(Photo: Χ. Σταματιάδου -Τσεπέρκα)
Κάθε φορά που βρέχει στο νησί, ξέρω τι θα γίνει. Σκοτεινιάζει και φυσάει ζεστός αέρας. Μετά φυσάει κρύο αέρα και αρχίζουν τα μπουμπουνητά και οι αστραπές. Μαζεύω τα σκυλιά και τις γάτες. Χάνεται το σήμα της τηλεόρασης και ηρεμεί το σπίτι. Αρχίζει η βροχή και μόλις δυναμώσει…πέφτει το ρεύμα. Ανάβω τα κεριά .Αν διαβάζω, βάζω τον σελιδοδείκτη, κλείνω το βιβλίο και ανάβω και άλλα κεριά. Ανάβω τσιγάρο και παρακολουθώ την βροχή να πέφτει. Σταματά η βροχή και έρχεται το φως. Το τριφασικό αργεί και το σπίτι παραμένει με χαμηλό φωτισμό, σαν να ‘σαι σε μπαράκι. Πολύ ρομαντικό. Όμως αν μαγειρεύεις, θα πρέπει να κάνεις ένα διάλειμμα, διότι τα μάτια δεν δουλεύουν. Το ψυγείο δεν έχει φως.
Αποκατάσταση του τριφασικού. Σβήνω τα κεριά. Μετά από λίγο έρχεται και το σήμα της τηλεόρασης. Ζωντανεύει το σπίτι από φασαρία. Κτυπά το κινητό. -Μα που είσαι; Παίρνω στο σπίτι και δεν απαντά κανείς.
-Σπίτι είμαι, πάρε. Είχαμε διακοπή.
Ανάβω τσιγάρο… Ρουτίνα. Ευχάριστη ρουτίνα!!!
Μινάς Γκούμας
