T
ο ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ μεταμορφώνεται σε πεδίο αναζήτησης κι εξέλιξης, φορτισμένο και με τη ζεστασιά της οικειότητας και με την έξαψη του καινούργιου, ιντριγκάρει σεφ και κοινό, πειραματίζεται, εξελίσσεται και ξεδιπλώνει νέες δυνατότητες
Αυτή την Παρασκευή 9 Ιουνίου θα πάρουμε μία γεύση μέσω της μεγάλη οθόνης από τη ζωή μιας μεγάλης σεφ και αμέσως μετά θα απολαύσουμε πιάτα που θα δημιουργήσει ο Δημήτρης Γιγίνης στο εστιατόριο του Sea Satin, εμπνευσμένα από την ταινία.
Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί πώς είναι η ζωή ενός σεφ! Πώς είναι η ζωή του μέσα στην κουζίνα ενός εστιατορίου, αλλά και έξω από αυτή! Αν καταφέρνει να συνδυάσει τους γρήγορους ρυθμούς της κουζίνας με την προσωπική του ζωή και με ποιο τρόπο το επιτυγχάνει! Βλέποντας το ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΗΣΗ ; ίσως πάρουμε κάποιες απαντήσεις.
Θα τρυπώσαμε στην κουζίνα του εστιατορίου 22 Bleeker, τον έλεγχο της οποίας έχει μια σπουδαία σεφ, η Κέιτ. Η Κέιτ είναι αφοσιωμένη -και αφιερωμένη θα μπορούσαμε να πούμε- στη δουλειά της σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να μην έχει προσωπική ζωή. Όλα γυρίζουν γύρω από μια κουζίνα! Η μόνη δραστηριότητά της εκτός κουζίνας είναι οι επισκέψεις της στον ψυχολόγο, στον οποίο μιλά ασταμάτητα για το αγαπημένο της θέμα, που είναι -ποιο άλλο;- το φαγητό! Για εκείνη τα νόστιμα και ευπαρουσίαστα πιάτα είναι κομμάτι της καθημερινότητάς της. Είναι υπερβολικά οργανωτική και τίποτα δεν μπορεί να την αποδιοργανώσει. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει! Κι ενώ στη ζωή της εκτός κουζίνας επικρατεί ηρεμία και μοναξιά, ξαφνικά και απανωτά συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές τις οποίες δεν περίμενε! Και τότε η Κέιτ προσπαθεί να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις!Άραγε θα τα καταφέρει;;;
Ταινία : Έχετε Κάνει Κράτηση; No Reservation
Κομεντί 2007 | Έγχρ. | Διάρκεια: 105′
Αμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Σκοτ Χικς με τους: Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς, Άαρον Έκχαρτ, Αμπιγκέιλ Μπρέσλιν
Το ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΗΣΗ; είναι βασισμένο στην βραβευμένη γερμανική ταινία του 2001 BellaMartha (ή MostlyMartha) μία ταινία που είχε γοήτεψει πολλούς από τους παραγωγούς και ηθοποιούς αυτής της διασκευής, πριν ακόμα αποφασίσουν να συνεργαστούν. Λέει σχετικά η παραγωγός Κέρι Χέιζεν, «Ήταν μία πολύ καλοστημένη ταινία με ιδιαίτερη αισθητική και ταυτόχρονα πολύ τρυφερή. Σκεφτήκαμε ότι με το να την ξαναγυρίσουμε έχοντας ως σκηνικό την Αμερική, θα μπορούσαμε να την ‘ανοίξουμε’ σε ένα ευρύτερο κοινό. Τοποθετώντας της τη Νέα Υόρκη, μία πόλη που έχει τόσο καλή σχέση με το φαγητό και τα εστιατόρια ήταν η τέλεια επιλογή και επιπλέον θα ‘νοστίμιζε’ την ταινία.» «Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης που αναφέρεται στην παγκόσμια συνήθεια και χαρά του να φτιάχνεις και να μοιράζεσαι υψηλής ποιότητας φαγητό,» λέει ο παραγωγός Σέρτζιο Αγκουέρο. «Ήμουν απίστευτα ενθουσιασμένος σχετικά με αυτό το στοιχείο, γιατί και τα δύο αυτά συστατικά μπορούν να βρουν αποδέκτες σε όλες τις κουλούρες, σε ολόκληρο τον κόσμο.» Το φαγητό και όλα όσα σχετίζονται με αυτό, η προετοιμασία, η παρουσίαση και το να το μοιράζεσαι με τους άλλους, για να μην μιλήσουμε για τη μυρωδιά, την υφή και τη γεύση έχει αναμφισβήτητα επίδραση και στη συναισθηματική μας ζωή, και αυτό ήταν ένα από τα στοιχεία που ο Χικς προσπάθησε να κάνει ιδιαίτερα εμφανές καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας Η πρόθεση ξεκίνησε με το σενάριο, για το οποίο η σεναριογράφος Κάρολ Φουκς λέει, «Το στοιχείο του φαγητού χρησιμοποιείται και συμβολικά και ουσιαστικά. Δεν