Δεν είναι πρόδηλο ότι οι επόμενες γενιές μπορούν να συνεχίσουν το έργο των προηγούμενων ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για πολυπράγμονες ανθρώπους, καταξιωμένους ηθικά και κοινωνικά, αξιόλογους επαγγελματίες με παρελθόν, μουσικό ταλέντο, ηγετικό προφίλ και ιστορικό γίγνεσθαι. Η Ντορίνα Αμωράτη το έχει επιτύχει και η «Ανδριακή» την φιλοξενεί σήμερα ως παράδειγμα.
Νέα γυναίκα, με σπουδές και επαγγελματική ζωή στην Αθήνα. Επιστρέψατε στην Άνδρο και στην σκιά της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, του πατέρα σας, αναλάβατε ένα δύσκολο εγχείρημα. Να συνεχίσετε την επιτυχημένη οικογενειακή επιχείρηση. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για εσάς;
Ακριβώς, το ότι ανέλαβα μία επιτυχημένη επιχείρηση καθιστά το εγχείρημα εύκολο αλλά και ταυτόχρονα πολύ δύσκολο. Εύκολο διότι δεν χρειαζόταν να ξεκινήσω από το μηδέν αλλά αντιθέτως ανέλαβα μία επιχείρηση που μετρούσε κοντά 60 χρόνια επιτυχημένης επιχειρηματικής πορείας (για την ακρίβεια 120 μαζί με τους προκατόχους του πατέρα μου) με σταθερές σχέσεις συνεργασίας τόσο με πελάτες όσο και με προμηθευτές βασισμένες στην εκτίμηση και την εμπιστοσύνη.
Από την άλλη όμως, το εγχείρημα ήταν δύσκολο, καθώς «βρέθηκα» να επιστρέφω στην Άνδρο αφενός σε μία δύσκολη χρονική περίοδο για την ελληνική και την παγκόσμια οικονομία και αφετέρου αφήνοντας μία επιτυχή επαγγελματική πορεία στο χώρο της Συμβουλευτικής των Επιχειρήσεων σε θέματα Διοίκησης Ποιότητας, προκειμένου να στραφώ σε έναν τομέα που, λόγω των σπουδών μου και των μέχρι τότε επαγγελματικών μου υποχρεώσεων, δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να τον προσεγγίσω μέσω της πολυετούς εμπειρίας του πατέρα μου. Όμως ο σκοπός ήταν ιερός. Και η υπό συναισθηματική φόρτιση αρχική απόφασή μου, έχει γίνει πλέον μία συνειδητή επαγγελματική επιλογή. Και φυσικά, η μεγαλύτερη δυσκολία και συνάμα πρόκληση ήταν το να φανώ αντάξια του καλού ονόματος που είχα την ευτυχία να διαδεχθώ.
Διατηρείτε ένα μαγαζί με είδη κιγκαλερίας και είστε γυναίκα. Πως ενταχθήκατε στο χώρο.
Συνεχίζουμε την παράδοση… προσπαθώντας να ανανεώσουμε την επιχείρηση διατηρώντας πάντα τη φυσιογνωμία και το ύφος που είχε από παλιά. Στόχος είναι να συνεχίσει να υπάρχει σε ένα αρκετά απαιτητικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον, να εκσυγχρονιστεί, να συνδυαστεί το παρελθόν με το μέλλον. «Παραδοσιακά…σύγχρονο! Φυσικά το ότι είμαι γυναίκα έχει ένα βαθμό δυσκολίας για το συγκεκριμένο επάγγελμα και για τον χώρο που παραδοσιακά θεωρείται ανδροκρατούμενος . Όμως, είναι η ώρα που πρέπει σιγά σιγά να σπάσουμε τα στερεότυπα. Επιπλέον υπάρχουν φορές που απαιτείται, για παράδειγμα, αυξημένη μυϊκή δύναμη ή κάποια δεξιοτεχνία που σε αναγκάζει να πεις …«αυτό είναι αντρική δουλειά». Παρόλα αυτά, έχω διαπιστώσει ότι όλα μπορούμε να τα πετύχουμε αν προσπαθήσουμε και σε κάθε περίπτωση προσπαθώ να βελτιώνομαι.
