Το τελευταίο “αντίο” είπαν στον Γιάννη Παλαιοκρασσά η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι του από τον Ι. Ν. Αγίας Τριάδας της Κηφισιάς σήμερα το μεσημέρι 5.10.2021. Συγκινητικός ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος που προεξήχε της τελετής, παρουσία και συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Σύρου Δωρόθεου Β’, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου. Τον Ανδριώτη πολιτικό συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία πλήθος κόσμου από την πολιτική, κοινωνική και θρησκευτική ζωή της χώρας.
«Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ένας άνθρωπος με σπάνια ποιότητα, γνήσιος, αυθεντικός, αληθινός, με πηγαία απλότητα και καλοσύνη. Ήταν ακέραιος, δίκαιος, πρότυπο οικογενειάρχη. Με την εκλεκτή σύζυγό του Ναταλία δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια», με τα λόγια αυτά αποχαιρέτισε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος τον Ιωάννη Παλαιοκρασσά, «έναν αληθινό άνθρωπο του Θεού της αγάπης στη διακονία της κοινωνίας και των πολλαπλών αναγκών των μελών της».
Και συνέχισε: «Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ιδιαίτερα δημιουργικός. Σε όσες θέσεις ανέλαβε, συχνά κορυφαίες, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, διακρίθηκε για την υπευθυνότητα, την πρωτοτυπία, τη δημιουργική σκέψη, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα. Οι πολιτικές και οικονομικές δραστηριότητές του έχουν ήδη τονιστεί από πολλούς αρμοδίους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς. Και κάτι λιγότερο γνωστό: υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης σε πρωτοπόρα πνευματικά ανοίγματα, από τη νεανική μας ηλικία που γνωριζόμαστε έως τα ύστερα χρόνια μας: στην αγγλόφωνη έκδοση του πρώτου Ορθοδόξου Περιοδικού Εξωτερικής Ιεραποστολής “Πορευθέντες” το 1959, έως τις τελευταίες δεκαετίες στη διοίκηση του Πανεπιστημιακού Κολεγίου “Λόγος” και το υδροηλεκτρικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανία.
Ο αδελφικός φίλος Ιωάννης διακρινόταν για την εξαιρετική ευρύτητα που είχαν η σκέψις, τα ενδιαφέροντα και ο ορίζοντάς του. Ήταν άνθρωπος της οικουμένης. Εργάστηκε σε διάφορες περιοχές (Αγγλία, ΗΠΑ, Γκάνα, Ελλάδα, Βέλγιο), σε κορυφαίες θέσεις, εκπροσωπώντας με άψογο τρόπο την Ελλάδα και προσφέροντας τη σπάνια εμπειρία του και τη διορατική του κρίση.
Δεν θέλει ιδιαίτερη προσπάθεια να διαπιστώσει κανείς ότι η πηγή της δυνάμεως και της καρποφορίας του βίου του υπήρξε η συνειδητή ορθόδοξη πίστη. Μελέτησε, στοχάστηκε, βίωσε το μυστήριο της χριστιανικής αποκαλύψεως που συνοψίζει ο στίχος “Ο Θεός αγάπη εστίν και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ” (Α’ Ιω. 4:16). Και ο ίδιος αγωνίστηκε να “μένει” συνεχώς “εν Χριστώ Ιησού” με σταυροαναστάσιμο φρόνημα.
Συλλυπούμενοι εκ βαθέων την προσφιλή οικογένειά του και μετέχοντες στην οδύνη, ευχόμεθα ταπεινά ο Θεός να τον αναπαύει “εν σκηναίς δικαίων”. Δοξολογούμε συγχρόνως τον Θεό για το μεγάλο δώρο που μας χάρισε, έναν αληθινό άνθρωπο του Θεού της αγάπης στη διακονία της κοινωνίας και των πολλαπλών αναγκών των μελών της, Αιωνία του μνήμη!».