Αξιότιμε κύριε υπουργέ
Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας
(θέλω να πιστεύω ότι σε εσάς ανήκει η αρμοδιότητα των θεμάτων που αφορούν το Αιγαίο ή κάνω λάθος;)
Αξιότιμε κύριε υπουργέ
Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Δεν γνωρίζω σε όλο το βάθος τα θέματα περί της υφαλοκρηπίδας, των χωρικών υδάτων, των βραχονησίδων, της ζώνης των έξι ή των δώδεκα ναυτικών μιλίων του Αιγαίου, του εναέριου χώρου και του FIR Αθήνας. Πιθανότατα όπως μας λένε είναι ελληνικά.
Γνωρίζω όμως καλά, ότι ο «αέρας» του Αιγαίου και πιο συγκεκριμένα των ερτζιανών κυμάτων του ραδιοφώνου και ολίγον της τηλεόρασης ανήκει στους Τούρκους! Η μισή Άνδρος, όπως και τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου, ανήκει ραδιοφωνικά στην Τουρκία!!
Τα 98% της μπάντας των FM καλύπτονται από τουρκικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ευτυχώς κάποιοι εξ αυτών μεταδίδουν ξενόγλωσσα τραγούδια και κλασσική μουσική η οποία είναι «κατανοητή» κι από μας τους γκιαούρηδες. Το άλλο 1,8% καλύπτεται από υποτιθέμενους ελληνικούς σταθμούς οι οποίοι όταν δεν έχουν τετριμμένες και κουραστικές διαφημίσεις μεταδίδουν τραγούδια που δε διαφέρουν και πολύ από τα τουρκικά. Η χρήση δε της ελληνικής γλώσσας στους σταθμούς αυτούς, είναι πραγματικά «ραδιο-φονική». Τέλος το ηρωικό και ρομαντικό 0,2% (στο οποίο ανήκουν και τα παιδιά που κάνουν ραδιόφωνο στην Άνδρο) με δυσκολία μπορεί κανείς να το «πιάσει» μια και συνήθως «ταπώνονται» από το υπόλοιπο 99,8%!
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι, για να ακούμε ελληνικό ραδιόφωνο ή μήπως πρέπει να αρχίσουμε να μαθαίνουμε την τουρκική γλώσσα;
Στην εκμάθηση αυτή μπορεί να βοηθήσει βέβαια και ο καταιγιστικός βομβαρδισμός που δέχεται η ελληνική κοινωνία (και της αρέσει!!) από τα τουρκικά σήριαλ στα δικά μας ελληνικά κανάλια. Κάθε λιμάνι και καημός κάθε κανάλι και σεβντάς τουρκικός. Η Σεχραζάτ για τους άνδρες κι ο Ονούρ για τις γυναίκες είναι ένα δυνατό και καλό κίνητρο για γρήγορη εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας. Ο μπακλαβάς του Μπακλαβατζίογλου είναι επίσης ένας άλλος «γλυκός πειρασμός». Οι κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες έχουμε «γλυκαθεί», εθιστεί θα τολμούσα να πώ για μερικούς από εμάς, με τις τουρκικές σαπουνόπερες στην μικρή οθόνη. Εκμεταλλευόμενοι έτσι, κάποιοι την επιρρέπεια μας στα εύπεπτα, σιροπιαστά, συγκινητικά και ανούσια τουρκικά δημιουργήματα, μας καλλιεργούν την ευαρέσκεια σε κάθε τι το τουρκικό. Από την άλλη βέβαια δεν υποστηρίζω ότι τα αντίστοιχα ελληνικά δημιουργήματα είναι ανωτέρου επιπέδου. Ίσα ίσα σε αρκετές περιπτώσεις συμβαίνει το αντίθετο.
