Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΗΝΔΡΙΝΟΥ
Τί μπορεί κανείς να διδαχθεί από έναν αγώνα ορεινού δρόμου; Πολλά, όπως αποδείχτηκε από την (πολύ πετυχημένη, είναι αλήθεια) διοργάνωση του Andros Trail Race, στο Κόρθι. Πριν βιαστείτε να πείτε «και τι με νοιάζουν εμένα κάποιοι τρελοί που πήραν τα βουνά», διαβάστε τη συνέχεια:
* Ανάμεσα στους αθλητές που έτρεξαν ήταν Νορβηγοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Κινέζοι. Κανείς τους δεν είχε επισκεφθεί την Άνδρο νωρίτερα. Άρα αποδεικνύεται πως ένα σημαντικό γεγονός μπορεί να «τραβήξει» κόσμο στο νησί.
* Οι περισσότεροι από τους 90 που έτρεξαν στη δύσκολη διαδρομή των 22 χιλιομέτρων, είναι επαγγελματίες. Τρέχουν, δηλαδή, σε αρκετούς αγώνες βουνού κάθε χρόνο στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό. Το γεγονός ότι μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τη διοργάνωση, ότι ενθουσιάστηκαν από τις διαδρομές και το τοπίο, σημαίνει πως η επιτυχία του επόμενου Andros Trail Race είναι εξασφαλισμένη. Κι αν φέτος κατέφθασαν στην Άνδρο 500 αθλητές και συνοδοί, του χρόνου ίσως και να είναι διπλάσιοι.
* Το Κόρθι, όπου ήταν η έδρα του αγώνα, έσφυζε από ζωή. Περισσότερος κόσμος κι από το καλοκαίρι! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία του τόπου… Ας μη ξεχνάμε πως μιλάμε για κάτι που έγινε σε νεκρή –κυριολεκτικά- περίοδο: Στις 2 Οκτωβρίου 2016.
* Η διοργάνωση πέτυχε γιατί την προετοίμασαν επαγγελματίες, με μεράκι, κέφι και όρεξη. Όχι στο πόδι, όχι στο άρπα – κόλα, όχι την τελευταία στιγμή. Αλλά δουλεύοντας πολλούς μήνες πριν και φροντίζοντας την παραμικρή λεπτομέρεια.
* Πέτυχε γιατί την αγκάλιασε ο κόσμος. Η προσφορά ήταν συγκινητική. Δεκάδες οι εθελοντές, πολλά τα κεράσματα, μεγάλη (και αποτελεσματική, όπως αποδείχτηκε) η διάθεση για βοήθεια. Άρα ο κόσμος στην Άνδρο είναι έτοιμος να προσφέρει. Αρκεί να υπάρχει όραμα και να υπηρετείται αυτό το όραμα με συνέπεια και συνέχεια.
* Πέτυχε γιατί μεγάλες εταιρείες πείστηκαν πως «εδώ γίνεται κάτι σοβαρό» και επένδυσαν στον αγώνα. Οι περιπτώσεις της Vodafone, του Ιατρικού Κέντρου, της Gtp, αλλά και τοπικών επιχειρηματιών είναι χαρακτηριστικές. Οι πλοιοκτήτες των πλοίων της γραμμής πρόσφεραν σημαντικές εκπτώσεις, αλλά και δωρεάν μεταφορές σε υλικά που είχαν σχέση με του αγώνα. Συνεπώς, διάθεση για προσφορά και οικονομική στήριξη πρωτοβουλιών με προοπτική, υπάρχει!
* Το Andros Trail Race πέτυχε γιατί δεν υπήρχαν διαγκωνισμοί και ίντριγκες. Γιατί κανένας δεν προσπάθησε να «καπελώσει» τον άλλο. Ο καθένας από το πόστο του πρόσφερε αυτό που μπορούσε και κανείς δεν μπλέχτηκε στα πόδια του διπλανού του, διεκδικώντας «δόξες και τιμές».
Όλα ήταν τέλεια, λοιπόν; Ασφαλώς και όχι. Ως γνήσιοι Έλληνες κάποιοι «επαγγελματίες» ζητούσαν τιμές καλοκαιριού! Είτε αυτό αφορούσε τη διαμονή, είτε την εστίαση. Αντιμετώπισαν τον αγώνα με τη λογική της «αρπαχτής». Και όχι ως ένα γεγονός που θα γίνεται κάθε χρόνο και θα φέρνει στην Άνδρο εκτός σεζόν εκατοντάδες (ή και χιλιάδες, στο μέλλον) ανθρώπους…
