sel-4-gia-panta-1

Αν είναι κάτι που σε δένει με έναν τόπο αυτό είναι σίγουρα οι μνήμες. Οι αναμνήσεις ακόμα και όταν είναι ακουστικές σε ταξιδεύουν κοντά στον εσώτερο εαυτό σου και αναγνωρίζεις πράγματα και καταστάσεις που με κάποιον τρόπο σμίλεψαν τη ζωή σου. Αυτό «έπαθε» ο Νίκος Μανδαράκας και αυτό «πάθαμε» όλοι όσοι είδαμε την ταινία και μας συγκίνησε.

Το «Για Πάντα» έχει προκριθεί μέχρι στιγμής σε τρία φεστιβάλ και πήρε την τρίτη θέση στο βραβείο κοινού ταινιών μικρού μήκους του Φεστιβάλ της Δράμας. Μακάρι να μας συμβούν και άλλα τέτοια «παθήματα». Σ’ ευχαριστούμε Νίκο!

«Η Ευδοκία, έχει μόλις παντρευτεί και ονειρεύεται να ξεκινήσει την νέα της ζωή, δίπλα στον άντρα της και στο παιδί που έχει στην κοιλιά της. Ο Λεωνίδας ναυτικός, λίγο μετά τον γάμο τους, φεύγει για ταξίδι. Οι υποσχέσεις και τα όνειρα, αρχίζουν να απομακρύνονται, όσο ο καιρός περνάει. Ευδοκία ετών 68. Σαράντα χρόνια μετά τον γάμο της, δίνει ραντεβού με το παρελθόν της, μέσα από γράμματα και φωτογραφίες. Η σύγκρουση με τα νιάτα της, θα βρει την γαλήνη, στην υπόσχεση της για παντοτινή αγάπη.

Η ταινία γυρίστηκε στο νησί της Άνδρου, στα χωριά: Καππαριά, Όρμος Κορθίου, Κοχύλου

Είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που ξεδιπλώνονται κινηματογραφικά σε παρελθόν και παρόν και δραματικά αποκαλύπτουν τις κρυφές αξίες που αντανακλούσε σχεδόν κάθε ναυτικό σπιτικό.

Περιγράφει την αλληλογραφία μεταξύ του ναυτικού και της γυναίκας του, εκφράζοντας μεγάλο μέρος ανθρώπινων καταστάσεων που πέρασαν στην ιστορία και άλλων τόσων που παρέμειναν ζωντανές στη μνήμη πολλών.
Η ηρωίδα μας χήρα σήμερα, διαβαίνοντας τη τρίτη ηλικία, ταξιδεύει πίσω στον χρόνο μέσα από φωτογραφίες και γράμματα καλά κρυμμένα, σε εκείνους τους φακέλους που ακόμη έχουν το άρωμα του αγαπημένου της συζύγου, κάνοντας τον απολογισμό και την αυτοκριτική της.
Ήταν η εποχή εκείνη που ο άντρας της ταξιδεύει για να μπορέσει να ζήσει την οικογένεια του και η γυναίκα σε ρόλο συζύγου, μάνας και πατέρα πολλές φορές, έπρεπε να αναλάβει όλα τα βάρη που εκείνος άφηνε πίσω. Να πάρει αποφάσεις και να λύσει τα όποια προβλήματα προκύπτουν. Να μεγαλώσει με ασφάλεια τα παιδιά της, να τιμήσει τον γάμο της και να στέκεται δυνατή σε κάθε περίσταση.

