Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών που ιδρύθηκε στο Πέραμα, Αττικής τον Νοέμβριο 1999 από είκοσι πέντε λάτρεις της Ελληνικής Παραδοσιακής κατασκευής σκαφών, έχει στόχο να καταγράψει τα τελευταία εναπομείναντα παραδοσιακά σκάφη σε όλη την Ελλάδα, να διατηρήσει τα παλιά ξύλινα σκαριά και να τα αποκαταστήσει, να σταματήσει την εγκληματική καταστροφή των αλιευτικών παραδοσιακών σκαφών, που συντελείται εξαιτίας επιδοτήσεων και να προωθήσει νόμους που ευνοούν τη χρήση παραδοσιακών σκαφών για τουρισμό και νόμους που ευνοούν τις παραδοσιακές ναυπηγικές εγκαταστάσεις. Αρωγός της προσπάθειας του Συνδέσμου, έρχεται η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, που με την διαδικτυακή καμπάνια #savekaikia, στοχεύει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίση της κοινής γνώμης, τομέα, όπου τα τελευταία χρόνια δίνει με τρόπο επίμονο η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Πουρνάρα.
Το «σπάσιμο» των ξύλινων αλιευτικών σκαφών ξεκίνησε από το 1996, οπότε τέθηκε σε ισχύ, με πρωτοβουλία της Ε.Ε., η νομοθεσία για τον περιορισμό της υπεραλίευσης, μέσω της επιδότησης της απόσυρσης της αλιευτικής αδείας. Από τότε, χιλιάδες αλιείς παρέδωσαν την άδειά τους και τα καΐκια τους καταστράφηκαν. Μέσα σε λίγα χρόνια, η Ελλάδα έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος του αλιευτικού της στόλου, που ήταν και ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη. Χιλιάδες σκούνες, περάματα, τρεχαντήρια, καΐκια, μπρίκια, γολέττες , βαρκαλάδες, τσερνίκια έχουν λιώσει κάτω από τους βραχίονες μιας μπουλντόζας. Σκαριά που χρειάστηκαν τρία χρόνια να κτιστούν στα καρνάγια, με 80-90 χρόνια ζωής στα κύματα, θρυμματίζονται. Μαζί με τα παραδοσιακά σκαριά, χάνονται και οι έμπειροι καραβομαραγκοί των ταρσανάδων, το επάγγελμα των οποίων είναι μοναδικό και αναντικατάστατο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών, από τα περίπου 14.500 έχουν καταστραφεί τα 12.500 κατά τα τελευταία 20 χρόνια. Προσφάτως ανακοινώθηκε ότι άλλα 763 πρόκειται να οδηγηθούν σε σπάσιμο, ενώ άλλες 522 αιτήσεις δεν έχουν προχωρήσει προσωρινά λόγω έλλειψης του διαθέσιμου χρηματικού ποσού για την καταστροφή τους. Συνολικά 45 εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για τον σκοπό αυτό, ενώ τα σκαριά θα μπορούσαν να αλλάξουν χρήση και να παραμείνουν στο πέλαγος ως τουριστικά σκάφη.
Εξαιρετική προσπάθεια! Μακάρι να υπήρχαν αντίστοιχες προσπάθειες τον καιρο που ξεπατώθηκαν οι καλλιέργειες σε ολόκληρη την Ελλάδα στον βωμό των επιδοτήσεων. Επιτέλους να αρχίσουμε να βλέπουμε την φάκα πίσω από το τυράκι. Κε Χατζημάρκο ΕΥΓΕ!