Μέσα λοιπόν στο γενικό κλίμα τουρκολαγνείας που επικρατεί τον τελευταίο καιρό, αποδεχόμαστε, εξοικειωνόμαστε, συνηθίζουμε και δεν ενοχλούμαστε καθόλου από την ραδιοφωνική κατοχή του Αιγαίου από την Τουρκία. Αν συνεχίσουμε όμως με αυτή τη νοοτροπία, φοβάμαι μήπως η κατοχή επεκταθεί και σε άλλους πιο καίριους τομείς. Ο εφησυχασμός και η αποκοίμιση μιας κοινωνίας ανοίγουν κερκόπορτες. Χρειάζεται από όλους μας επαγρύπνηση και προσοχή στις σειρήνες που μας γλυκαίνουν και μας αποκοιμίζουν.
Χρειάζεται οι ηγεσίες αυτού του τόπου να αφυπνίζουν και να εμπνέουν το λαό πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει. Ειδικά σε δύσκολους καιρούς όπως τώρα, ο λαός έχει απόλυτη ανάγκη από ηγεσίες που χαράζουν δρόμους και όχι ηγεσίες που ακολουθούν απλά κάποιους δρόμους!
Με αυτό το πνεύμα, χρειάζεται αξιότιμοι υπουργοί και από εσάς – ως μέρος της ηγεσίας του τόπου – κινήσεις, δράσεις, κατευθύνσεις και εγρήγορση για τη διαφύλαξη τη διατήρηση και τη προστασία αυτού του ευλογημένου τόπου, ειδικά όμως του Αιγαίου μας. Του Αιγαίου που όλοι μας, «ξεχάσαμε» τα τελευταία χρόνια, ευρισκόμενοι μέσα σε ένα κλίμα κατανάλωσης, καλοπέρασης και χαλαρότητας. Τότε δεν ασχολιόταν κανένας μας με αυτό. Δεν προκάναμε. Σήμερα βιώνοντας τις συνέπειες τις οικονομικής κρίσης, συνεχίζουμε να «ξεχνάμε» το Αιγαίο, έχοντας να ασχοληθούμε με πιο καυτά πρακτικά θέματα καθημερινής επιβίωσης. Πού καιρός πάλι να ασχοληθούμε με αυτό.
Όταν όμως δεν διαφυλάττεις κάτι που ο άλλος εποφθαλμιά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα το χάσεις.
Δεν υποστηρίζω καθόλου πολεμική ατμόσφαιρα και διαμάχες με τους εξ ανατολών γείτονες μας. Φυσικά και πρέπει να έχουμε φιλικές σχέσεις με την γείτονα χώρα ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Υπό έναν όρο. Να μη ξεχνάμε τις γνωστές και δεδηλωμένες επεκτατικές βλέψεις της Τουρκία. Όταν ξέρεις τις «αδυναμίες» και τις «τάσεις» του φίλου σου, έχεις και λίγο το νου σου να μην παρασυρθεί από αυτές.
Πρέπει λοιπόν να γίνουν πολλά, για την φύλαξη και διαφύλαξη του Αιγαίου μας άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα.
Ένα μικρό αλλά απολύτως απαραίτητο λιθαράκι για την προστασία της ελληνικότητας του Αιγαίου είναι η «απόκρουση» των τουρκικών και η επικράτηση των ελληνικών ραδιοφωνικών σταθμών στα ερτζιανά των νησιών μας.
Θα μου πείτε κύριοι υπουργοί μου, ότι σε τέτοια εποχή κρίσης και υπό την επιτήρηση της τρόικας και του ΔΝΤ δεν υπάρχει δυνατότητα για κρατική οικονομική παρέμβαση.
Μήπως, (λέω μια ίσως χαζή ιδέα) οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες υιοθετούν διάφορες δράσεις όπως: ποδοσφαιρικές ομάδες, δενδροφυτεύσεις, ιδρύματα, οργανώσεις κλπ, θα μπορούσαν να διαθέσουν αφιλοκερδώς τις κεραίες τους για τοποθέτηση αναμεταδοτών ελληνικών σταθμών με τη συνδρομή, κινητοποίηση και παρότρυνση των υπουργείων σας;
Με τιμή
Κωνσταντίνος Πολίτης
