Ο Φλεβάρης, μήνας που κάνει την έναρξη της γιορτής της αποκριάς, έφτασε και φέτος. Και τη γιορτή αυτή τη χαίρονται πιο πολύ οι μικροί μασκαράδες. Ντυμένοι με στολές εμπνευσμένες από τους ήρωες των καρτούν, όπως, πριγκίπισσες, ιππότες, Ζορό, ζωάκια κι ένα σωρό άλλα κοστούμια και ξεχύνονται στους δρόμους.
Από τον πατέρα μου και από τους μεγαλύτερους που θυμούνταν τις αποκριές στην Άνδρο, άκουγα πως η γιορτή της αποκριάς ήταν πολύ σπουδαία για τους καρναβαλιστές. Από καιρό, σκέφτονταν το θέμα της φορεσιάς τους. Τα ρούχα, δεν ήταν φανταχτερά, ούτε νοικιασμένα. Τότε, οι μαμάδες ή οι γιαγιάδες άνοιγαν τα μπαούλα κι από μέσα έβγαζαν ρούχα που τα φύλαγαν κι ας μην τα φορούσαν πια και τα δάνειζαν για λίγο. Αυτά τα ρούχα είχαν συναισθηματική αξία ή προορίζονταν για επίσημες στιγμές. Ήταν πολύτιμα για τις νοικοκυρές. Οι καρναβαλιστές λοιπόν εκείνης της εποχής, φορώντας κάτι παλιό ή κάτι δανεικό, πολύτιμο όμως και για τους ίδιους, αφού αυτό θα ήταν το κοστούμι τους, γιόρταζαν την Αποκριά. Και ξεχύνονταν στους δρόμους ή σε κάποιο χορό, παρέες από παιδιά που ήταν συμμαθητές, φίλοι, γείτονες, συγχωριανοί. Το πόσο χαίρονταν όταν ντύνονταν μασκαράδες δεν μπορούσαν να το περιγράψουν. Τα ρούχα όμως δεν επέστρεφαν πάντοτε στην καλύτερη κατάσταση. Κάποιες φορές ήταν λεκιασμένα ή λίγο σχισμένα και τότε δεν έλειπε το μάλωμα από τους μεγάλους. Αναμενόμενο βέβαια, αλλά χαλούσε για λίγο τη χαρά της γιορτής στο τέλος της.
Σε αντιπαράθεση το σήμερα, δεν έχει να παρουσιάσει στο χτες παρέες που ξεχύνονται μες τη γιορτή των αποκριών, αποτελούμενες από όλους τους νέους της ίδιας γειτονιάς. Άλλωστε, μένουμε σε μια γειτονιά που δεν ξέρουμε καλά καλά ποιος μένει απέναντι μας και δίπλα μας. Πώς λοιπόν να περιμένει κανείς να διασκεδάζουν μαζί άνθρωποι τελείως άγνωστοι μεταξύ τους, που ανταλλάσουν μόνο μια τυπική καλημέρα. Κι έτσι στις γειτονιές οι γιορτές δεν κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Πάντως, αυτό που είναι γενικά αποδεκτό, είναι ότι σε όλες τις γιορτές ο εορτασμός, γίνεται αντιληπτός μόνο στις μικρές ιδιαίτερες πατρίδες μας. Εκεί λίγο πολύ οι περισσότεροι γνωρίζονται. Στη μεγάλη πόλη, μοιάζει η γιορτές να χάνουν κάτι από το μεγαλείο τους. Κι αυτό συμβαίνει σε όλες τις γιορτές! Ολόκληρη η πόλη γιορτάζει, αλλά αυτό το καταλαβαίνει κανείς μόνο αν βγει στην μεγάλη πλατεία ή σε κάποιο πάρκο της περιοχής του όπου θα γίνεται κάποια εκδήλωση, ώστε να μπει στο εορταστικό κλίμα.
Πόσοι από σας άραγε δε θ’ αφήσετε την πρωτεύουσα για να βρεθείτε για λίγο στην ιδιαίτερη πατρίδα σας! Και πόσοι θα θέλατε να φύγετε αλλά δεν μπορείτε λόγω υποχρεώσεων! Εκτός από τις διακοπές του καλοκαιριού, όλοι αποζητούμε μια ευκαιρία για να επιστρέφουμε. Η μεγάλη πόλη, σαν μεγάλη θάλασσα μας ταξιδεύει! Το λιμάνι μας όμως είναι πάντοτε στην ιδιαίτερη πατρίδα μας!
