Για τη ζωή και το έργο του καπετάν Νίκου Φράγκου αναφέρθηκε εκτενώς στην ομιλία του ο κ. Παναγιώτης Σπυρόπουλος, ο οποίος ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Νικόλαος Φράγκος κατάγεται από τα Καρδάμυλα το σημαντικότερο λίκνο του ελληνικού εφοπλισμού. Και οι δύο πλευρές της οικογένειας του είχαν μακροχρόνιους τους δεσμούς με τη θάλασσα. Ο πατέρας του καπετάν Γιάννης Φράγκος ήταν πλοίαρχος και πλοιοκτήτης όπως και ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του, ο καπετάν Μανώλης Τουρνής. Για να μπορέσει να συνεχίσει τη οικογενειακή παράδοση, ο νεαρός τότε Νικόλαος γεννημένος το 1926 και απόφοιτος της Ναυτικής σχολής χρειάστηκε να ανελκύσει το 1947 το ναυάγιο ενός οικογενειακού του πλοίου που είχε βυθιστεί από τους Γερμανούς.
Το «Ostrako» ήταν πλοίο, 400 dwt που ναυπηγήθηκε το 1926 στην Ολλανδία ένα από τα καλύτερα coaster vessel.
Επιτάχθηκε από το Υπουργείο Ναυτιλίας ως βοηθητικό του στόλου κατά τον ΙΙ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ιδιαίτερα κατά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο μετάφερε εφόδια στην Αλβανία και συγκεκριμένα στο Δυρράχιο και τους Αγίους Σαράντα. Κατά την εισβολή των Γερμανών ευρισκόμενο έμφορτο εν πλώ προς Αλεξάνδρεια βομβαρδίστηκε από γερμανικά στούκας και βυθίστηκε νότια της Δοκού. Το «Όστρακο» είναι καράβι που θα μείνει στην ελληνική ιστορία για την προσφορά του στο Εθνος.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ο ίδιος συνέχισε να ταξιδεύει ως πλοίαρχος και να διαχειρίζεται από κοινού με το θείο του πλοία συμφερόντων της οικογένειας.
Το 1960 αγόρασε το πρώτο του πλοίο το «Κάπταιν Φράγκος» και ξεκίνησε την δική του εφοπλιστική πορεία . Τέσσερα χρόνια αργότερα εγκαινίασε την συνεργασία με τον κο Νίκο Μουνδρέα με την αγορά του πλοίου «Good Hope» και το 1966 δημιουργήθηκε η Good Faith.
Στενά συνδεδεμένος με την Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία ο καπετάν Νίκος είναι ισόβιος υποστηρικτής της τόσο στην Ελλάδα όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπήρξε ιδρυτής του Ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας στην Ελλάδα και βραβεύθηκε με το Χρυσό Σταυρό την υψηλότερη διάκριση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μετά την πτώση των Σοβιετικών τύπου καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης έγινε ισχυρός υποστηρικτής των εκκλησιών της Ρωσίας της Βουλγαρίας και της Σερβίας.
Σε αναγνώριση των προσπαθειών του για την Ορθοδοξία ή Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τον έκανε μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Κοινωνικής πρόνοιας. Είναι επίσης μέλος της διοικητικής ομάδος της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής της Αμερικής.
Η αείμνηστη γυναίκα του Στέλλα το γένος Μονογιού η οποία υπήρξε καθηγήτρια φιλόλογος ήταν αυτή που τον ενέπνευσε και τον υποστήριξε σε οτιδήποτε σχετικό με την παιδεία γεγονός που τονίστηκε με την χρηματοδότηση του, στην ανέγερση δύο δημοτικών σχολείων για τα παιδιά των πόλεων Jim Ρing και Ma Li Two της επαρχίας Yunnai στην Κίνα. Οι Κινέζοι απένειμαν το Χρυσό Αστέρι, την υψηλότερη διάκριση που θα μπορούσε να δοθεί σε έναν πολίτη ξένου κράτους.
Ευεργέτης με πατριωτική και κοινωνική δράση, πάντοτε χορηγός βοήθειας, πρόεδρος του Συνδέσμου των απανταχού Καρδαμυλίων βοήθησε στην επίλυση των προβλημάτων των Καρδαμύλων διαθέτοντας μεγάλα ποσά.
Με τις ενέργειες του ο σύνδεσμος των Απανταχού Καρδαμύλιων απέκτησε στην Αττική, ιδιόκτητη στέγη.
Παρέχει υποτροφίες στους αποφοίτους της Ανωτέρας Δημόσιας Σχολής Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού Οινουσσών, χρηματικά βοηθήματα στους σπουδαστές της Σχολής Μηχανικών Ε.Ν Χίου, ανέλαβε την δαπάνη του εξωραϊσμού του Ιερού ναού Τιμίου Σταυρού Ράχης Καρδαμύλων.
Επίτροπος του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Πειραιώς, συνέβαλε στην ανακαίνιση της εκκλησίας. Μέγας ευεργέτης της Πειραϊκής εκκλησίας.
Ευεργέτης με γενναιόδωρες παροχές στο σωματείο «Φίλων του Δρομοκαϊτειου Θεραπευτηρίου» για την βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών στους ψυχικά πάσχοντες.
H ανέγερση με δαπάνες της οικογένειας της σχολικής πτέρυγας «Στέλλα Ν. Φραγκου» στο σχολείο των Καρδαμύλων ένα μεγάλο έργο δώρο στην Χιώτικη νεολαία.
Με δική του συμβολή και βοήθεια δημιουργήθηκε το ΚΑΠΗ «Στέλλα Ν. Φραγκου» στην Νέα Κηφισιά.
Αλλά από το φιλανθρωπικό έργο του καπετάνιου το σημαντικότερο είναι η βοήθεια σε μεμονωμένους πάσχοντες συνανθρώπους μας.»