Πως σας αντιμετώπισαν οι προμηθευτές;
Πολύ θετικά. Πατώντας στα ισχυρά θεμέλια που είχε βάλει ο πατέρας μου στις σχέσεις του με τους προμηθευτές, που βασίζονταν στην αλληλοεκτίμηση, τον αλληλοσεβασμό και την αμοιβαία εμπιστοσύνη, έβαλα το δικό μου λιθαράκι και θεωρώ ότι το οικοδόμημα αυτό είναι πλέον αρκετό σταθερό και στέρεο. Οι σχέσεις όσο και αν υπάρχει ισχυρή παρακαταθήκη, «χτίζονται» σιγά σιγά και νομίζω ότι το έχω καταφέρει.
Πως σας αντιμετώπισαν οι συνεργάτες;
Δεν έχω παράπονο από κανέναν. Αντιθέτως , όπου και όποτε χρειάστηκα τη βοήθειά τους, δε δίστασαν να μου την προσφέρουν. Άλλωστε ο καθένας έχει το δικό του μερίδιο αγοράς και ευτυχώς, ο ανταγωνισμός είναι υγιής.
Πως σας αντιμετώπισαν οι πελάτες;
Εκείνοι ήταν ο βασικός λόγος που με έκανε να λάβω την απόφαση να συνεχίσω την επιχείρηση του πατέρα μου. Η αγάπη που εκδήλωναν για τον πατέρα μας και η παρότρυνσή τους να διατηρήσω την επιχείρηση ζωντανή, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μου. Ελπίζω να τους δικαίωσα.
Ποιοι άνθρωποι στάθηκαν δίπλα σας και με ποιο τρόπο;
Πρώτα απ’ όλα και όλους, ο σύζυγός μου. Η απόφαση ήταν κοινή και θα έλεγα ότι με δική του παρότρυνση πάρθηκε. Παρόλο που χρειάστηκε να αλλάξουμε τη ζωή μας και να πρέπει να ζούμε και μαζί και χώρια. Έχει και αυτό τα καλά του, όπως συνηθίζουν να μας λένε όλοι. Φυσικά, στάθηκαν δίπλα μου σε αυτή την απόφαση και η μητέρα μου και η αδελφή μου. Πέρα όμως από τους δικούς μου , υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που με στηρίζουν σταθερά από την αρχή της πορείας αυτής μέχρι σήμερα, , πιστεύοντας σ΄εμένα και αποδεικνύοντάς το εμπράκτως. Τους είμαι ευγνώμων και τους ευχαριστώ!
Κάποια περιστατικά ή άνθρωποι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην μέχρι τώρα πορεία σας στο χώρο.
Την πρώτη χρονιά που ήμουν στην Άνδρο, μία χρονιά προσαρμογής αλλά και πένθους, συνέπεσε να ξεκινήσουν και ολοκληρωθούν τα γυρίσματα της αγαπημένης μας ταινίας «Μικρά Αγγλία». Είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά αυτή την μαγική εμπειρία των γυρισμάτων καθώς μέρος αυτών διαδραματίζονταν έξω από την πόρτα του καταστήματός μου. Φυσικά, αυτό όλο ήταν μία «εικονική πραγματικότητα». Η επόμενη χρονιά δεν είχε καμία σχέση με εκείνη , της «Μικράς Αγγλίας». Αισθάνομαι όμως τυχερή που το έζησα. Από την άλλη, ζήσαμε και πρωτόγνωρες καταστάσεις αυτή τη δεκαετία. Capital controls, Κορωναϊός, ενεργειακή κρίση και ποιος ξέρει τι άλλο. Δεν τα λες και εύκολα. Αλλά από κάθε δυσκολία, αν καταφέρεις και επιβιώσεις, βγαίνεις πιο δυνατός. Και καλό είναι να προσπαθείς να μετατρέψεις τη δυσκολία σε ευκαιρία. Δεν είναι πάντα βέβαια εφικτό αυτό αλλά τουλάχιστον μπαίνεις στη διαδικασία της σκέψης και της επαγρύπνησης.
