Του ΚΩΝ/ΝΟΥ ΝΙΚ. ΜΠΑΚΑ
Ίσως, ευφάνταστος νους ανθρώπου να συνέλαβε την ιδέα – και μπράβο του – δεν εξηγείται αλλιώς να πραγματοποιήσει ένα πόνημα, ένα έργο, ένα Πα.νε.πι.στή.μιο στο πουθενά.
Πως έγινε όμως χωρίς πρόβλεψη; Δεν έπρεπε να δημιουργήσουν πρώτα τις απαιτούμενες υποδομές; (π.χ. δρόμους πρόσβασης σε αυτό, καταλύματα, καταλύματα εστίασης και προ πάντων συγκοινωνίες κ.λπ.) για να υποδεχθεί τον κόσμο που θα προσέλθει σ’ αυτό, για να λειτουργήσει το όμορφο αυτό οικοδόμημα.
Μπορεί να το πρόβλεψαν όμως πρώτα γίνονται τα ανωτέρω, και μετά το στολίδι αυτό. Πράγματι στολίδι είναι, γιατί ξεγναντιάζοντας ένας ξένος ταξιδιώτης και πηγαίνοντας προς τον Όρμο Κορθίου βλέπει από μακριά προς την Πίσω Μεριά, στην κορυφή αυτής ένα όμορφο οικοδόμημα να στέκει σαν αετοφωλιά, στα ριζά του βουνού. Πλησιάζοντας και ρωτώντας φυσικά ο ταξιδιώτης γι’ αυτό, η απάντηση των κατοίκων – είναι το Πανεπιστήμιο, είναι το στολίδι μας, σου το λένε με τόση χαρά και αυθορμητισμό, Πράγματι πρόκειται για το Πανεπιστήμιο που έγινε στο πουθενά.
Απορία του γράφοντος, με ποιο σκεπτικό έγινε το έργο αυτό; Θα εξυπηρετούσε όντως την μαθητιώσα νεολαία που θα προσέτρεχε σε αυτό; Ίσως…
Όμως πως είναι δυνατόν ένα έργο όπως αυτό να έγινε και να στέκει ανοικτό (εξ ιδίων κρίνω με την επίσκεψή μου σ’ αυτό) κυριολεκτικά ανοικτό στον καθένα και προσβάσιμο στο εσωτερικό αυτού χωρίς την παραμικρή κλείδα ασφαλείας.
Πώς είναι δυνατόν, ένα έργο όπως αυτό να έγινε και να μένει στους πέντε ανέμους ανεκμετάλλευτο και ημιτελές τόσο καιρό; Τα φώτα μας έλειπαν και ετοποθετήθησσν και αυτά για να το βλέπουμε και την νύκτα πόσο ωραίο είναι.
Πώς είναι δυνατόν ένα έργο όπως αυτό να μένει χωρίς φροντίδα και επιτήρηση και να λειώνει με τον καιρό. Φοβάμαι λοιπόν ότι γρήγορα και εφ’ όσον παραμείνει έτσι αφύλακτο, να γίνει το αραξοβόλι αλόγων ζώων της πίσω μεριάς, και όχι μόνο, ίσως και όντων με νόηση και με σκοπό
Σε ερώτησή μου, προς τους κρατούντες το κλειδί του έργου (πριν καιρό) βέβαια, γιατί παραμένει ανεκμετάλλευτο, και έρμαιο τόσο καιρό, χωρίς τελειωμό, απαντούν Δει δε χρημάτων…και άνευ τούτων (ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, πολιτικός και ρήτορας της αρχαίας Ελλάδος)
Το budget όμως τι έλεγε; Μελετήθηκε σωστά από τους υπεύθυνους επαΐοντες του έργου ή πήραμε και τραβήξαμε τον πήχη και όπου πάει και μετά; Έπρεπε με σωφροσύνη και σύνεση και ξανά μελέτη ούτως ώστε να φτάσουμε στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Γνώμη μου χωρίς να είμαι ειδήμων, οι έχοντες το πρόσταγμα να μετρήσουν τα κουκιά, για να μην φτάσουν εδώ, που φτάσανε περιμένοντας το μόνα εξ ουρανού ή όπως είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης «δυστυχώς επτωχεύσαμε». Νομίζω ότι αυτό δεν έγινε ποτέ παρά μόνο έγινε για το άδειασμα του πάτου του βαρελιού (προς φιλοδοξία ορισμένων) από την χρυσοφόρα πηγή της όμορφης, χρυσοποίκιλτης και αξιοζήλευτης για πολλούς Ανδριώτες της Πίσω Μεριάς του Κορθίου.
