Από μικρός μου άρεσε η μουσική. Φυσικό ήταν, αφού μ’ αυτήν μεγάλωσα και γαλουχήθηκα. Η μητέρα μου με γλυκονανούριζε με τραγούδια, αλλά και σε άλλες στιγμές μου τραγουδούσε διάφορα τραγούδια, χαρούμενα, λυπητερά, χιουμοριστικά ανάλογα με τα κέφια και την περίσταση. Αλλά και ο πατέρας μου δεν πήγαινε πίσω.
Τον λίγο καιρό που τον έβλεπα, όταν η θάλασσα δεν τον ξελόγιαζε με την υγρή αγκαλιά της, μας κρατούσε συντροφιά με τραγούδια ελληνικά και ξένα από όλα τα μέρη του κόσμου που ταξίδευε. Μια φορά όταν γύρισε από ένα ταξίδι μου έφερε και ένα ακορντεόν που ήταν τότε της μόδας και μ’ αυτό πήρα από τον αείμνηστο μουσικό, τον Μεταξά, τις πρώτες μου μουσικές εμπειρίες. Μου άρεσαν όλα τα είδη της μουσικής, από νέο κύμα μέχρι Μπηθικώτση και από κλασσική μουσική μέχρι Μπητλς. Μου άρεσαν όλα τα είδη εκτός από ένα: την τζαζ. Μην με ρωτάτε γιατί. Γούστα είναι αυτά. Το πιο περίεργο απ’ όλα είναι ότι η τζαζ είναι το είδος της μουσικής που ξετρελαίνει την γυναίκα μου. Είπαμε: γούστα είναι αυτά.. Εμένα δεν με ξετρέλαινε.. μέχρι που άκουσα την Κατερίνα. Τότε ήρθαν τ’ απάνω κάτω και ένοιωσα ενθουσιασμό για την τζαζ. Η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα δεν έφταιγε η τζαζ αλλά η ζεστασιά της φωνής της τραγουδίστριας.
Από τότε δεν χάσαμε καμμιά από τις εμφανίσεις της στα διάφορα νυχτερινά στέκια της Αθήνας. Ένα βράδυ μάλιστα σε κάποια από τις εμφανίσεις της βρέθηκε ανάμεσα στο κοινό ένας παλιός μου φίλος, ο οποίος συνήθιζε στις νεανικές νυχτερινές μας εξορμήσεις να παίζει τα «βατραχάκια», εκείνο το παλιό παιδικό γκατζετάκι που μιμείται τον ήχο της καστανιέτας. Όμως αυτή τη φορά ο φίλος μου είχε προοδεύσει και είχε αντικαταστήσει τα βατραχάκια με αληθινές καστανιέτες που γέμιζαν επιδέξια το γεμάτο κέφι λατινοαμερικάνικο τραγούδι της Κατερίνας, έτσι πολύ γρήγορα βρέθηκε κοντά της στην πίστα και άρχισε να στροβιλίζεται με τους υπέροχους λάτιν ρυθμούς του τραγουδιού. Γιατί, βέβαια, η Κατερίνα όπως ξέρετε ειδικεύεται στην Λατινοαμερικάνικη μουσική, αλλά και όχι μόνο. Η πλούσια φωνή της αποδίδει εξ ίσου όμορφα και ένα σωρό ελληνικά τραγούδια. Η πολύπλευρη μουσική της κατάρτιση και η επίσκεψη της σε πολλές χώρες της επιτρέπει να έχει ένα μεγάλο ρεπερτόριο από όλο τον κόσμο. Έτσι δικαιολογείται το κατάμεστο των νυχτερινών της εμφανίσεων σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, όπου, βέβαια, ένα μέρος του κοινού προερχόταν από την Άνδρο.
Κι έτσι φτάσαμε στην τελευταία εμφάνιση της που έγινε με την συμμετοχή της στην συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στις 30 Μαΐου στο δημοτικό γυμναστήριο της Άνδρου. Εκεί, κάτω από μία φεγγαρόλουστη βραδιά, αλλά και με παγωνιά που ζήταγε ρακί, τα τραγούδια της Κατερίνας έσμιξαν με τις μαθητικές μου αναμνήσεις από τις πρώτες μου ασκήσεις πάνω στο εφαλτήριο του γυμναστηρίου, κάτω από την καθοδήγηση του αείμνηστου γυμναστή μας, του κ. Γαΐτη.
Ήταν πραγματικά μία υπέροχη εμπειρία, μόνο που δεν κράτησε αρκετά. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να ακούσω περισσότερα τραγούδια της εκείνη τη βραδιά.
Υπομονή μέχρι την επόμενη παρουσίαση.
LE VAL
