Όλα τα Κυκλαδονήσια ταχτοποίησαν τα σκουπίδια τους, εκτός από εμάς…
Του Γιάννη Μηνδρινού
Λίγο πριν τις γιορτές βρέθηκα στη Σύρο, ως μάρτυρας σε μια δίκη που αφορούσε την παράνομη χωματερή της Σταυροπέδας. Εκεί, στη Σύρο, έπεσε στα χέρια μου μια πραγματικά εξαιρετική εφημερίδα των Κυκλάδων: «Η Κοινή Γνώμη».
Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα θέματα με τα οποία ασχολείτο η συγκεκριμένη έκδοση, υπήρχαν και τρεις διαφημίσεις που μου τράβηξαν την προσοχή: Οι δημοτικές αρχές τριών νησιών των Κυκλάδων, της Σερίφου, της Κιμώλου και της Φολεγάνδρου, διαφήμιζαν στην εφημερίδα τους νέους, σύγχρονους χώρους υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων, τους περίφημους ΧΥΤΥ, που ολοκληρώθηκαν και παραδόθηκαν σε λειτουργία.
Ένιωσα ντροπή και ταυτόχρονα οργή. Όλα τα νησιά των Κυκλάδων έχουν αντιμετωπίσει το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων τους και μόνο εμείς, οι Ανδριώτες, εξακολουθούμε να ανεχόμαστε το αίσχος της Σταυροπέδας. Εμείς, που συνηθίζουμε να «φουσκώνουμε σαν παγώνια» και να υπερηφανευόμαστε για τον πολιτισμό μας, για τα μουσεία μας, για τα ιδρύματά μας, εμείς έχουμε την θλιβερή πρωτιά να διατηρούμε ένα χώρο που μας προσβάλει πρώτα και κύρια ως ανθρώπους.
Βεβαίως, την κύρια ευθύνη για το αίσχος της Σταυροπέδας την έχουν οι δημοτικοί μας άρχοντες. Καμία αντίρρηση. Συνυπεύθυνοι, όμως, είμαστε και όλοι εμείς. Γιατί δεν κινητοποιηθήκαμε, γιατί δεν απαιτήσαμε, γιατί δεν τους υποχρεώσαμε να κάνουν τα αυτονόητα. Κυρίως, όμως, γιατί δεν μάθαμε στον κόσμο, στους μόνιμους κατοίκους του νησιού, στους επισκέπτες αλλά και στους εαυτούς μας τον σωστό τρόπο διαχείρισης των σκουπιδιών μέσα στο σπίτι μας.
Προεκλογικά άκουσα ομιλίες δημάρχων που απήλθαν (αλλά και του νυν δημάρχου Άνδρου, που τότε ήταν δήμαρχος Κορθίου), οι οποίοι έλεγαν πως προώθησαν την ανακύκλωση στο νησί! Και δεν κοκκίνιζαν όταν το έλεγαν… Ανακύκλωση δεν σημαίνει απλά βάζω κάποιους κάδους διαφορετικών χρωματισμών στον δρόμο και καλώ τον κόσμο να ρίξει σε αυτούς συσκευασίες χαρτιού, αλουμινίου, γυαλιού κλπ. Ανακύκλωση σημαίνει να μάθεις τη νοικοκυρά πως πρέπει να ξεπλένει το κουτάκι του αναψυκτικού πριν το ρίξει στον κάδο, πως η συσκευασία που πετάει δεν πρέπει να έχει υπολείμματα φαγητών, πως δεν πρέπει να βάζει τις συσκευασίες που είναι για ανακύκλωση σε πλαστικές σακούλες, όταν τις πηγαίνει (αν και όποτε το θυμηθεί…) στον ανάλογο κάδο.
Ανακύκλωση είναι πρώτα από όλα παιδεία. Εκπαίδευση. Είναι δημιουργικό παιχνίδι για τα παιδιά του δημοτικού, μάθημα για τα μεγαλύτερα, σεμινάριο για τη νοικοκυρά. Είναι πρωτοβουλία συλλόγων, που δεν την είδαμε ποτέ από κανέναν από τους δεκάδες συλλόγους του νησιού μας, είναι πρώτα και πάνω από όλα ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της δημοτικής αρχής.
Η νέα δημοτική αρχή θα έπρεπε, πριν καν αναλάβει, να χαρακτηρίσει το 2011 έτος ανακύκλωσης και καθαριότητας για την Άνδρο. Και να καλέσει όλους τους φορείς να δουλέψουν, με το συντονισμό και την καθοδήγηση βεβαίως του Δήμου, πάνω σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, ώστε στο τέλος του χρόνου η καθαριότητα και η ανακύκλωση να είναι, επιτέλους, μια πραγματικότητα και όχι μια επιθυμία.
Όσο για τον περίφημο ΧΥΤΥ; Μαθαίνω ότι η νέα δημοτική αρχή προβληματίζεται ακόμη για τον φορέα στον οποίο θα αναθέσει τη μελέτη εξεύρεσης του κατάλληλου χώρου! Και το μόνο που εύχομαι είναι να με έχουν πληροφορήσει λάθος…
