Η ελληνική είναι η αρχαιότερη, πλουσιώτερη και τελειότερη γλώσσα τού κόσμου. Μία μαθηματική γλώσσα, οι λέξεις της οποίας έχουν νόημα και γι’ αυτό, θυμίζω, την επέλεξε ο Μπιλ Γκέιτς ως την γλώσσα του μέλλοντος, με το πολυτονικό σύστημα, διότι την καταλαβαίνει απόλυτα ο υπολογιστής.
Η ελληνική γλώσσα μας κληροδοτήθηκε μέσω των αιώνων, και όχι μόνον αυτό, μέσω της λατινικής, η οποία είναι η κόρη της ελληνικής, οι άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες οικειοποιήθηκαν έναν μεγάλο θησαυρό λέξεων ριζών και λημμάτων από την ομηρική διάλεκτο. Σήμερα, η καθομιλουμένη, παρά την βάρβαρη κακοποίηση, την οποίαν υφίσταται από τους ίδιους τούς Έλληνες, έχει κρατήσει αμέτρητα στοιχεία τα οποία καταδεικνύουν ότι η γλώσσα τού Ομήρου δεν είναι παρά η γλώσσα τού προπάππου μας.
Παραθέτω κατωτέρω λέξεις ή παράγωγα αυτών, τις οποίες χρησιμοποιεί καθημερινώς και ο πιο ανίδεος, ανυποψίαστος ότι ομιλεί την γλώσσα των μακρυνών προγόνων, οι οποίοι, όταν συνειδητοποιήσουμε, πόσο μοιάζουν οι εκφράσεις μας, φαίνονται τόσο κοντινοί!
- Θεός, Θεά 2. Θάλασσα, 3. Αλς (η αρχαιότερη λέξις για την θάλασσα) εξ’ ού άλας και αλάτι 4. Ουρανός 4. Δα = γη εξ’ ού δάπεδον, επιδαπέδιος, ενδοδαπέδιος 5. Δημητριακά, από το όνομα της Θεάς της γεωργίας Δήμητρος, το οποίον παράγεται από την λέξη δα = στην αττική διάλεκτο το «α» προφέρεται «ξ» αρουρα = η αρόσιμος (καλλιεργήσιμος) γη, «χωράφι» εξ’ ού άροτρον, αρουραίος 6. Ηέλιος (ήλιος) 7. Αλέξω = αποτρέπω, αποκρούω, βοηθώ, υπερασπίζω εξ’ ου αλεξικέραυνον, αλεξίπτωτον, αλεξίσφαιρον, αλεξιβρόχιον (ομπρέλα), αλεξήλιον (ομπρέλα ηλίου) Αλέξανδρος (υπερασπιστής, προστάτης) 8. Η Ναύς (πλοίον), της νηός ή νεός εξ ου νεόσοικος (ο οίκος τού πλοίου), ναυτικός, ναύτης, ναυτόπαις, ναυτιλία, ναυσιπλοΐα, ναυτία 9. Αφικνούμαι, εξ ού άφιξις 10. Ιστίον 11. Δύτης 12. Μέλας 13. Λευκός 14. Η Νυξ, της νυκτός (νύκτα, νύχτα) 15. Ημέρα 16. Δάκρυ 17. Κυανούς 18. Θαλερός 19. Δεινός 20. Έκαστος 21.Άνεμος 22. Ανήρ 23. Γυνή 24. Κυβερνήτης 25. Δήμος 26. Πόλις 27. Οξύς 28. Βόθρος 29. Μετέπειτα 30. Οίνος 31.Ύδωρ και όλα τα παράγωγα αυτής, όπως Υδροχόος, υδρορροή 32. Πολύς 33. Άριστος 34. Νεκρός 35. Αίμα και όλα τα παράγωγα αυτής, όπως αιμοβόρος, αιμόπτυσις 36. Μήτηρ 37. Πατήρ 38. Αυτός 39. Ξίφος 40. Δώμα
Αυτό είναι ένα μικρό, απειροελάχιστο δείγμα του πλούτου των ομηρικών λέξεων στην σημερινή καθομιλουμένη. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος! Έδωσα λίγα μόνον παράγωγα αυτών των λέξεων, από τα οποία υπάρχουν πάμπολλα.
Συνιστώ να διαβάσετε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια σε μετάφραση Κώστα Δούκα, ο οποίος έκανε την μεγίστη προσέγγιση στην ομηρική διάλεκτο, την οποίαν αποκαλεί «η καθομιλουμένη των Ελλήνων», για να καταδείξη ότι έχουμε μέχρι σήμερα αυτή την πολύτιμη παρακαταθήκη.
Οφείλουμε να γνωρίζουμε τις ρίζες μας και να τις σεβόμαστε και όχι να τις κόβουμε με τον πιο απεχθή τρόπο! Ούτε δένδρο ούτε φυτό ευδοκιμεί χωρίς ρίζες. Η άγνοια για την γλώσσα μας και η απαράδεκτη κακοποίησή της, μάς κάνουν «ξεριζωμένους.» «Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει», λέει η λαϊκή παροιμία.
Κατ’ επέκτασιν, «αν δεν φροντίσεις τις ρίζες σου θα μαραθείς!!»
*Διάλεκτος σημαίνει αυτό το οποίο σήμερα αποκαλούμε «γλώσσα». Είναι η ομιλουμένη γλώσσα μίας χώρας.
Ελένη Καίρη-Bartels
