Περαστικέ τι κοιτάς
και δε γελάς
και δε μιλάς?
περαστικός είσαι περαστική είμαι
αυτό μην το ξεχνάς
κλώτσα τη μπάλα στο παιδί που τρέχει
προς εσένα
και φίλε γέλα αν τολμάς
Βοήθα χωρις να στο ζητούν
μην περιμένεις τα μάτια να σε εκλιπαρούν
περαστικέ μίρια
σκέφτεσαι,μίρια ταλανίζουν τη δική μου επίσης ζωή
αυτό δεν είναι δικαιολογία καλή
τι κοιτάς
και δε χαμογελάς
περαστικός είσαι κι ότι δεν έκανες
κάποτε δεν θα ΄μαι και δεν θα ΄σαι
δεν θα σε νοιάζει
που δεν θα θυμάσαι
Περπατάς και που πατάς
χαμογέλα
κι όταν τον ήλιο θα ζητάς
τώρα που λάμπει
όλη την πλάση
εσύ γιατί του φέγγους φυγάς ;
Κι ότι μου είπες μυστικό το κρατώ σ’ενα καζάνι
βράζω και ΄συ ζεις μέσα σ’αυτό
μα εγώ κοιτάω ουρανό..
περαστικέ
τη μιζέρια κρύψτη για λίγο
γιατί και ΄γω θα φύγω
Περαστικέ δεν θέλω άλλο να σε βλέπω
σε θωρώ και σε παραβλέπω
Όλη σου η ζωή φαίνεται σε μια στιγμή
άραγε φυλάκισες κάποια αληθινή
που πανηγύρισε η ψυχή ?
Όλοι περαστικοί
μα αξίζει να περπατούν φοβισμένοι και σκυφτοί
υπόδουλοι στο δώρο τους τη στιγμή ;
Ξεκίνα απ’τη αρχή καποτε ήσουν παιδί
άσε το χρόνο
πίσω σου να ρθέι
το μέτρημα να χάνεται
τι ήθελες σ’αυτή την ηλικία την τρυφερή ;
Παιχνίδι
παίξε όχι με κάθε στο διάβα σου ψυχή
παίξε όσο μπορείς κι έλα
να περάσεις δίπλα μου να μου μιλήσεις
γι’αυτή την αλλαγή ..
Περαστικέ
δεν είσαι μόνο στο δρόμο περαστικός
αλλά περνάς συνεχώς…
Το κατάλαβες γιατί
χάνεις χρόνο δυστυχώς ;
Κάποιοι είναι γύρω σου
δες την πραγματικότητα αλλιώς
ο δρόμος είναι εμπρός ..
Ειρήνη Μανάλη