Τώρα όμως, για όλων αυτών των άτυχων και άτυπων – κατά την άποψή μου – ενεργειών που έγιναν, πρέπει να ανασυνταχθούν οι σκέψεις των ανθρώπων αυτών που συνέταξαν την ιδέα της εκτέλεσης του έργου, και να σπεύσουν να εξεύρουν πόρους, για την αποπεράτωση αυτού του ωραίου έργου, το οποίο πραγματικά να φαντάζει ως το στολίδι που έγινε πραγματικότητα.
Να γίνει ο φάρος, ο σταθμός, ο Ελλιμενισμός σκέψεων και ιδεών της μαθητιώσας νεολαίας, που θα προσδοκά μέσα από αυτόν τον χώρο, μέσα από αυτό το μεγαλειώδες έργο να γίνουν οι φωτοδότες και μπροστάρηδες, προς διάδοση της Ρωμιοσύνης που είχαν ορισμένοι (βλέπε Αφούς Μουστάκα) κ.ά. πριν από αυτούς και φυσικά για την καραβοτσακισμένη και γνωστή σ’ όλους από την Μικρά Αγγλία του Π. Βούλγαρη, την γνωστή και μη εξαιρετέα πανέμορφη νήσο Άνδρο.
Είθε λοιπόν ως δημότης και κάτοικος αυτής της ωραίας και λεβεντογέννας Πίσω Μεριάς να είμαι παρών στο εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα των νέων, που θα προσέλθουν σ’ αυτό το μεγαλόπρεπο οικοδόμημα της μάθησης, που από αυτό εν συνεχεία θα ανοίξουν τα φτερά των, να μεταλαμπαδεύσουν και να διαδώσουν το νέο μήνυμα, ότι το Πανεπιστήμιο της Πίσω Μεριάς της Άνδρου είναι και θα παραμείνει το στολίδι (όχι στο πουθενά) αλλά να μακαρίζει τους Αφούς Μουστάκα που άφησαν όλο το βίο τους που και μέχρι σήμερα αντλούν δύναμη απ’ αυτούς για να σπουδάζουν σ’ αυτό τα παιδιά της Πίσω Μεριάς και όχι μόνο αυτά, αλλά μ’ άλλα παιδιά της μητέρας πατρίδος, που θα προστρέχουν να μαθητεύσουν στον χώρο αυτόν του πνεύματος και του ιδεώδους που θα προσφέρει αυτό το Πανεπιστήμιο.
Το Πανεπιστήμιο της Πίσω Μεριάς (που έγινε πραγματικότης). Το Πανεπιστήμιο της Άνδρου Το Πανεπιστήμιο της Ελλάδος.
Υ.Γ. Λέγεται ότι : το οίκημα έχει κλειδωθεί. Δεν το είδα, ίσως να είναι έτσι τι με αυτό,
αφού παραμένει στην ίδια κατάσταση, εκτεθειμένο να θαλασσοδέρνεται και να κατακρημνίζεται με τον καιρό στον βόρβορο της σκέψης αυτών που είχαν την άτυχη και άτυπη ιδέα για τον πλούτο του μυαλού των. Λέγεται ότι θα ενοικιαστεί, πολύ καλά.
Το ερώτημά μου είναι, που είναι, ποιος ήταν ο αρχικός σχεδιασμός και το όνειρο για Πανεπιστήμιο; Ίδωμεν : Ντουμ σπείρω σπέρω (Dum Spiro Spero : Όσο αναπνέω ελπίζω όσο ζω θα ελπίζω). Ξέρετε, ότι δίνεις στον κόσμο θα σου επιστραφεί. Τώρα όμως, όπως έχει, το πήρε το ποτάμι κρίμα-κρίμα φτάσαμε στην πηγή και δεν ήπιαμε νερό.
Ο Νίτσε είπε : Στους αναζητητές που συνεχίζουν να κωπηλατούν όταν τα νερά κατεβαίνουν ταραγμένα.