Ασχολείσθε με τον Μουσικό Σύλλογο Άνδρου, την Φιλαρμονική και την διοργάνωση του πανελλήνιου διαγωνισμού πιανιστών κάθε δύο χρόνια, ενώ ούσα ενταγμένη στην τοπική κοινωνία ασχολείσθε και με την Λέσχη Ανδρίων. Όλα έχουν την εμπειρία-σφραγίδα του Αντώνη Αμωράτη. Υπάρχει σύγκριση; Συγκίνηση; Τί νοιώθετε εσείς;
Πράγματι υπάρχει και εδώ η σφραγίδα «Αντώνης Αμωράτης». Θα έλεγε κανείς πως είναι η κινητήριος δύναμη. Αρχικά η ενασχόλησή μου με τον Μουσικό Σύλλογο ξεκίνησε για συναισθηματικούς λόγους λόγω των ακουσμάτων που είχα από τους γονείς μου από μικρό παιδί. Οπότε, τι να πούμε για συγκίνηση! Κυρίως συγκίνηση υπήρχε! Στη συνέχεια όμως εξελίχθηκε σε hobby και πλέον αποτελεί «εξάρτηση». Ειδικά στο θέμα της Φιλαρμονικής και του Πανελληνίου Διαγωνισμού Νέων Πιανιστών, ένιωσα την ανάγκη και το χρέος να βοηθήσω στη συνέχιση αυτών των θεσμών και ιδιαίτερα βλέποντας τα οφέλη που έχουν για την τοπική κοινωνία.
Επιπρόσθετα, έχω την τιμή και τη χαρά να συμμετέχω ως μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου και σε άλλους Συλλόγους με γνώμονα πάντα την ανιδιοτελή προσφορά στον τόπο μας και τους ανθρώπους του.
Η δραστηριοποίηση σας στα κοινωνικά σωματεία τι στόχους έχει για το ανδριακό κοινό;
Στην Άνδρο, η καθημερινότητα κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών, σου δίνει την ευκαιρία να δραστηριοποιηθείς και σε άλλους τομείς πέραν των επαγγελματικών. Ένας περίπατος στο οργανωμένο δίκτυο μονοπατιών που διαθέτει το νησί, συμμετοχή σε ένα μουσικό , χορευτικό ή θεατρικό σχήμα, αποτελούν καλά παραδείγματα εναλλακτικών τρόπων δημιουργικής απασχόλησης απαραίτητων για την ισορροπημένη ζωή των κατοίκων του νησιού. Συμμετέχω και υποστηρίζω τέτοιου είδους δραστηριότητες και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου και την καθημερινότητά μου στην Άνδρο χωρίς την ύπαρξη αυτών. Πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι η Άνδρος του χειμώνα είναι πολύ διαφορετική από αυτή του καλοκαιριού.
Το ανδριακό κοινό πρέπει να αισθάνεται ιδιαίτερο τυχερό που του δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει από ένα ικανό αριθμό δραστηριοτήτων. Θυμάμαι στα σχολικά μου χρόνια δεν υπήρχαν καν δραστηριότητες. Και προσπαθούσαμε να γεμίσουμε το χρόνο μας με ό,τι υπήρχε. Πολλοί χρειάζονταν να ταξιδεύουν κάθε εβδομάδα στην Αθήνα. Τώρα όχι μόνο υπάρχουν, αλλά είναι και υψηλού επιπέδου. Και θα αναφερθώ στο Μουσικό Σύλλογο όπου τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες έχουν τη δυνατότητα να μάθουν σωστά μουσική συμμετέχοντας είτε στις χορωδίες είτε στη Φιλαρμονική. Παράλληλα, μέσα από τη συμμετοχή τους σε ομάδες (μουσικές, χορευτικές, αθλητικές, θεατρικές κ.α) τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να κοινωνικοποιηθούν, να επικοινωνήσουν, να δημιουργήσουν και να μάθουν τα οφέλη της συνεργασίας. Παροτρύνω τους γονείς των παιδιών να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που δίνονται στο νησί και να εφοδιάσουν τα παιδιά τους με δεξιότητες και γνώσεις που θα τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή. Είναι η πιο ανέξοδη και αποδοτική «επένδυση» που μπορούν να κάνουν.
Τι στόχους έχετε για το νησί;
Να αξιοποιηθούν οι πόροι (Φορείς, χρηματοδοτήσεις, ιδιώτες που θέλουν να βοηθήσουν, τεχνολογία, κεφάλαια, δομές κ.λπ.) που μπορούν να συμβάλλουν διαχρονικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Άνδρου έτσι ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης και κίνητρο για τους νέους ανθρώπους προκειμένου να επιστρέψουν ή να παραμείνουν στην Άνδρο όλο το χρόνο.