έχει να κάνει μόνο με αυτά που τρώμε, αλλά και με το πως ‘τρέφουμε’ τον εαυτό μας συναισθηματικά.» «Το φαγητό έχει τη δική του δυναμική και συμβολική παρουσία στην ταινία,» λέει ο σκηνοθέτης. «Η επικοινωνία και το φλερτ μεταξύ δύο ανθρώπων ξεκινά πολύ συχνά από το φαγητό. Η σχέση μεταξύ της Κέιτ και του Νικ ξεκινά από την κοινή τους αγάπη για το καλό φαγητό και βοηθά ταυτόχρονα στο να βγει η Ζόε από το καβούκι της. Στην περίπτωση της Ζόε, η οποία είναι ένα παιδί που εξαιτίας της θλίψης από την απώλεια της μητέρας της δεν έχει καθόλου όρεξη, το γεγονός ότι τελικά δέχεται το σπαγγέτι που της προσφέρει ο Νικ είναι ένα σημάδι ότι τον εμπιστεύεται και τον αισθάνεται πιο κοντά της. Στην περίπτωση της Κέιτ και του Νικ που μοιράζονται το πρώτο τους γεύμα, υπάρχει βέβαια εμφανής ερωτισμός.» Σε γενικές γραμμές, λέει η Χέιζεν, «Το φαγητό σε αυτήν την ταινία χρησιμεύει ως μία μεταφορά για τη ζωή και τη δύναμη της ζωής ή αν προτιμάτε, της αγάπης.» Σχεδιασμός παραγωγής και props που σε κάνουν να γλύφεις τα δάχτυλά σου! «Καθώς το φαγητό λειτουργεί μεταφορικά για τον έρωτα σε αυτήν την ταινία, η προετοιμασία του φαγητού είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτοί οι τρεις χαρακτήρες ζουν, λειτουργούν, και αλληλεπιδρούν,» λέει ο Χικς. Έχοντας αυτήν την ιδέα στο μυαλό, αυτός και η υπεύθυνη παραγωγής Μπάρμπαρα Λινγκ έθεσαν στη διάθεση των ηθοποιών μία πλήρως οργανωμένη κουζίνα, η οποία αποτελεί το σκηνικό για ορισμένες από τις πιο σημαντικές σκηνές μεταξύ της Κέιτ και του Νικ. Ο Χικς και η Λινγκ επισκέφτηκαν περίπου 60 εστιατόρια που διέφεραν μεταξύ τους σε στιλ, και παρατήρησαν πόσο διαφορετικός μπορεί να είναι ένας χώρος και ένα περιβάλλον εργασίας, όταν εξαρτάται από έναν σεφ ή αντίστοιχα από έναν ιδιοκτήτη εστιατορίου. Αρχικά, είχαν την ιδέα να προσαρμόσουν ένα βιομηχανικό χώρο και να τον μετατρέψουν σε κουζίνα, αλλά αυτό φαινόταν πολύ «άχαρο» οπότε αποφάσισαν να φτιάξουν μία κουζίνα από την αρχή στα στούντιο Silvercup East, στο Κουίνς. Λέει η Λινγκ, «Ήταν πλεονέκτημα το ότι δεν υπακούσαμε σε συγκεκριμένους κανόνες, γιατί αυτό θα μας στοίχιζε μία περιουσία. Αντίθετα, είχαμε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε μία κουζίνα, ώστε να δείχνει απόλυτα λειτουργική, ακόμα και αν ξέραμε ότι θα δεν θα κρατούσε για πολύ…όλα τα ανοξείδωτα σκεύη είναι αληθινά, καθώς και τα πορσελάνινα σερβίτσια, τα χάλκινα σκεύη, οι μηχανές καπουτσίνο, οι νεροχύτες, οι φούρνοι, τα ανοξείδωτα τραπέζια, ακόμα και τα θερμόμετρα στους τοίχους. Η μόνη εξαίρεση είναι δύο μεγάλα ψυγεία/ καταψύκτες.» Η Λινγκ ήθελε να δημιουργήσει την αίσθηση ότι πρόκειται για μία αληθινή κουζίνα, και ήθελε ακριβώς αυτή η αίσθηση να μπορεί να αποτυπωθεί και στην κάμερα. «Ήθελα να δείξω πράγματα που συνήθως οι πελάτες ενός εστιατορίου δεν βλέπουν. Το πώς δηλαδή οι σεφ διευθύνουν μία κουζίνα, πως διασταυρώνονται μεταξύ τους, ο ένας κρατώντας ένα πιάτο, ο άλλος γαρνίρωντάς το, και παραδίνοντας το σε κάποιον άλλο. Είναι πολύ όμορφη εικόνα. Θυμίζει λίγο χορογραφία. Υπάρχει συνεχής κίνηση – άνθρωποι πηγαινοέρχονται, προμήθειες καταφτάνουν, οι σερβιτόροι τρέχουν πάνω-κάτω και ο σεφ τα επιβλέπει όλα αυτά από το κεντρικό πόστο στο οποίο βρίσκεται, όπως διευθύνει ένας μαέστρος μία ορχήστρα……………..
Έχοντας δοκιμάσει της καλύτερες σάλτσες με σαφράν και τόσα άλλα πιάτα που φαίνονται στο ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΑΤΗΣΗ;, τόσο η Ζέτα Τζόουνς, όσο και ο Έκχαρτ και ο Χικς ανακάλυψαν ότι τελικά προτιμούν τις απλές γεύσεις. Όταν τους ζητήθηκε να ονοματίσουν τα αγαπημένα τους φαγητά, όλοι γύρισαν στις επιλογές τις παιδικής τους ηλικίας. Ο Έκχαρτ λέει, «Μου αρέσουν τα μπουρίτο,» και η Ζέτα Τζόουνς με τη σειρά της, «Μπορώ να τρώω fish and chips κάθε μέρα!».
