«Οι Nηoγvώμoνες, ο Ελληνικός και ο Πολωνικός να αδελφοποιηθούν και να διεκδικήσουν μαζί τη θέση που πραγματικά τους αξίζει στο χώρο της Ναυτιλίας».
Με αυτά τα λόγια του Καραβοκύρη, του Ναυτίλου, του Ανδριώτη, του Έλληνα, ο κ. Ανδρέας Κυρτάτας συνόψισε το «ευχαριστώ» του στον Πολωνικό Νηογνώμονα κατά την τελετή βράβευσής του το βράδυ της 14ης Μαΐου 2009. Στο πρόσωπό του ο Πολωνικός Νηογνώμονας τίμησε την άνθρωπο, την οικογένεια αλλά και την ιδιαίτερη πατρίδα του, τον τόπο που του έδωσε τα πρώτα του νάματα της ναυτοσύνης το νησί του, την Ανδρο.
Μία προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση, δε επέτρεψε στον κ. Κυρτάτα να παραβρεθεί προσωπικά στη τιμητική διάκριση που του απενεμήθη. Στην θέση του ο συνεχιστής της ζωής του ο γιος του Αντώνης εκφώνησε την σύντομη αλλά τόσο περιεκτική αντιφώνησή του.
Ο κ. Ανδρέας Κυρτάτας αφού ευχαρίστησε τον «Αξιότιμον Πρόεδρο του Πολωνικού Νηογνώμονος, τον Αξιότιμον Εκπρόσωπο του Πολωνικού Νηογνώμονος στον Πειραιά, και μαζί μ’ αυτούς τους εκλεκτούς φίλους, και όλους εκείνους, οι οποίοι συμπληρώνουν τη δομή του Πολωνικού Νηογνώμονα στην Ελλάδα» συνέχισε: «Επτά και πλέον δεκαετίες υπηρετώ τον χώρο της Ναυτιλίας και δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι βαθύτατα συγκινημένος για τη μεγάλη τιμή που γίνεται σήμερα στο πρόσωπό μου, από μία μεγάλη και φίλη χώρα, όπως είναι η Πολωνία.
Από μικρό παιδί, όταν ζούσα ακόμα στο νησί μου την Άνδρο, το όνομα της χώρας αυτής πολύ συχνά αναφέρετο στις καθημερινές συζητήσεις των συμπατριωτών μου ναυτικών. Τα λιμάνια GDYNIA και GDANSK, αποτελούσαν σημείο αναφοράς στις διηγήσεις των ναυτικών μας.
Είμαι η τρίτη γενιά στον εφοπλισμό. Παρέδωσα ήδη την σκυτάλη στον υιόν μου Αντώνη, τετάρτη γενιά. Η πορεία μου στον εφοπλισμό μπορώ να πω ότι δεν ήτο σπαρμένη με ροδοπέταλα. Πολλές οι αγωνίες, οι πικρίες και οι απογοητεύσεις, αλλά αναμφισβήτητα και πολλές οι χαρές, αλλά κυρίως η ικανοποίηση, ότι σαν άνθρωπος έκανα το χρέος μου απέναντι στο Θεό, στην πατρίδα μου και την κοινωνία.
Η πατρίδα μου η Ελλάδα, όπως και η Πολωνία είναι χώρες με ναυτική παράδοση. Στον προηγούμενο αιώνα, οι Έλληνες με καράβια που έφτιαχναν οι ίδιοι, ταξίδευαν μέχρι τη Β. Ευρώπη, χωρίς να έχουν τα βοηθητικά μέσα της ναυσιπλοίας. Ήταν πραγματικοί ήρωες, γιατί ταξίδευαν με γνώμονα τη ψυχή, την εργατικότητα και την εντιμότητά τους. Ήταν αυτοί που έσπειραν τον σπόρο της ναυτοσύνης στην πατρίδα μας. Ήταν αυτοί που μας παρέδωσαν από τα ροζιασμένα χέρια τους την σκυτάλη για να καυχώμεθα σήμερα και να λέμε ότι είμαστε η πρώτη μεγάλη χώρα στη ναυτιλία στον κόσμο.
Επί τη ευκαιρία της σημερινής απονομής, κάνω έκκληση σε ώττα ακουόντων, σε όλους αυτούς που αγαπούν τη ναυτιλία μας, να βοηθήσουν, ώστε ο Πολωνικός Νηογνώμονας, μαζί με τον Ελληνικό να πάρουν τη θέση που τους αξίζει στο σημερινό γίγνεσθαι.
Μέχρι σήμερα, απ’ ότι γνωρίζω προσωπικά ο Πολωνικός Νηογνώμονας, έχει δείξει όχι μόνο κατανόηση, αλλά και μέσα στα πλαίσια της καλής συνεργασίας, είναι δίπλα και συμπλέει με τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των Ελλήνων Εφοπλιστών. Σήμερα που η Πολωνία είναι κι αυτή μέλος της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Κοινότητος, ρίχνω την ιδέα, όπως αμφότεροι οι Nηoγνώμoνες, ο Ελληνικός και ο Πολωνικός να αδελφοποιηθούν και να διεκδικήσουν μαζί τη θέση που πραγματικά τους αξίζει στο χώρο της Ναυτιλίας.
Κάνω έκκληση στους σημερινούς συναδέλφους μου, να ενστερνιστούν την άποψή μου. Οι καλές ημέρες στο χώρο της Ναυτιλίας δεν είναι ο κανών, αλλά η εξαίρεσις. Έρχονται και πάλι οι άσχημες ημέρες. Η περίοδος των ισχνών αγελάδων είναι περισσότερο ορατή σήμερα, και ως εκ τούτου, η συμπαράστασις του Nηoγνώμoνος, γίνεται περισσότερο καθοριστική στην εφοπλιστική πορεία.
Και κατέληξε: «Θέλω να πιστέψετε αυτά που σας λέγω. Είναι σκέψεις και συμβουλές, από έναν άνθρωπο που εγεννήθη και έζησε στο χώρο της Ναυτιλίας και τον υπηρέτησε επί επτά δεκαετίες.»