Παράλληλα, μέσω των Συλλόγων που συμμετέχουμε και των δραστηριοτήτων τους, να «ταξιδέψουμε» το όνομα της Άνδρου σε όλη την Ελλάδα μεταφέροντας την ανδριώτικη κουλτούρα από άκρη σε άκρη προσδοκώντας οφέλη για το τουριστικό μέλλον της Άνδρου.
Τι στόχους έχετε για την επιχείρηση;
Στόχος μου είναι να αποκτώ μία σχέση εμπιστοσύνης με τους πελάτες που θα έρθουν στην επιχείρησή μου. Να κερδίζω το σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους. Γι’ αυτό επιλέγω σταθερές συνεργασίες, επιδιώκω τη διεύρυνσή τους, φροντίζω να είμαι συνεπής, και παρακολουθώ τις εξελίξεις αναζητώντας νέα καινοτόμα προϊόντα.
Τι φοβάσθε;
Με φοβίζει το απρόβλεπτο. Το μη αναμενόμενο. Η ανατροπή. Είτε αυτό έχει να κάνει με τη φύση, είτε με την οικονομία , είτε με την υγεία μας. Εμείς μπορεί να κάνουμε όνειρα και σχέδια για το μέλλον τα οποία είναι πιθανό να ανατραπούν από τη μία στιγμή στην άλλη.
Τι εύχεσθε για το αύριο;
Πρώτα απ΄ όλα να είμαστε καλά και ασφαλείς. Και να μη ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι και πρέπει να δείχνουμε αλληλεγγύη και να προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε όσους την έχουν ανάγκη.
Όσο για την επιχείρηση εύχομαι να συνεχίσει την επιτυχημένη της πορεία στο χώρο του χρώματος και των ειδών κιγκαλερίας, αφήνοντας και αυτή το δικό της αποτύπωμα στην εμπορική δραστηριότητα του νησιού ελπίζοντας ότι θα αξιολογηθεί θετικά στο μέλλον.
Η Ντορίνα Αμωράτη είναι απόφοιτος του Εμπειρικείου Λυκείου Άνδρου, κάτοχος Πτυχίου (BSc) Επιχειρησιακής Έρευνας και Μεταπτυχιακού (MSc) σε θέματα Διοίκησης Ολικής Ποιότητας από το Πανεπιστήμιο του KENT στην Αγγλία, ενώ έχει εξειδικευτεί στον Στατιστικό έλεγχο Ποιότητας από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Για μία δεκαπενταετία εργάστηκε ως Σύμβουλος Επιχειρήσεων και συνεργάστηκε με μεγάλο αριθμό Ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων/ οργανισμών, του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, κυρίως σε θέματα σχεδιασμού και υλοποίησης συστημάτων Ολικής Ποιότητας, καθώς και σχεδιασμού και εγκατάστασης συστημάτων διοίκησης ανθρωπίνου δυναμικού. Παράλληλα, υπήρξε υπεύθυνη για τον προγραμματισμό, την υλοποίηση και τη διαχείριση Ευρωπαϊκών και Εθνικών Προγραμμάτων σε θέματα Ποιότητας και Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού σε συνεργασία με την Αναπτυξιακή Εταιρεία Κυκλάδων και το Πολυδύναμο Κέντρο Κοινωνικής Παρέμβασης του Νομού Κυκλάδων. Συνεργάστηκε με πολλούς εκπαιδευτικούς Φορείς και Εταιρείες σε Ελλάδα και Κύπρο ως εισηγήτρια σε εκπαιδευτικά σεμινάρια σε θέματα Διοίκησης Ολικής Ποιότητας, Επικοινωνίας και Παρακίνησης, Ηγεσίας, Διαχείρισης Χρόνου και Άγχους, Ομαδικής Εργασίας, Καινοτομίας και Δημιουργικής, Γυναικείας Επιχειρηματικότητας. Από το 2012, ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση στην Άνδρο με είδη κιγκαλερίας και χρώματα. Είναι Πρόεδρος του ΜΟΥ.Σ.Α., μέλος του ΔΣ της Καϊρείου Βιβλιοθήκης, μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Μωραΐτη, μέλος του Συλλόγου Γυναικών Άνδρου και της Λέσχης Ανδρίων.
ΜΦΜ
