οι αρετές αυτές έλαβαν διαστάσεις εθνικής προσφοράς προς την οικονομία, αλλά και παγκοσμίως.
Η Ελληνική Ναυτιλία συνεχίζει να πρωταγωνιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο αφού στα Ποσειδώνια του 2010 κατάφερε να συγκεντρώσει στην Αθήνα με σχετική άνεση τα φώτα της διεθνούς Ναυτιλιακής Βιομηχανίας με εκατοντάδες επισκέπτες.
Η υπόλοιπη πατρίδα που κλυδωνίζεται ή χαροπαλεύει παρακολουθεί αυτή την πορεία καθηλωμένη. Είτε απλώς τη θαυμάζει και την επαινεί είτε την «διώχνει». Σπάνια με ικανότητα να παραδειγματιστεί και να εμπνευστεί από αυτήν!
