Έφυγε ξαφνικά από κοντά μας μέρες γιορτών, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, λίγο πριν το 2010 βυθιστεί στη λήθη της ιστορίας και τούτη η αναχώρηση στάλαξε την απέραντη θλίψη να συνοδεύει την Ειρήνη, το Πάνο, την Τώνια, όλους εμάς που σε ξέραμε και σε αγαπούσαμε. «Η φυγή του Μάριου Βασιλόπουλου ήταν πραγματική απώλεια για την οικογένεια του, την ανδριακή και αθηναϊκή κοινωνία. Το κενό που άφησε δυσαναπλήρωτο, για όσους τον γνώριζαν. Ο Μάριος Βασιλόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου, ήταν νομικός και διευθύνων σύμβουλος στο ξενοδοχείο SaintGeorge Lycabettus. Παράλληλα ήταν Α’ αντιπρόεδρος στον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, πρόεδρος της Πανελληνίου Ένωσης Φίλων Αθλητισμού (Π.Ε.Φ.Α.), ιδρυτικός πρόεδρος της Ακαδημίας Τουριστικών Μελετών και Ερευνών (Α.Τ.Ε.Μ). Επίσης διετέλεσε και πρόεδρος του Rotary, τιμήθηκε με το Pane Harris Fellow, βραβείο από τον Διεθνή Rotary για την προσφορά και το ήθος του. Η μεγάλη του αγάπη ήταν το Βυζάντιο, η βυζαντινή τέχνη και ειδικότερα η Αγιογραφία και είχε συγκεντρώσει ένα τεράστιο όγκο σπάνιων βιβλίων που αναφέρονται στο σχετικό αντικείμενο αντικείμενο. Έχει γράψει τα βιβλία: «Η Βυζαντινή Τέχνη στην Ιταλία» ένα οδοιπορικό στην Ιταλία που έδειχνε την επίδραση του Βυζαντίου στην ιταλική τέχνη (Αγιογραφία), «Άνδρος: Παραδοσιακή Ζωή και Τέχνη» από κοινού με την καθηγήτρια Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ, Κατερίνα Κορρέ, «Άνδρος: Όνειρα και χρόνοι» που είχε γράψει από κοινού με την σύζυγο του Ειρήνη Μαντζαβελάκη (επίσης νομικό), οι οποίοι ίδρυσαν το Μουσείο Λαογραφίας και Χριστιανικής Τέχνης στην Άνδρο, αναπαλαιώνοντας οικογενειακό εργοστάσιο πάγου. Το mottoτου ήταν πάντα «Πιστεύω στις ικανότητες των Ελλήνων». Στη ζωή του όλη υπήρξε Έλληνας, στην καρδιά του Αθηναίος, στην ψυχή Ανδριώτης.
