Το τηλέφωνο που χτύπησε στο γραφείο της εφημερίδας ήταν ελαφρώς ακατάληπτο. Τουλάχιστον δύσκολο να αναγνωρίσεις τη φωνή. Η μνήμη όμως είχε άλλη ζωντάνια. Στη γραμμή ο Νίκος Μακαρώνας. Ανδριώτης εξ αγχιστείας -θα μπορούσε να πει κανείς- αλλά λάτρης του νησιού μας και συνοδοιπόρος/υποστηρικτής πολλών Ανδρίων τουλάχιστον πριν από μια 15ετία. Στο γραφείο του δίπλα στο παλιό γραφείο της εφημερίδας στην Σταδίου 28, εργαζόταν σκληρά για τα προς το ζην με εφόδιο στην αρχή την γραφομηχανή, τους υπολογιστές στη συνέχεια. Χτυπημένος από αιφνίδια ασθένεια του σώματος, που όμως άφησε το νου και την ψυχή αλώβητες κατάφερε να προχωρήσει μπροστά. Το σημείωμά του πιο εύγλωττο από ό,τι άλλο μπορούμε να πούμε ή να γράψουμε για εκείνον. Ευχαριστούμε για το Μάθημα Ζωής που μας προσφέρεις με τη ζωή σου Νίκο.
ΜΦΜ
«Τα του σώματος ελαττώματα τοις της ψυχής επιτηδεύμασιν, ιώνται»
“Όπως τόνιζε ο Λυσίας στο περίφημο έργο του «Υπέρ του Αδυνάτου» λόγο του, έτσι και εγώ με το ψυχικό σθένος, την Υπομονή και την Επιμονή μου, απέδειξα ότι πράγματι, οι πάσης φύσεως σωματικές αναπηρίες και υπό το βάρος μάλιστα των χρόνων που έρχονται και φεύγουν ο ένας μετά τον άλλο, γιατρεύονται και αντιμετωπίζονται με το σθένος της ψυχής και μπόρεσα να αναδειχθώ αξιομίμητο πρότυπο Θελήσεως και Υπερβάσεως των πολλών δυσκολιών και δοκιμασιών και ήδη έχω καταστεί πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών!
Σήμερα, η “θριαμβευτική” δικαίωση, συνεχίζεται και ολοκληρώνεται!
σήμερα, ζω τη πιο “ιστορική” στιγμή της ζωής μου, στην ολοκληρωμένη και κυριολεκτικά, διαμορφωμένη θέση μου ως επιστήμονος περί την “Νομική” Επιστήμη!
Σήμερα, “έσπασα” με απόλυτη επίγνωση της “αδιάψευστης” και “σκληρής” πραγματικότητας, το ηλικιακό “φράγμα”, αδιαφορώντας εάν είμαι πια μεγάλος!
Σήμερα, “έσπασα” μια “νοσηρή” νοοτροπία κάποιων, πως από μια ορισμένη ηλικία και μετά, εκείνος που θέλει να νοιώσει στο “πετσί” του τη γνώση και τη δημιουργία των
προϋποθέσεων για περισσότερη μόρφωση είναι καταδικασμένος να μη μπορεί να συνεχίσει το “δρόμο” της μόρφωσης και να σταματά κάπου εδώ! Ας μη ξεχνάμε πως η “Δια Βίου Μάθηση” παίρνει ξεχωριστή σημασία!
Σήμερα, η “θριαμβευτική” επιβεβαίωση των κατά καιρούς λεχθέντων, αναφορικά με τη γνώση πάνω στη “Νομική” Επιστήμη, προσλαμβάνει ξεχωριστό ενδιαφέρον, με την λήψη του πτυχίου!
Σήμερα, δικαιώνονται οι προσδοκίες μου, με την απόκτηση του “Πάπυρου”, της πρωτότυπης δηλ, της έκδοσης του Πτυχίου της “Νομικής” Επιστήμης!
Κλείνοντας το σύντομο αυτό σημείωμα, παρακαλώ τον Θεό, να μου χαρίζει υγεία και δύναμη!
