“Ο Πύργος της Κοραλίας” βρίσκεται στις Μένητες. Υπάρχει μαρμάρινη επιγραφή στην είσοδο με ημερομηνία 1873. Στον πύργο αυτό ζούσε μέχρι τη δεκαετία του 80 η Κοραλία.
Στα νιάτα της λένε ότι ήταν μια όμορφη γυναίκα. Ο πατέρας της ήταν επιπλοποιός του χωριού και έφτιαχνε σε παρακείμενο οίκημα ακόμα και φέρετρα τα οποία τα άφηνε στο δρόμο.
Νέα ακόμα ταξίδεψε στη Σύρα. Μία μέρα από το παράθυρο του ξενοδοχείου είδε ένα γιατρό ονομαζόμενο Καμπανάρο (που ήταν παντρεμένος και είχε και παιδιά) και τον ερωτεύτηκε. Όταν επέστρεψε στην Άνδρο νόμιζε ότι ο γιατρός αυτός μια μέρα θα έλθει να την βρει και από τότε τον περίμενε χρόνια.
Οι ντόπιοι για να την πειράξουν της έστελναν επιστολές, όπου ο γιατρός έγραφε ότι σύντομα δήθεν θα ερχόταν στην Άνδρο να την παντρευτεί. Και όταν κάποιος πήγαινε να δανειστεί κάποιο εργαλείο, η Κοραλία αρνιόταν λέγοντας ότι πλέον όλα ανήκουν στον Κομπανάρο και θα πρέπει να τα ζητήσουν από αυτόν…
Πέθανε έχοντας ξεπεράσει τα 90. Αργότερα το σπίτι αυτό πουλήθηκε, αλλά ο ιδιοκτήτης μη μπορώντας να το συντηρήσει περιήλθε σε παρακμή και ερήμωσε.
Ένα απόγευμα μπήκα από τη μισογκρεμισμένη είσοδο στη γεμάτη βάτα αυλή. Μια πέτρινη φαγωμένη από τα χρόνια σκάλα με καλωσόρισε και με προέτρεψε να ανέβω νοερά τα σκαλιά σαν να ήμουν επισκέπτης. Και εκεί ψηλά, ανάμεσα σε χρωματιστές ανταύγειες του χειμωνιάτικου ήλιου που έπαιζαν με τις σκιές που ζωγράφιζε το πεύκο στους ρυτιδιασμένους τοίχους, μέσα από ένα σκονισμένο τζάμι μου φάνηκε σαν να είδα μια φιγούρα να κοιτάζει καρτερικά στο δρόμο.
Σοφοκλής Καραγιάννης
