Παρακολουθώ τα τεκταινόμενα. Προσπαθώ τουλάχιστον. Χρόνια τώρα. Μεταξύ των άλλων διάβασα ότι η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα επιβάλει σε όσους ιδιώτες κάνουν έργα στους δρόμους να καταβάλουν πριν την έναρξη των έργων χρηματικό ποσό σαν εγγύηση για το ότι θα αποκαθιστούν το οδόστρωμα στην κατάσταση που ήταν, χωρίς να καταφεύγουν σε μπαλώματα και προχειρότητες.
Θυμήθηκα ότι την τετραετία 1986-1990 (επί Δημαρχιών Σταμάτη Σκόρδου – Ειρήνης Λένου) το Δ.Σ. σε αγαστή συνεργασία και με πρόταση της υποτιθέμενα αντιπολίτευσης (αφού τέτοιος όρος δεν επετράπη να χρησιμοποιηθεί) καθιερώθηκε ακριβώς αυτό για όσους θα επενέβαιναν σε δημοτικούς δρόμους και χώρους. Δηλαδή προσκόμιση εγγυητικής επιστολής στο Δήμο, που θα εξασφάλιζε την αποκατάσταση της όποιας ζημίας και κατόπιν έναρξη εργασιών στο δημόσιο χώρο. Και βεβαίωση μετά το πέρας των εργασιών από τον αρμόδιο υπάλληλο του Δήμου, ότι έγινε η αποκατάσταση όπως έπρεπε προκειμένου να αποδοθεί η εγγυητική επιστολή. Αυτό κάποια χρόνια μετά καταργήθηκε. Αν όχι εγγράφως, σίγουρα στην πράξη.
Αυτά την εποχή που το Δ.Σ. αποτελούμενο από ανθρώπους που είχαν τη δυνατότητα να σκεφτούν και να δεχτούν την όποια εποικοδομητική πρόταση και στο οποίο προέδρευε άνθρωπος πολιτισμένος και σεβαστός και όχι υποχείριο και εξουσιολάγνος. Αυτά τότε που οι Σύμβουλοι δεν είχαν καμία σκασίλα, αν θα άρεσε στο Δήμαρχο η άποψή τους. Αρκεί να πίστευαν ότι θα ήταν χρήσιμη και ωφέλιμη για τον τόπο.
Αυτά τότε που όλοι οι σύμβουλοι υπηρετούσαν ηθικές αρχές και τον τόπο, και παρίσταντο στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. για να συναποφασίσουν, χωρίς προηγούμενα μασάζ σκέψεων και συνειδήσεων, προκειμένου να διαμορφωθούν απόψεις και ψήφοι της αρεσκείας του εκάστοτε επικεφαλής.
Τέλος τότε που η παρουσία όλων στα Δημοτικά Συμβούλια εθεωρείτο υποχρέωση και τιμή, αφού η έκφραση γνώμης ήταν συνυφασμένη με την ιδιότητα του Συμβούλου και δεν ήταν εξαρτημένη από το τι θέμα συζητείται. Η παρουσία είναι αυτή που περιφρουρεί και εξασφαλίζει την τήρηση της νομιμότητας και η έκφραση άποψης εκ μέρους των Δημοτ. Συμβούλων είναι αυτή που αναδεικνύει το δίκιο του καθενός από εμάς τους δημότες, όταν αυτό για διάφορες σκοπιμότητες, ή από διάθεση επίδειξης δύναμης εκ μέρους της Δημοτικής Εξουσίας καταπατείται και αγνοείται.
Και Αντιπολίτευση (αφού έτσι δυστυχώς έγινε αποδεκτό να αποκαλείται όποιος εκφράζει διαφορετική από αυτή της εξουσίας γνώμη) είναι η ανάδειξη των παραλείψεων και παρανομιών των εκάστοτε κυβερνώντων και η υποβολή εμπεριστατωμένων προτάσεων, για τις οποίες βεβαίως θα ενημερώνονται οι δημότες. Αντιπολίτευση βεβαίως δεν είναι η έκφραση κρίσεων περί του ότι κάποιος είναι ικανός, ή μη για δήμαρχος. Είναι η ανάδειξη των ενεργειών, ή παραλείψεων που τον αναδεικνύουν σε τέτοιο. Και βέβαια και κυρίως και επειδή τον τόνο τον δίνει η εκάστοτε Αρχή (εν προκειμένω η δημοτική), χρηστή διακυβέρνηση και κόσμια συνεδρίαση Δ.Σ., δεν είναι τα γελάκια, οι ειρωνείες και η επίδειξη υποτιθέμενου πνεύματος και ισχύος (κυρίως αν πρόκειται για πνεύμα αέρος που βοηθάει τις κωλοτούμπες και την απατηλή συμπεριφορά).
Χρηστή και ωφέλιμη διακυβέρνηση δεν είναι αυτή που καθιερώνει το αλήστου μνήμης επίδομα έγκαιρης προσέλευσης. Είναι αυτή που επιβάλει με τη δική της πρώτα συμπεριφορά την τήρηση των υποχρεώσεων των άλλων και δεν προβάλλει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων για τις οποίες έχει εκλεγεί.
Παραμείνετε ψύχραιμοι, γιατί αν ξεφύγουμε από τώρα, καήκαμε.
Βασίλης Πομόνης