Το Σενάριο και η Σκηνοθεσία είναι του Νίκου Μανδαράκα και η παραγωγή του Δημήτρη Κουλέτση. Έπαιξαν:Χρύσα Παπαϊωάννου -ηλικιωμένη Ευδοκία, Αντιγόνη Κουλουκάκου -νεαρή Ευδοκία, Λεωνίδας Κακούρης – Λεωνίδας, Αγγελική Στρατή – φίλη Μαρουλιώ, Σταύρος Παντερλής -μικρό αγόρι, Γιάννης Τριτσαρόλης –ανθυποπλοίαρχος, Βαγγέλης Πανταζής – ταχυδρόμος. Διεύθυνση φωτογραφίας: Πάνος Γκόλφης, Βοηθός σκηνοθέτη

Alma Zekollari Ibi, Μοντάζ Χρήστος Βατάκης, Μουσική Γιάννης Τριτσαρόλης, Οργάνωση παραγωγής Νίκος Μανδαράκας, VFX supervisor Γιάννης Στραβόλαιμος.

sel-4-gia-panta-5

Ο Νίκος Μανδαράκας γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Καππαριά. Σπούδασε και εργάστηκε αρχικά σαν ηλεκτρονικός αλλά από νωρίς τον κέρδισε η φωτογραφία και το βίντεο. Τελείωσε την σχολή Film Studies του New York College και έκανε Bachelor of Arts στο πανεπιστήμιο του Greenwich.

Το «Για Πάντα» είναι η πρώτη του ταινία μικρού μήκους, η οποία έγινε στα πλαίσια των σπουδών του και αποτέλεσε την πτυχιακή του εργασία. Τον γοητεύει η διεύθυνση φωτογραφίας και οι ανθρώπινες ιστορίες.

Πρόκειται για μια ταινία fiction, στα πλαίσια του ερωτικού δράματος, βασισμένη σε αληθινά γράμματα.

Διαδραματίζεται σε μια νύχτα της επετείου του γάμου της ηρωίδας του, όταν εκείνη κάνει τον απολογισμό της ζωής της, για τα χρόνια που έζησε χωρίς τον άντρα της και μεγάλωσε μόνη το παιδί της.

Ο Νίκος έχει κάνει έρευνα μέσα σε οικογένειες ναυτικών, σε συνεντεύξεις, σε μαρτυρίες, σε πρωτότυπη αλληλογραφία που άνθρωποι του εμπιστεύθηκαν και στις παιδικές του μνήμες, ως παιδί ναυτικού και ο ίδιος.

Εμπνεύστηκε από ένα πραγματικό ναυτικό ατύχημα που συγκλόνισε το νησί του το 1979 και από γράμματα που είχαν γράψει επώνυμοι στις αγαπημένες τους όπως οι Ερνεστ Χεμινγουέι, Μάρλον Μπράντο, Σιμον Ντε Μποβουάρ, Γιώργος Σεφέρης, Πάμπλο Νερούδα, καθώς και από τα γράμματα των γυναικών που έχει στα χέρια του και τα συνδέει μη γραμμικά, προβάλλοντας στο πρόσωπο της ηρωίδας του, όλες τις γυναίκες.

Σκηνοθετικά πρωτοτυπεί παρουσιάζοντας την, με experimental χαρακτηριστικά γιατί η ιστορία εξελίσσεται μέσα από αναγνώσεις γραμμάτων, και εμφάνιση φωτογραφιών, έχοντας την ηρωίδα του σε δύο φάσεις της ζωής της. Έτσι εμπλέκεται το παρελθόν με το σήμερα ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι Voice Over.

Έχει επηρεαστεί από ταινίες όπως το La jetée του Chris Marker με την αφήγηση που κάνει μέσα από τις φωτογραφίες, θεματικά τον Titanic του James Cameron που βλέπουμε την ταινία μέσα από τα μάτια και την αφήγηση της Ρόουζ και το Amour του Michael Haneke, όπου η αγάπη και η αγνότητα της ψυχής πρωταγωνιστούν από την αρχή μέχρι το τέλος και μετά θάνατο, πραγματοποιείται η υπόσχεση τους για αιώνια αγάπη.

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Η andriakipress.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish και κεφαλαία δεν θα δημοσιεύονται, ενώ η andriakipress.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.