Ο δρόμος οδηγεί στη Μονή από τα Αηδόνια, είναι αρκετά ανηφορικός και μόνο όταν φτάσει στο φρύδι του βουνού κάπως ομαλοποιείται, ισιώνει. Οσο το αυτοκίνητο παλεύει με τις ανηφόρες ο Γιαλός που ξεμακραίνει παίρνει το χρώμα της γοητείας των τόπων όταν τους κοιτάμε από ψηλά. Το μοναστήρι βλέπει προς την μεριά της Τήνου, είναι κοντά στην κορυφή του βουνού, είναι όμορφα φροντισμένο από Κορθιανούς που ξέρουν να χτίζουν, να φροντίζουν αλλά και να γλεντούν όσο λίγοι!
Η χρονολογία κατασκευής της Μονής εικάζεται πως είναι γύρω στις αρχές του 18ου αιώνα. Το μοναστήρι περιλαμβάνει τον ναό με το όμορφο καμπαναριό και μαρμάρινο, λιτό τέμπλο.
Στο προαύλιο διάφορα ισόγεια λιθινα κτίσματα με καμάρες χρησιμοποιούνται σαν “κονάκια” αλλά και σαν χώροι εστίασης των πιστών που κατακλύζουν την Παρασκευή μετά το Πάσχα, ημέρα που γιορτάζει η Μονή. Το γλέντι κρατάει πολλές ώρες, όπως άλλωστε τα περισσότερα Κορθιανά γλέντια.
Σε ένα από τους “οντάδες” που αναστηλώθηκαν υπάρχει ένα πλαίσιο με φωτογραφίες από τις εργασίες και το παρακάτω κείμενο:
Η μονή Ζωοδόχου Πηγής εγκαταλείφθηκε το έτος 1632, παρέμεινε εγκαταλειμμένο επί 371 χρόνια. Η αναστήλωση του άρχισε το έτος 2002 από τον Θεόδωρο Γ. Λαούδη και Ιωάννη Α Λαούδη, με την βοήθεια του δημάρχου Ιωάννη Γλυνού, των ενοριτών και όλων των δωρητών.
ΑΝΝΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
