«Έχοντας διανύσει μία πορεία «δέκα» χρόνων  με δράσεις γύρω από το θέατρο, ο Θεατρικός Όμιλος Άνδρου γιορτάζοντας και αναπολώντας στιγμές που χάραξαν την πορεία του και έδωσαν το στίγμα του στο χώρο του θεάτρου, θα πραγματοποιήσει σειρά εκδηλώσεων θέλοντας να ευχαριστήσει όλους όσους συμπαραστάθηκαν με κάθε τρόπο στο έργο του.

Καρδιά του Ομίλου τα τελευταία χρόνια είναι ο Θοδωρής και η Ευγενία Μπαφαλούκου, αφιέρωμα των οποίων θα παρουσιάσει στα πλαίσια των εκδηλώσεών του. Η έκθεση κοστουμιών και σκηνικών του Θοδωρή και Ευγενίας

Μπαφαλούκου σε χώρο του Ιδρύματος Κυδωνιέως, την περίοδο της έκθεσης του Ιδρύματος,  η πρόσκληση του ερασιτεχνικού θιάσου Τήνου να παρουσιάσει παράσταση του στην Άνδρο(«Φαύστα»του Μποστ), η έκδοση λευκώματος με στιγμές από τη δεκάχρονη πορεία του, θα αποτελέσουν μέρος των δράσεών του.

Οι εκδηλώσεις του Θ.Ο.Α. δεν θα περιοριστούν στους καλοκαιρινούς μήνες. Πολλές και ποικίλες καθώς θα είναι , θα λάβουν χώρα και κατά τους χειμερινούς μήνες με διάφορες εκδηλώσεις, όπως το διάβασμα θεατρικών έργων, κειμένων από το αρχαίο θέατρο τις κρύες νύχτες του χειμώνα και προβολές θεατρικών έργων σε συνεργασία με την κινηματογραφική λέσχη.

Η δημιουργία αφίσας για τα 10 χρόνια του Θεατρικού Ομίλου Άνδρου καθώς και τα μπλουζάκια που θα παραχθούν με σχέδια σχετικά με τα έργα μας, θα είναι μία ακόμα πινελιά στο πλούσιο έργο του για το «Αφιέρωμα στα 10 χρόνια του Θ.Ο.Α.»

Τους θερινούς μήνες Ιούλιο και Αύγουστο(από 20 Ιουλίου έως 12 Αυγούστου) θα ανεβάσει ο Όμιλος με την πρωτοτυπία και το ταλέντο που διαθέτουν ο Θοδωρής και η Ευγενία Μπαφαλούκου το νέο έργο: « ο Ουμπού Τύραννος » του Άφρεντ Ζαρύ, προσφέροντας για μία ακόμα φορά μια καλοδουλεμένη παράσταση  στο κοινό της Άνδρου και δίνοντας την ευκαιρία στους θεατές να έρθουν σε επαφή με το ποιοτικό ερασιτεχνικό θέατρο.

Ο Ουμπού Τύραννος (Ubu Roi) πρωτοπαίχτηκε στο Παρίσι στις 10 Δεκεμβρίου 1896.   Από την πρώτη στιγμή με την πρώτη λέξη που μόλις πρόλαβε να αρθρώσει ο πρώτος ηθοποιός, «merdre», (κάτι σαν «σκαρτά» η «σκρατά») άρχισαν οι επευφημίες, τα γιουχαΐσματα και οι ζητωκραυγές από τους ένθερμους θεατρόφιλους οι οποίοι δεν έπαψαν να ανταλλάσσουν βρισιές σε όλη τη διάρκεια της παράστασης με αποτέλεσμα να κλείσει το θέατρο και η πρεμιέρα του να είναι και η τελευταία παρουσίαση του έργου. Από ‘κει και πέρα, ο Ουμπού έγινε θρύλος. Το έργο πού σημάδευσε την αρχή μιας νέας εποχής οπού ο καλλιτέχνης εκφράζει τα δικά του συναισθήματα και δεν ακολουθεί τυφλά τις απαιτήσεις μιας αυτάρεσκης και πλαδαρής καλλιτεχνικής κοινωνίας πελατειακά δεμένης με το χρήμα και την εξουσία. Εξπρεσιονιστές, Σουρεαλιστές, Φουρτουριστές, Ντανταϊστές, όλα τα πρωτοποριακά κινήματα της τέχνης του εικοστού αιώνα έχουν διεκδικήσει τον Ουμπου σαν σύμβολο της ανεξαρτησίας τους από το κατεστημένο. Δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει αυτό το μοναδικό έργο. Ο ίδιος ο Ζαρρή επέλεξε το οξύμωρο «δραματική κωμωδία» όταν το πρωτοπαρουσίασε. Τερατώδης φάρσα, αναρχική παρωδία, εκρηκτική φαρσοκωμωδία, όλα αυτά κι άλλα πολλά έχουν κατά καιρούς περιγράψει τον Ουμπού στην διαχρονική θεατρική του πορεία. Ο,τι και να πει κανείς, ο Ουμπού παραμένει μια δυναμική χειρονομία εναντίον τις εξεζητημένης ευπρέπειας και κουτοπονηριάς που χαρακτηρίζει την εξουσία».

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Η andriakipress.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish και κεφαλαία δεν θα δημοσιεύονται, ενώ η andriakipress.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.