Ειρήνη Δανιόλου Νεοφύτου
Το Trompe l’ oeil είναι μια ιδιαίτερη τεχνοτροπία που εξελίσσεται διαχρονικά σε όλες τις εποχές «με τρόπους και τεχνάσματα» που προσαρμόζονται ανάλογα με τις στιλιστικές τάσεις από την αρχαιότητα έως σήμερα. Ο καλλιτέχνης αποδεικνύει πόσο γίνεται εφικτό να ξεγελάσει το μάτι και να αποκαλύψει την ύπαρξη της αναπάντεχης άλλης εικόνας, προκαλώντας την έκπληξη του θεατή.
Οι τοιχογραφίες της Ειρήνης Δανιόλου Νεοφύτου αποτελούν πολύτιμο εικαστικό υλικό για τη μελέτη και αξιολόγηση του Trompe l’ oeil, τεχνοτροπία που δεν βασίζεται στη μίμηση, αλλά γεννιέται από ένα παιχνίδι οπτικών ψευδαισθήσεων. Η συγκεκριμένη μορφή τέχνης σε ελεύθερη απόδοση ως «τέχνη ανάθεσης» συνδέεται άμεσα με το στιλ που επιβάλλει ο κάθε χώρος. Η ζωγράφος με εργαλεία την προοπτική, το χρώμα, τη φωτοσκίαση και όλα τα μυστικά της «οφθαλμαπάτης» που γνωρίζει καλά, καταφέρνει να δώσει την εντύπωση του πραγματικού στην επίπεδη ζωγραφική επιφάνεια και να ξεγελάσει στιγμιαία το μάτι… Τη συναρπαστική της δημιουργική περιπέτεια παρουσιάζουμε σε ένα λεύκωμα, όπου η ίδια έχει συγκεντρώσει μια χαρακτηριστική επιλογή έργων της. Τοιχογραφία, ζωγραφική σε ύφασμα, σε καμβά, πρωτότυπες εφαρμογές σε μικροαντικείμενα. Το ίδιο το εξώφυλλο του βιβλίου είναι ένα έργο Trompe l’ που λειτουργεί σαν πρωταρχικό σκηνικό, σαν εικαστική εισαγωγή στην αναζήτηση της ουτοπίας. Τα κείμενα του βιβλίου είναι της Κλέας Σουγιουλτζόγλουoeil
«Στις 10 Νοεμβρίου, το απόγευμα, ξεκίνησα από τη Κυψέλη, για το κέντρο της Αθήνας πεζή. Κατέβηκα την οδό Τήνου, πήρα την Πατησίων, ανέβηκα την Ακαδημίας, βρήκα την Αμερικής και έφτασα στον προορισμό μου. Πανεπιστημίου 12, Νομισματικό Μουσείο, ώρα 7, έγραφε η καλαίσθητη πρόσκληση. Η οικία Σλήμαν, είχε γιορτή. Απ’ ό,τι άκουσα από τη διευθύντρια του μουσείου, το ζεύγος Σλήμαν, δεχόταν τους φίλους, κάθε Πέμπτη. Από το τελευταίο τους κάλεσμα όμως, οι συνθήκες της ζωής έχουν αλλάξει. Η «κυρία» της γιορτής, μια ευγενική και προικισμένη παρουσία. Ευγενική από καταγωγή και ανατροφή, προικισμένη από τη φύση, να μεταφέρει με τη φαντασία και το ταλέντο της, τη σκέψη της, στον καμβά, στο ύφασμα, στο τοίχο. Για όσους δεν την καμάρωσαν, εκείνο το ποιοτικό απόγευμα, εξηγώ ότι αναφέρομαι στην Ειρήνη Δανιόλου Νεοφύτου. Η παρουσίαση του Λευκώματός της, με τον λιτό τίτλο, «Trompe l’ οeil», από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου, κύριο Ι. Μεταξά, ήταν ένας ύμνος προς τη ζωγράφο. Επεξηγηματικός, σαφής και γνώστης του αντικειμένου, από έρωτα προς τη τέχνη, κάλυψε το θέμα, χωρίς να αφήσει …χαραμάδες. Και λίγο αργότερα, η Ειρήνη, αφού ευχαρίστησε όσους βοήθησαν στην έκδοση του Λευκώματος, δεξιώθηκε τους συγγενείς και τους φίλους, στον όμορφο κήπο, που περιστοιχίζει το θαυμάσιο οικοδόμημα. Σ΄ ευχαριστώ πολύ Ειρήνη, για το υπέροχο απόγευμα. Και πάλι, όπως και την προηγούμενη φορά, στη Σκουφά, ολόθερμα συγχαρητήρια!
Ανδριάνα Ρεμούνδου Λεβαντή
