Πάει καιρός, που η Ελλάδα μας χάνει εκτός από κομμάτια γης της και παιδιά δικά της. Αξιοπρέπεια, ηθική, ειλικρίνεια, αλήθεια, σεβασμός, φιλοπατρία, θάρρος, δύναμη, κουράγιο είναι κάποιες από τις λέξεις -κλειδιά, που μας χαρακτηρίζουν ως λαό, όχι μόνο προ ΔΝΤ αλλά κυρίως προ ΚΑΕ (Καταπάτησης Αξιών Έλληνα).
Δε θα μιλήσω γενικά ούτε με άσκοπες αοριστολογίες κρυπτόμενη ή δικαιολογούμενη πίσω από το νεαρό της ηλικίας μου (συνεπαγόμενης άγνοιάς μου σε διάφορα ζητήματα), για την υπάρχουσα κατάσταση, που βιώνουμε σταδιακά τα τελευταία χρόνια.(δεκαετίες πιο συγκεκριμένα). Μετά την μεταπολίτευση, δύο οικογένειες σε συνδυασμό με τους παρατρεχάμενούς τους καθώς επίσης και τους εν γένει εμπλεκομένους με το στίβο της πολιτικής στην χώρα μας, μας χάραξαν το μονοπάτι-αδιέξοδο, για να φτάσουμε σε μία «Ιθάκη» πολύ πρωτοποριακή τόσο για εμάς όσο και τις βλέψεις αυτών. Θέλησαν να μας αλλάξουν βάζοντάς μας διάφορα «φκιασίδια» και «καλλωπισμούς»,ώστε να φαινόμαστε πιο επιθυμητοί και καθ’ όλα ιδανικοί στο «μεγάλο πολυκατάστημα» -ναό συσσωρευμένης εξουσίας και αισχροκέρδειας που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση! Κι όλα αυτά χάριν της κερδοσκοπίας, που διακατείχε (και συνεχίζει),όσους τώρα προσπαθούν να μας βγάλουν από το λαβύρινθο, παριστάνοντας το σύγχρονο Θησέα.
Από την άλλη πλευρά, ο λαός όντας αφελής, ευκολόπιστος και «ακατέργαστος» πολιτικά, πειθόταν από τους κυβερνώντες με αποτέλεσμα να αλλοτριώνεται σιγά -σιγά ολοκληρωτικά. Βέβαια, ευθύνες φέρουμε και εμείς, τόσο με τη διαρκή υποστήριξη (διά ψήφου) των «ηρώων» της πατρίδας, όσο και με την απραγία –βόλεψη – αδιαφορία, που εκάστοτε μας διακατέχει. Η ρίψη ευθυνών όμως, είναι ανώφελη πια. Καιρός για ανασυγκρότηση δυνάμεων και ψυχικού σθένους. Ας υψωθεί ο πατριωτισμός, που καίει μέσα μας καταπατώντας τα «εγώ» όλων μας. Ας γίνει η σπίθα της χριστιανοσύνης η φωτιά, που θα κάψει όλα τα άσχημα του κόσμου γύρω μας. Καλή η θεωρία, μα καλύτερη η εφαρμογή αυτής. Αυτό που θέλω να πω, ή μάλλον να φωνάξω αντικατοπτρίζεται πλήρως στα ακόλουθα λόγια του Κολοκοτρώνη: «ΕΙΣ’ ΕΛΛΗΝΑΣ; ΤΙ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ; ΣΗΚΩΣΟΥ ΑΠΑΝΩ! ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΟΡΘΟΙ ΜΙΛΟΥΜΕ…” Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια -Πίστη στο Θεό. Σε αυτά πιστεύω και αποτελούν οδηγό στη ζωή μου. Δεν πιστεύω σε πολιτικές παρατάξεις, αλλά στη δύναμη του ανθρώπου. Δεν κυνηγάω ανεμόμυλους ως άλλος Δον Κιχώτης, μα πατώ γερά στα πόδια μου, γιατί αυτό μου έμαθε η πατρίδα μας.
Υ Γ :Και μην ξεχνάμε την προφητική ρήση του Μενάνδρου πριν 2.500 περίπου χρόνια: «Τα δάνεια δούλους τους ανθρώπους ποιείν».
Σμυρναίου Φαίη
